Een droom die uit komt!

4 weken geleden kreeg een whatsappje van een vriendin of ik met haar samen zwarte piet wilde spelen op een basisschool. ‘ Oh ja!’ was mijn reactie direct. Al jaren wil ik graag een keer een hulp piet zijn en ik had er dan ook helemaal zin in. 

2 weken later spraken wij af met de man die Sinterklaas zou spelen om elkaar beter te leren kennen. Daar hoorden we dat we op een basisschool voor ‘zieke’ kindjes zouden gaan Pieten, dat maakt het voor ons extra speciaal, maar zo moesten we ook op veel dingen letten. Er zijn kindjes met diabetes, gluten allergie of kindjes die alleen via zonde voeding te eten krijgen, hierdoor mochten we niet zo maar pepernoten uit delen.

Gisteren was het zo ver, ’s ochtends vroeg zaten wij al bij mijn vriendins schoonmoeder. Zij maakte van ons mooie zwarte pieten. Daarna naar de school en daar gingen we van start. Alle kinderen stonden buiten, hard te zingen. Daar kwamen wij aan, maar waar was de Sint?

Dan maar naar binnen, zoeken en zoeken, maar hij was nergens te bekennen. Dan maar liedjes zingen. Dat hoorde Sinterklaas en het bleek dat hij op de slaapzaal had geslapen, de kinderen vonden het geweldig.

De hele ochtend gingen we langs de klassen. Vooral groep 1 vond ik erg leuk, want die kindjes kijken met grote ogen! De kindjes die eerst niet durfden, gaven ons later een high five! Ze vonden ons lieve pietjes.

Uiteindelijk zijn we ook nog even kort in de boven bouw klassen geweest, dat is weer heel anders. Daar kun je gekken doen en de boel even op de kop zetten. Wat een heerlijk ochtendje was het.

Maar toen, onder de douche! En terwijl de schmink van mijn gezicht spoelde, spoelde ik daar ook zwarte piet mee.

Dag Piet Lies, hopelijk tot volgend jaar.