Eerbetoon aan mijn broer

We zaten samen s'avonds uren muziek te luisteren en te zingen. Daaiend op de bureau stoel of zittend op de grond. We konde in onze eigen wereld verdwijnen of samen zingen. We waren onze persoonlijke coverband zonder publiek.

De gitaar

Toen mijn broertje zo'n 11 jaar was, begon hij met gitaar spelen. Hij kreeg les en kwam dan terug met papiertjes waar akkoorden op stonden en cijfertjes tussen lijntjes die hij mij toen ook leerde lezen. De eerste liedjes die hij leerde spelen waren Hotel California van The Eagles en Smells like team spirit van Nirvana. Elke middag dat hij uit school kwam ging hij oefenen. Hij leerde snel en was super muziekaal. 

Na een tijdje kon hij zelfs veel van de liedjes die bij ons in de playlist stonden na spelen. Hij luisterde gewoon naar het liedje, de tonen en de akkoorden erin en binnen no time speelde hij het na. Zonder papiertjes.

Hij werd beter en beter!!

Onze beschermings band

Ik wilde vroeger (en eigenlijk nog steeds) mijn broertje overal tegen beschermen. Tegen slechte mensen, slechte vriendschappen, pesten enz. Gewoon tegen al het slechte wat je je maar kan bedenken.

Ons eerste concert samen was een een alternatief rock bandje dat hete Paramore (dit was in hun start fase, later was het een grote band!!). Ik was 1x eerder bij een concert geweest en wist dus hoe ruw het er aan toe kan gaan in dit genre. Ik besloot dus ook mijn broertje mee te nemen op het balkon. Geen pits, geen duwende mensen, geen actie..

Een tijdje later ging hij met vrienden naar een concert, zonder mij natuurlijk. Kwam hij thuis met de gekste verhalen: 'Ja ik heb ge-crowd-surfed en ik ging de hele tijd in en uit de pit! Er was zelfs en cirle pit! Het was zooo vet!!' En ik dacht alleen maar 'OMG, je leeft nog!!' 

Pas toen ik uit huis was (ik 19, hij 17), konden we echt met elkaar praten over dat we ons zo hebben gevoelt, die over protective feelings. We hebben ze nog steeds. 

The band

Vrienden van hem zaten in een band. Op een bepaalt punt waren ze ook best succesvol. Ze hadden kleine optredens en maakte hun eigen liedjes. Mijn broer mocht altijd mee naar de optredens en naar de after party's. Je zag hem genieten.

Op gegeven moment stapte de Gitarist uit de band. Hij zat namelijk in nog een andere band die ook succesvol begon te worden en koos ervoor om met deze verder te gaan. Even goede vrienden! Maar je raad het mischien al..

Ze hielden audities en mijn broertje leerde al hun nummers uit zijn hoofd en... Natuurlijk kreeg hij de plek!!

The Overslept

De band kreeg een nieuwe naam, The Overslept. Mijn broer ging in plaats van gitaar, bass spelen in de band. 

Hun eerste EP Memory lane werd een feit!

ZO TROTS!!!

Na deze EP werd er een oproepje gedaan voor een nieuwe Gitaris. Er werd online auditie gedaan, mensen stuurde massaal filmpjes in en er was veel belangstelling! Na de juiste persoon voor the job gevonden te hebben werd er aan een nieuwe EP gewerkt.

Voor dat deze uit kwam besloten ze de stoute schoenen aan te trekken en mailde met (ik denk) het management die de concert tour van Simple plan in NL regelde. Waarin ze vroegen of ze hun voor programma mochten zijn! Dat mocht... (google maar even, dan ken je ze!! Ze zijn FAMOUS!) 

Ze stonden, als voor programma in een uitverkocht Rivierenhof in Belgie:

En de dag erna in een uitverkocht Paradiso in Amsterdam:

Natuurlijk waren we er allemaal bij in Paradiso!! Mijn vriend, mijn mama en haar vriend en allemaal vrienden van mij en mijn broertje en de band. We waren zo trots. Dit is hun droom. Ik moest bijna janken, niet normaal.

Kort na dit avontuur kwam de tweede EP Guidelines uit. Dit is mijn favorite. :)

Meteen kregen ze een nieuwe gig in Luxor live, Arnhem als voor programma voor Set it off! Prachtige band!

Officiele, profesionele eerste videoclip

Het liedje op 'Where we want to' op de EP Guidelines is een echte hit single!! Een bekende producer en zelf zanger van de ook bekende Nederlands band Destine heeft hun videoclip in elkaar gezet! Echt even de moeite waard om te kijken hoor: