eindelijk weer zin om te schrijven.

Ja na een aantal lastige maanden voel ik me eindelijk weer mezelf. Nadat mijn relatie over was heb ik me lange tijd erg ellendig gevoeld maar ik hield dat eigenlijk verborgen voor iedereen. En dat werkt niet. Ik hield het een lange tijd vol tot ik een keer zo boos werd op mijn ex dat ik zo ongeveer ontplofte. Hij is zich dood geschrokken want hij dit had hij niet verwacht. hij had gehoopt dat ik zou blijven doen wat hij wilde of op de manier die hij wilde maar ik weigerde. hij wilde dat ik weer naar het noorden ging om te wonen..Bij zijn familie in de buurt. Ik heb geen hekel aan zijn familie maar ik vertik het om weer helemaal overnieuw te beginnen. Dus ik heb besloten dat ik blijf waar ik ben met de kindjes. En wonder boven wonder is hij het gaan accepteren. Mijn ontploffing is dus niet voor niets geweest. Ik heb op een harde manier moeten leren dat het niet erg is als ik mijn mond opentrek. Had het mijn relatie gered als ik dat eerder had gedaan? nee dat denk ik niet. 

Ik voel me nu vrij en hoef geen verantwoording af te leggen aan iemand. ik doe mijn eigen ding en dat gaat goed. Ik heb allerlei ideeen over de toekomst.. maar een relatie? nee dat hoeft voor mij voorlopig niet. Mensen vinden dat erg raar maar dat boeit me totaal niet. Ik vind het heerlijk om alleen te zijn met mijn jongens.En ja ik ben voor het eerst in tijden gelukkig.