EEN JONGE MOEDER MET VEEL PROBLEMEN (DEEL 5)

Ik sta te wachten op mijn afspraak bij de maatschappelijk-werkster, er loopt een vrouw op me af. Ze lijkt op een hippie uit de jaren 60, ze stelt zich voor als Georgina. En ze vraagt aan mij om mee te komen.

Eenmaal op haar kantoor, vraagt Georgina naar mijn situatie. Heb je familie die jou kan helpen? Nee die heb ik niet antwoord ik. Mijn oma zou hier en daar bij kunnen springen en dat is het.

En je ouders dan? Vraagt Georgina, mijn moeder staat momenteel zelf op straat en is medicijn verslaafd, mijn vader is alcoholist en heb ik al jaren niet meer gesproken.

De vader van jouw kindje en zijn familie? Fynn wil het kindje niet, en zijn ouders en broer hebben kenbaar gemaakt dat ze blij zijn om van mij af te zijn.

Oke zegt Georgina. Vanuit die hoeken kunnen wij dus geen hulp voor jou en je kindje verwachten. Werk je ook vraagt ze aan mij.

Ja, parttime antwoord ik. Maar ze kunnen mij niet meerdere uren bieden hebben ze gezegt, dus ik zal opzoek moeten naar ander werk.

Nadat Georgina alles genoteerd heeft kijkt zij mij aan, goed zegt ze. Wij gaan kijken of wij bij het CWI, het uwv een uitkering voor jou kunnen aanvragen.

Het heet een wajongeren uitkering zegt ze. En met alles wat jij hebt moeten doorstaan, en de diagnose die jij vroeger hebt gekregen van jou psychiater zal je hier best recht op hebben.

Je moet alleen nog een keer naar de dokter om een bepaalde verklaringen op te vragen, het is geen vetpot maar het bied wel iets meer zekerheid.

Ten tweede gaan we jou inschrijven bij een paar woningbouw verenigingen,

En dan kan jij je inschrijven op bepaalde huisjes die bij jou binnen een bepaalde prijsklassen vallen voor jou leeftijd. En kijk ook bij per direct te huur. Verwacht ook niet de beste huizen. Maar met wat jij verdiend en kwa uitkering er bij, kaan je misschien wat leuks krijgt.

Dan kan je best een klein apartementje huren, of een klein flatje. We gaan als het zover is, samen toeslagen aanvragen, zodat de huur voor jou extra betaalbaar is.

Hou er rekening mee dat de wajong aanvraag wel even kan duren. Maar haal wel die verklaring bij jou dokter op.

Wat ga je doen met school? Vraagt Georgina aan mij, ik haal mijn schouders op, ik zie geen andere oplossing dan te gaan stoppen om meer te werken. Misschien kan ik nog een avond studie volgen, of werken en leren als het zover is.

Het is jou keuze zegt Georgina, ik wil niet zeggen dat het de beste keuze is. Maar je zal met een baby veel moeten op opgeven. Het zal niet makkelijk worden.....

De tijd is voorbij en we maken een afspraak voor de volgende keer.

Terwijl ik naar mijn trein loop bel ik meteen de dokter om een verklaring. We maken een afspraak voor morgen, hoe sneller dit geregeld is hoe beter.

Zodra ik de trein instap zie ik Fynn ook instappen met zijn tas met schoolboeken. Ik heb hier geen zin in en besluit in een andere coupé te gaan zitten. Schijnbaar heeft Fynn mij gezien.

Mijn telefoon gaat over.

Fynn: Ik zie je wel, je hebt roze La Gears aan.

Ik: goed gezien *handjes klap emotie*

Fynn: Niet naar school geweest vandaag?

Ik: ik had andere dingen te doen vandaag.

Fynn: wat heb je gedaan dan?

Ik: belangrijke dingen geregeld.

Fynn: moet ook gebeuren.

