Snap
  • Mama
  • depressie
  • scheiding
  • Hsp
  • 3kinderen

Eerste blogpost... Kennismaken

#eenkijkjeinhetlevenvaneeningewikkeldhoofd

Hallo allemaal, 

Allereerst... welkom op mijn blog!

Ik ben benieuwd hoe lang jullie het volhouden om mijn verhalen te lezen, aangezien ik mezelf soms al niet eens meer kan volgen.. maar hé, daar komen we dan vanzelf wel achter ;) 

Ik zal eerst even iets over mezelf vertellen, zodat jullie misschien een beetje een beeld van mij hebben. Ik ben op moment van schrijven 33 jaar. Ik leerde mijn man in 2003 kennen, in 2005 kochten wij een huis, 2007 traden wij in het huwelijk en in 2008, 2012 en 2014 verwelkomden wij onze 3 kinderen... een zoon en 2 dochters. 

April dit jaar, 2 maanden voor onze 13e trouwdag, liet mijn man weten te willen scheiden. Ik was er in eerste instantie best kapot van, (nee niet alleen in 1e instantie, nu nog steeds eigenlijk), maar ik begrijp het maar al te goed. Ons huwelijk is al jaren niet meer goed, en ook ik wist dat dit een keer ging gebeuren. Ik heb alleen zelf de stap nooit durven te nemen omdat ik weet dat ik de kinderen dan niet meer kan bieden wat wij ze nu samen wel kunnen bieden. 

Maar goed, het besluit is genomen en begin juni (1 dag voor onze trouwdag) hebben wij het de kinderen (en iets daarvoor mijn ouders) verteld. Mijn schoonvader was al eerder op de hoogte. We hadden nog geen duidelijkheid die we konden delen met de kinderen. We wisten op dat moment niet méér dan dat wij uit elkaar gingen en nog niet wie hier blijft wonen hoe en wat verder, wat voor de kinderen juist onrust kan geven. Toch hebben wij er bewust voor gekozen om het begin juni wel te vertellen. Vooral onze oudste kan best veel moeite hebben met nieuwe situaties, en aangezien hij na de zomervakantie naar het voortgezet ging, leek het ons voor hem wel zo veilig en vertrouwd als hij zijn problemen nog met iemand kon delen in een vertrouwde omgeving. Dit gold overigens uiteraard ook een beetje voor onze 2 meiden, want ze gingen allebei over naar een nieuwe groep met nieuwe juffen. 

Hoe dit gesprek verliep en hoe ze reageerden zal ik in een volgend blog vertellen. To be continued...