En dan ineens is hij 1 jaar!

Dinsdag 26 januari, mijn zoontje werd 1 jaar oud. De avond daarvoor dacht ik terug aan het moment dat mijn vliezen braken, zondag 25 januari 2015 om 23.05u. Dat moment herinner ik mij nog zo goed!  Nu gaat hij echt komen! Als ik er aan terugdenk krijg ik dat opgewonden gevoel meteen weer terug.

En dan is het 26 januari en al zingend komen mijn man en ik zijn kamer binnen. Een voorzichtige lach komt te voorschijn. Eenmaal beneden hangen er allemaal slingers en ballonnen. Na even argwanend kijken komt er een grote lach. Alles wordt enthousiast aangewezen met de woorden 'kijk!' en 'daar!'. Hij snapt nog niks van jarig zijn, maar wat is zijn enthousiasme en vrolijkheid mooi!  'S avonds hebben we slagroomsoesjes en ook mijn zoontje mag er 1 voor zijn verjaardag. Wat zat ie te smullen en te kliederen, zo aandoenlijk te genieten. Ik geniet met hem mee en denk aan de mooie momenten van het afgelopen jaar. De vreugde en liefde die hij ons geeft ( en heel eerlijk.. we zitten ook af en toe met de handen in ons haar) . 

Zondag vieren wij zijn verjaardag met familie met een mooie taart. 

Ik geniet nu al van zijn reactie.