Ik: jep

Twee haltes verder stapt Fynn uit. De trein vertrekt, en ik kijk tegen Fynn zijn rug aan. Ergens voel ik mij nu heel verdrietig, het is net alsof dit de einde is van een slechte film die niet goed afloopt...

Ergens wil ik gaan huilen, ik voel mij angstig voor wat er komen gaat. Ik voel mij alleen. Terwijl Fynn nu fijn naar zijn ouders gaat, kom ik thuis op een koude en kille kamer, een kamer waar niemand ooit op mij wacht.

Een kamer waar geen warme bord eten klaar staat, en een moeder en een vader die mij vragen hoe mijn dag was.

Geen gezelligheid of 's avonds samen tv kijken met mijn ouders, nee.... ik sta er alleen voor. Geen ouders die mij een knuffel geven voor als ik het moeilijk heb. Of mij kunnen of willen ondersteunen.

Deze gedachten maken mij zeer verdrietig. Ik pink stiekem een traantje weg in de trein. Een man ziet dit. Meisje gaat het? Vraagt hij, ja antwoord ik terwijl ik mijn stem inhoud.

Het gaat super, je weet wel zeg ik. Meiden dingen. De man knikt en kijkt weg, uiteindelijk komt het allemaal wel goed zegt de man. Dat hoop ik antwoord ik.

Eenmaal op mijn kamer kook ik gekruide krieltjes met een schnitzel met peen en erwtjes van de aldi. Ik plof neer voor mijn koelkast tv.

Ik heb de hele dag al zo'n zin in een met boter besmeerde boterham met stukjes meloen en chocolade..... wat een combinatie ook....

Ik besluit mijn oma te bellen met de informatie die ik vandaag verzameld heb. Mijn oma heeft meer vrij dan mij. Ik geef haar mijn inlog gegevens voor de woningbouw vereniging waar ik kan inloggen. Mijn oma weet wel een beetje de goede buurten van gemeente waar ik woon. Ze weet de prijsklassen met wat ik mag huren.

Ik ga mijn best voor jou doen zegt mijn Oma. Een prettige avond lieverd. U ook oma zeg ik, en we sluiten het gesprek af.

Ik zie dat the notebook op tv is. Wat grappig alles wat mij aan Fynn herrinert komt voorbij. Een van onze lievelings films...

Ik besluit deze film af te kijken. Met hier een daar wat huil momenten, om 01:12 uur in de morgen is de film afgelopen. Het is toch even fijn mijn gedachte te verzetten. Ik vindt het zwanger zijn en wat er komen gaat best eng.

Ik besluit nog even op mijn mobiel te kijken. Misschien hoop ik wel ergens op. Ik zie dat ik geen berichtjes heb. Ach ja, denk ik bij mezelf. Het is ook niet alsof ik heel speciaal voor iemand ben ofzo.

Ik was mezelf,poets mijn tanden en trek mijn slaapkleding aan en ik duik mijn bed in.

Nog even facebook stalken dan maar. Iedereen zijn post komt binnen op mijn tijdlijn. Ik geef hier en daar een like. Ook Fynn komt langs, hij staat samen op een foto met de vrouw met wie hij mij bedonderd heeft. Met de tekst. Gezellig met mijn Fynn.

Toen hij toegaf dat hij mij bedonderd had met een oudere vrouw. Had hij het contact verbroken en haar verwijderd van facebook. Blijkbaar is dat nu weer goed, zo snel na onze relatiebreuk.....

Ik wil het liefst weer gaan huilen. Maar ik bedwing me. Je moet jezelf niet hiermee pesten, spreek ik mezelf toe. Ik verwijder Fynn van facebook. Zo daar hoef ik mij niet meer aan te storen.

Het is tenslotte niet meer mijn probleem.

Ik wil gaan slapen, maar de hele avond lig ik te woelen in mijn bed. Ik slaap al dagen slecht. Maar alles is zo nieuw en eng.

Wordt vervolgt....