Een dag om snel te vergeten!

Vandaag was het weer zo'n dag om snel te vergeten. De laatste tijd heb ik wat vaker van deze dagen. Onze dochter heeft de laatste tijd nogal een grote mond en totaal geen respect. Ik wordt dan zooo boos op haar. Vandaag ook weer zo.

Kleine vent was gisteren weer niet lekker, hangerig, huilerig, bleh. Heb bijna de gehele dag met hem op schoot gezeten omdat hij niets anders wilde. Dochterlief deed het prima toen we haar van school opgehaald hadden. Ze ging lekker alleen spelen en we hadden moestuintjes, die mocht ze planten als Papa thuis was (heb ik wel 5x moeten zeggen, want haar oren werken niet heel goed). Ook gingen ze redelijk goed naar bed.

Vannacht is de oorpijn van kleine vent overgegaan, het was open gesproken en alles kon er lekker uitlopen. Helaas was meneertje daar wel wakker van geworden om vier uur en vond dat het ook tijd was om op te staan. Normaal als Papa dan gaat zeggen dat hij echt nog even moet gaan slapen, gaat hij dat wel doen. Maar als Mama dat moet gaan zeggen dan is het alleen maar heel hard huilen en krijsen. Maar goed Papa had geen zin, dus deed Mama dat. Slechte keuze dus. Uiteindelijk bij ons gelegd, omdat ik niet wilde dat dochterlief wakker zou worden of de buren. In ons bed was het in plaats van slapen alleen maar Mama vervelen... alleen maar tegen Mama aan willen liggen, op Mama willen liggen, dan weer drinken, dan weer honger. Noem het maar op. Uiteindelijk ben ik om half zeven nadat hij mij een paar keer (per ongeluk) goed pijn had gedaan uit bed gegaan. Helemaal kapot!

Verder is de ochtend eigenlijk bewonderenswaardig goed verlopen. Dochterlief luisterde redelijk en ik hoefde niet te zeuren of te mopperen dat ze op moest schieten. En toen we dochterlief naar school gebracht hadden en weer thuis waren heeft kleine vent heerlijk zitten spelen. Rond het middaguur hebben we dochterlief van school gehaald. Kleine vent was toen (natuurlijk) al aardig gesloopt. Eenmaal thuis wilde hij niet slapen en zetten het op een gillen. Uiteindelijk is hij na een dik half uur toch in slaap gevallen. Dochterlief heeft zich prima gedragen. Daarom mocht ze tijdens het middagdutje van kleine vent ook lekker gaan schilderen. Ze heeft paaseieren schildert, die hangen nu op het raam ter decoratie.

Toen kleine vent wakker werd (beetje te vroeg) was hij chagrijnig. Hij kan dan ook zijn grote zus goed vervelen. Dat mag absoluut niet van mij en daarom hem ik hem een aantal keer tot orde moeten roepen. Hij kan er helemaal niet tegen als ik boos op hem ben en gaat dan hard huilen en wil dan alleen maar knuffelen. Na de tweede keer boos worden op hem had hij het wel door. Daarna zijn ze samen gaan spelen... voor hoe lang dat duurde. Ik denk dat ze om de twee/drie minuten ruzie aan het maken waren. Toen besloot ik lekker met ze buiten te gaan spelen. De zon scheen en ik moest toch de auto uitdoen. Konden de kids mooi op de parkeerplaats spelen (wat ze altijd doen) en ik kon dan mooi de auto opruimen. 

Het begon al toen we beneden waren (wonen in een appartement). Kleine vent wilde de step en dochterlief ook. Gelukkig lag de kleine loopfiets van kleine vent nog in de auto (en nog niet weggedaan), dus die te voorschijn gehaald (een wat grotere loopfiets, waar hij overigens al makkelijk op kan, durft hij nog niet). Ze zijn daarna gaan spelen in een hoop zand welke op de stoep lag voor werkzaamheden aan het gasnet. Prima, beetje vies mogen ze wel worden. Nog geen minuut later: ruzie dochterlief had een zandklomp afgepakt van kleine vent. En boos worden toen ze het terug moest geven en grote mond! Die heb ik even een time-out gegeven. Daarna hebben ze achterin de auto zitten spelen, terwijl ik de auto aan het uitruimen was. De buurvrouw kwam vervolgens een praatje maken. Dochterlief vond het te lang duren dat zij aan de beurt was en begint en boos tussendoor te tetteren. Not done! Ik spreek haar hierop aan en ze wordt nog bozer, time out again. 

Dus buurvrouw en ik kletsen verder over van alles en nog wat. Dochterlief heeft dorst (altijd op die rare onlogische en moeilijke momenten als je het niet bijdehand hebt). Ze vind een flesje water, nou vooruit open dan maar. Wel delen. Ik heb de woorden nog maar net mijn mond uit: ruzie. Beide laat ik wat drinken en beide worden ze boos als ik het flesje dicht draai. Jullie kunnen beide niet delen, dus dan maar even wachten en direct boven drinken. Dochterlief heeft grote mond, kleine vent stampvoet op de grond en valt voorover zonder zich op te vangen, neus kapot voorhoofd kapot. Buurvrouw geschrokken. Ik gooi die verdomde fles wat leeg en doe hem in de auto. Ook de spullen die ik aan het opruimen was zet ik terug in de auto. Dochterlief wederom door haar grote mond een time out. Ik zeg de buurvrouw gedag om boven de kids tot bedaren te brengen en kleine vent even te verzorgen.

Terwijl we naar boven gaan loopt dochterlief te tieren en te krijsen. Eenmaal binnen zet ik haar op haar kamer en verzorg kleine vent. Het tieren, krijsen en grote mond op de kamer stopt niet. Ik wordt echt woest. Ik ga naar binnen en geef haar een laatste waarschuwing. Ik ben het echt beu. En ik breek. Tranen springen in mijn ogen... ik ben het echt beu die grote mond, dat gekrijs en getier van haar. Ik loop boos weg en val op mijn bed. Ze schrikt er enorm van en is vanaf dat moment alleen nog maar poes lief tegen mij. 

Is dit nu de kleuterpuberteit?!? Nou dan maak ik mijn borst alvast maar nat voor de "echte" puberteit! Ik weet echt niet hoe ik die grote mond van haar gestopt krijg. Ik leg het uit dat wat ze doet niet oké is en/of dat ze daar mensen mee pijn doet, vooral Mama en/of dat ze ook normaal kan reageren dat ze dan het een en andere sneller voor elkaar krijgt. Ik heet het niet? Welke aanpak kan ik nog meer proberen? HELP!!