Snap
  • Mama
  • moederschap
  • kraamtijd
  • emoties
  • kraamweek
  • Gevoelens

Een emotionele rollecoaster als kraamweek

Van magische hoogtepunten tot onverwachte dieptepunten

Waar ik me met de zwangerschap en de bevalling helemaal voorbereid had op alle scenario’s, ging ik er met het moederschap lekker blanco in. Ik liet me compleet verrassen. Ik had de benodigde spullen aangeschaft of van mijn (schoon)zussen gekregen en dat was het. Op het hele circus eromheen had ik me niet goed voorbereid. Ik wist niet hoe ik een luier moest verschonen, dat borstvoeding zo lastig kon zijn, de kraamtranen, of dat elke minuut van de dag gevuld wordt met iets rondom de baby. Het was allemaal nieuw voor mij.

Na de geboorte van mijn dochtertje was ik intens blij, nog vol van de adrenaline van de bevalling. Tijdens het zetten van de hechtingen (wat nog een puzzel bleek te zijn 🙄), had ik naast de lokale verdoving ook een natuurlijke pijnstiller. Het magische huid op huid contact met mijn dochtertje. Dit was toch echt hemels. Knuffelen en kusjes geven is immens mooi. Ik voelde me zo dankbaar en zoveel liefde 🙏🥰

Om 18:00 uur kreeg ik in het ziekenhuis nasi als ontbijt, aangezien ik de hele dag nog niks binnen had gehouden. Daarna mocht ik douchen, heerlijk even schoon worden na zo’n heftig dagje. Ik weet nog goed dat mijn benen nog steeds trilden van de spanning bij de persweeën. Dus zat ik daar op de stoel in de douche mezelf schoon te maken. Nu snapte ik ook waarom er van die enorme luiers in het kraampakket zaten 🤦🏼‍♀️.

De eerste nacht kozen we ervoor om in het geboortehotel in het Haagse ziekenhuis Leyweg te blijven. Ik had geen idee hoe we de nacht moesten doorkomen thuis, zonder hulp, dus een kraamverzorgster onder een knop en die hielp bij het voorschonen en aanleggen, klonk als een luxe. Ik was kapot dus sliep nog best aardig die nacht, mijn man daarentegen ging om de 5 minuten bij onze dochter kijken of het nog goed ging 🧐.

De volgende ochtend kwam mijn vader ons ophalen. Ik wilde heel graag naar huis, in mijn eigen vertrouwde omgeving zijn en de fijne ZZP kraamverzorgster die ik had geregeld. Het leek me fijn om iemand in huis te hebben waar ik een klik mee had en die ook echt passie heeft voor wat ze doet. Dat was het dus ook, echt zo fijn! Vooral in deze bijzondere periode wil je iemand waar je je bij op je gemak voelt, een kraamverzorgster is toch groot deel van de kraamtijd bij je in huis.

Vol goede moed probeerde ik borstvoeding te geven, alleen was mijn dochtertje nog misselijk van het inslikken van het vruchtwater en daarnaast ging het aanleggen niet goed. Het kolven daarentegen ging als een dolle, de eerste keer kolven had ik 80ml. Ik had geen idee wat normaal is, maar iedereen was verbaasd dat ik zoveel melk produceerde. Dat kolven ging me dus aardig goed af en ik vond het wel fijn om me even terug te trekken, voelde als een soort van rust momentje. How little did I know... in totaal heb ik 3 maanden fulltime gekolft, dag en nacht, elke drie uur, ik vraag me nog steeds af waarom 🤦🏼‍♀️.

Ondertussen vlogen de eerste dagen als nieuwe mama voorbij. Ik voelde één en al pure liefde met de baby, het is een onvoorwaardelijke liefde die ik nog nooit gevoeld had. Op de derde avond van de kraamweek stond ik met mijn man in de keuken en werd ik overspoeld door die enorme liefde, dat de tranen over mijn wangen biggelden. We knuffelden elkaar en we voelden ons zo dankbaar 🙏.

In de dagen daarna bekroop me het gevoel dat ik bizar weinig deed en nog geen moment buiten was geweest sinds we het ziekenhuis hadden verlaten. Het mocht dan wel winter zijn en koud buiten, maar ik snakte naar wat frisse lucht. Ik had geen idee dat elk moment van de dag in teken zou staan van de baby. Dat overviel me echt, ik voelde soms de muren op me afkomen en wilde het liefst er even tussenuit gaan. Natuurlijk helpen de gebroken nachten en de hormonen die door mijn lichaam heen gierde er ook niet echt bij. Een emotionele rollercoaster, zo voelde het voor mij. Op het ene moment was ik vol van geluk, liefde en dankbaarheid en op het andere moment was ik uitgeput, gefrustreerd en overprikkeld. De kraamtijd was voor mij een roze wolk maar af en toe kwam er ook een heftige storm langs. Het is simpelweg niet altijd rozengeur en maneschijn. Bij de geboorte van een baby, wordt ook een moeder geboren. En dat is geen walk in the park. Dat heeft ook tijd nodig, en ik moest echt aan mijn nieuwe rol en situatie als mama wennen.

Deze tegenstrijdige gevoelens waren een verrassing voor mij en heeft een tijdje geduurd voordat ik mijn draai had gevonden in het moederschap. Hoe is jullie kraamperiode verlopen en hadden jullie ook te maken met tegenstrijdige gevoelens? 🙋‍♀️