Snap
  • Mama

Een tweeling, echt waar!

Tijd om mij hier voor te stellen! Sinds 3 weken ben ik moeder van niet 1 maar 2 jongens tegelijk! Hoe bevalt dat nou met een tweeling?

3 weken geleden begon er een nieuw leven voor ons.. iets waar we al een tijdje naar uitkeken was eindelijk zo ver, onze tweeling werd eindelijk geboren! Helaas hebben we niet gelijk van ze kunnen genieten aangezien ze met 35 weken geboren waren dus nog even op de coveuse afdeling moesten blijven. 

Gelukkig mochten we onze prachtige mannetjes met 5 dagen al mee naar huis nemen, en toen begon het echte gezinsleven, we hadden er enorm zin in! 

Maar toen zaten we nog geen 10 minuten in de auto en vroegen we ons af of het ziekenhuis personeel wel goed bij hun verstand was om 2 kleine baby's mee naar huis te geven, we wisten totaal niet wat we konden verwachten en hoe dat allemaal zou gaan als we thuis waren. Thank god dat er een kraamhulp was.. 

Helaas moest die na 5 dagen ook weer gaan en nu begon het echt, de vragen die maar on je hoofd blijven spoken, hij huilt moet ik er naar toe? en als ze dan een tijdje niet huilen weer in de stress zitten of het allemaal wel goed met ze gaat.. de eerste week zijn er ook flink tranen over mijn wangen gerold, ik had er enorme stress van en was onwijs bang dat het allemaal niet goed ging. Maar gelukkig doen ze het tot op de dag van vandaag nog steeds! 

Nu 3 weken later is alles een stuk relaxder, Mijn vriend werkt weer fulltime, en ik ben thuis bij de kids. 

Heb ik het huis op orde? Nee totaal niet. Mijzelf? Mwoah, rond een uurtje of 4 ben ik een keer aangekleed en werk ik een broodje naar binnen. Mijn wasmachine draait overuren, en de jongens wisselen het huilen af, als de een klaar is begint de ander. Volgens mij doen ze het expres hoor! Ze rollen zelf al op hun zij, en ze kijken rond alsof ze einstein zijn, maar het zijn prachtkinderen. Het moederschap vind ik geweldig, zwaar, maar heel bijzonder om mee te maken, en zeker met 2! 

Hoe is jullie ervaring ermee geweest? de eerste week thuis alleen zonder een kraamphulp en een vent die de hele dag aan het werk is?

9 jaar geleden

Hai herkenbaar om te lezen hoor, het is ook een flinke overgang. Ineens heb je twee kleintjes in huis die allebei een eigen ritme hebben, een eigen karakter en je moet ze eerst leren kennen. En tegen de tijd dat je denkt hee ik krijg een beetje ritme, dan gebeurt er wel weer iets waardoor het weer totaal anders wordt ;-) Onze tweeling is inmiddels al twee jaar oud en het is alles behalve saai, er zit ook nog een mooi mannetje van 5 jaar oud boven en het is een leuk, hectisch gezinnetje. Mocht je het leuk vinden, op onze website www.dubbelgeluk.com schrijf ik zelf ook blogs over ons gezinsleven!! Veel geluk met je twee mannetjes Groetjes mirjam

9 jaar geleden

ik denk dat dat een angst is van alle net moeders is en zeker als je een meerling hebt. Maar geloof me neem af en toe een beetje tijd voor jezelf. Een bad, een boek of een wandelingetje kan al wonderen verrichten.

9 jaar geleden

In 2008 ben ik moeder geworden van een tweeling. 2 meisjes. Ik had al een dochter, die toen nog geen 2 jaar was. Ik was zelfstandig ondernemer en werkte dus ook nog deels. Ik vond vooral het 1e jaar bizar druk. Een huishouden runnen, boodschappen doen met 3 kinderen, werken, de was, de gebroken nachten, aandacht voor de oudste en noem maar op. Dat vond ik erg heftig. Vooral ook omdat ik ernstige bekkeninstabiliteit had toen en zeker tot 3 maanden na de bevalling op krukken most lopen om een beetje mobiel te zijn. Nu is de tweeling inmiddels 5,5 jaar en de oudste 7. En hebben we nog een meisje van net 4 jaar rondlopen. Het zijn prachtkinderen en ze doen het uitstekend. Nu kan ik het allemaal wat makkelijker bijhouden. Ik ben zelf nl. pietje precies en houd van een opgeruimd huis en dat is soms wel erg moeilijk met 4 meiden in huis. Maar genieten doe ik elke dag.

9 jaar geleden

Hier ook een druk baasje van 16 maanden. Wel zwanger van de 2e!! En erg benieuwd hoe dat straks moet want ik werk parttime als kraamverzorgende! Maar ik heb respect voor je! Niemand doet het perfect en je mag er soms echt wel doorheen zitten. Vergeet dat niet. En soms huilen kindjes omdat ze geborgenheid en warmte zoeken. Niet omdat er iets ernstigs is. Heb vertrouwen in jezelf, dan krijg je ze wel groot! En neem af en toe een dagje voor jezelf! Paar uurtjes er tussenuit alleen, kan wonderen doen!