8 jaar geleden
Een dag uit de Nieuwe Mama Wereld
Baby Werkt Niet Mee- wie kent deze dagen niet? Ze lijken geen einde te hebben...
Het is na achten en de vaatwasser bromt zachtjes. De volle wasmachine negeer ik tot morgen. Het is al heel laat, in mijn nieuwe Mama Wereld.
Ik zal het eerlijk zeggen. Ik ben nog steeds niet helemaal gewend aan het Mama Zijn. Aan het voortdurend paraat staan voor iemand anders, ookal doe ik dat (natuurlijk) met liefde. Zo'n dag als vandaag hakt er klink in. Kleine Spruit is ziekjes, en heeft AL mijn aandacht nodig. Aangezien ik mezelf nog niet terug op de rails heb, zijn dit soort dagen vergelijkbaar met de eerste weken van het net-mama-zijn, en voelen ze uitputtend en nogal traumatisch aan. Alsof ik nog geen vooruitgang heb geboekt.
Vannacht hadden we een nacht van Elk Uur Wakker Worden. Meneer had snotneuzen die vast leken te zitten met 1-seconde lijm. Of hij lag overdwars in zijn ledikant. Zichzelf wakker hoesten was ook een favoriet. Ik moet zeker tweehonderd gram vet eraf hebben gehold tussen beide slaapkamers, totdat er en spreekwoordelijk lichtje aanging. Ik zou mijn gigantische bed gnuftig af rasteren met onder-dekbed-kussens zodat mijn baby niet al zijn botten zou breken als hij eraf zou tijgeren. Want uiteindelijk gaf ik de marathon op: hij mocht bij mij op bed. (Zoals alle moeders weten, slaap je dan zo licht als een satijnen doekje, en dat is in mijn 'toestand' redelijk gevaarlijk, aangezien weinig slaap mij uiterst wankel maakt.)
En zo:
Overdag. Hangen, jengelen, [mama legt baby neer], huilen, harder jengelen, [mama pakt baby weer op], niet stil zitten, handjes ALTIJD alles grijpen en dan er op kauwen, [mama halt diep adem en maakt fruithap klaar met baby op arm, tegen alle principes in].
Douche: Ik dacht, laat ik slim zijn, en mijn baby NIET op de commode neerleggen voor val-gevaar. Laat hem maar wat tijgeren op die twee schone handdoeken die ik op de grond neerleg. MAAR WAT NU? Zodra ik met kogel-snelheid mijn haren sta in te soppen, en mijn borstelige oksels met bijpassende benen was, is mijn baby met gelijke snelheid BIJ MIJ ONDER DE DOUCHE gekropen. Hoe kan dat nu? Dat kon hij toch nog helemaal niet, zich zo snel voortbewegen? Good luck, natte kleren van een beweeglijke baby uittrekken terwijl je zelf bibbert van de kou.
Even een luiertje verschonen op de speelmat. Fout idee. Speelmat in de was.
Snap je? Ik ga nu proberen om - met houten tandenstokers tussen oogleden - een paar bladzijden weg te lezen. Gewoon om het gevoel te hebben dat ik zelf ook nog besta.
Anoniem
Lieve Suus, ik heb het je al eens eerder verteld maar door het lezen van jouw verhalen besef ik mij zo vaak dat we niet in het zelfde schuitje zitten! Dat ik helemaal niet mag klagen en het helemaal niet zwaar heb! Ik ben super trots op jou en bewonder je! Liefs, Anne
Annemiek2
nou eetsmakelijk dan, heb je nog wat op te kauwen vanavond ;-D. Sorry hoor ik moest er wel verschrikkelijk om lachen. Als je mooi haar hebt en het is pas goed verzorgt is dat echt wel een lekker gevoel. Succes met de maaltijden ;-). En je haar niet te vergeten.
MummySuze
Ha! Dank je WYNIE! Eergister ben ik de kapper binnen gelopen (de zaak, niet de persoon) en mijn haren laten wassen en fohnen. Ik moest spontaan huilen toen ik met een glanzende gouden mantel (= mijn haar) om mijn schouders naar de oppas reed. Want dat was weer EVENTJES een mini-stukje ik. Vandaag zit er weer Italiaanse Rijst met Tonijn en Bloemkool met Kaas in.
Anoniem
Hihi arme jij! Met tandestokertjes onder je oogleden :) Ach mijn hele lichaam raakt al helemaal gespannen als ik het zo lees. Alsof ik het weer helemaal opnieuw meemaak. Je schrijft alles zo herkenbaar dat ik me helemaal kan inleven.. En precies wat je zegt.. 'Huh kan hij dat al?' Dat zijn de meest schrikwekkende of frustrerende (ook mooie en trotse) momenten. 'Verdorie! Moet ik weer iets nieuws verzinnen!' Ik vond het trouwens heel moeilijk om m'n zoontje alleen in de box te laten dus douchte ik weinig (Sorry als iemand me nu vies vind maar s'avonds had ik gewoon Echt geen energie meer om in de douche overeind te staan. Heb wel een een kruk geprobeerd..) Maar om eerlijk te zijn, uiteindelijk moet je toch echt aan je zelf denken Suzy! Laat hem maar eventjes 10 minuutjes (mijn record) in de box zitten of hij nu huilt of niet. Mama's hebben ook frisse haartjes nodig ;) Zet m op duizendpoot!