Eindelijk op mijn plek!

Inmiddels zijn we drie weken verder en ik zit hier helemaal op mijn plek. Ik heb input, denk mee en ze nemen me serieus. Dit deden ze trouwens al vanaf dag één, maar toen keek ik zelf nog iets meer de kat uit de boom. Ook heb ik nu alle taken die ik moet uitvoeren onder mijn hoede.

Iets bedenken om de tijd te doden is er niet meer bij, ik bedenk nu dingen hoe ik alles zo efficiënt kan inplannen en uitvoeren. Wat een verschil met drie weken geleden, heerlijk! Gisteren problemen gehad met de mail, daardoor had ik vandaag gewoon even 26 in mijn inbox. Die wilden allemaal graag gelezen en behandeld worden. 

Hoe fijn is het om ook echt het gevoel te hebben dat je iets toevoegt aan een bedrijf, dat ze je echt nodig hebben. Nouja, niet perse mij, maar ze hebben gekozen voor mij. 

Hoe fijn is het om thuis te komen en over meer te kunnen praten dan hoe lang onze kleine man geslapen heeft en of ik nog tijd heb gehad om te strijken. Nee, nu hebben we gesprekken over werk en over de dingen die we hebben meegemaakt op het werk.

Hoe fijn is het om te kunnen zeggen 'nee, dan ben ik niet thuis, dan ben ik aan het werk'. Dat had ik de laatste 14 weken van 2015 echt gemist! Ik was er altijd en kon altijd. Als er iets gehaald moest worden, dan was het standaard 'Dat kan Liset wel doen, die is toch thuis!. Dus je snapt wel dat het heerlijk is om nu, net als de rest, ook gewoon te werken.

Oh en ook niet onbelangrijk.. Hoe fijn is het om weer geld te verdienen?! haha! 

Al moet ik zeggen dat het best pittig is om nog 10 uur in de week thuis te werken, dat is echt plannen. Schoonmaken wanneer de kleine man slaapt is er niet meer bij, want dan ben ik aan het werk. En als vriendje wakker is, dan probeer ik ook echt met hem bezig te zijn. Dus meer dan tussendoor even stofzuigen en de boel opruimen kom ik niet op mijn thuisdagen. Dat moeten we nu samen in het weekend doen, dat zijn we niet gewend, dus soms moeten we onszelf even onder de kont schoppen!
En het is natuurlijk best plannen met de opvang en een vriend die regelmatig naar het buitenland moet voor het werk, maar tot nu toe gaat ook dat allemaal best goed.

Zoals jullie lezen geniet ik er dus (meestal) van om weer aan het werk te zijn! Iedereen bedankt voor de lieve reacties onder mijn blog. Het deed me goed om te lezen dat ik niet alleen was met die gevoelens. 

En als laatst wil ik mijn vorige werkgever bedanken voor het niet verlengen (voelt als ontslaan) van mijn contract. Dit is het beste wat jullie voor mij hadden kunnen doen.