Snap
  • Mama
  • Relatie

Een brief aan mijn zoon (1)

Vandaag ben je precies 21 weken bij ons. Je hebt van mij iets gemaakt wat ik nooit had gedacht te kunnen zijn. Een zorgzame moeder.

Ik zag bij meerdere mama's dat zij hun kindje maandelijks een brief schrijven met de ontwikkelingen en leuke dingen die ze hebben meegemaakt. Ik wil dit ook gaan doen voor mijn zoontje.

Bedankt mama's voor het goede idee!

Lieve Quentin,

Vandaag ben je precies 21 weken bij ons. Je hebt van mij iets gemaakt wat ik nooit had gedacht te kunnen zijn. Een zorgzame moeder. Een overbezorgde moeder, vaak. Want ja, het is ook mijn eerste keer. Maar als ik naar jou kijk dan zie ik dat ik het goed doe. Je ziet er goed uit, bent gezond, en dat is het allerbelangrijkste. Voor mij een soort van bevestiging dat ik niet faal.
Al zijn er de afgelopen weken echt wel momentjes geweest dat ik me heb voelen falen hoor. Zo heb ik je al per ongeluk in je nageltje geknipt. Heb ik je al een paar keer per ongeluk laten schrikken waardoor je gigantisch zielig begon te huilen. En ik heb je zelfs, in het hele begin, per ongeluk een keer met je hoofdje tegen de kamer deur aan gestoten. (Gelukkig heel zachtjes, en je merkte er niets van, maar oh wat voelde ik dat in mijn moederhart)

Qua ontwikkeling ga je ook al zo hard. Je bent een vrolijke baby, die nu gewoon heerlijk in zijn wipstoeltje BabyTV zit te kijken (ondertussen kent mama ook alle liedjes en heb zelfs al een lichte voorkeur voor Hokey Pokey) en mama mag gewoon rustig haar blog schrijven. De afgelopen week heb je wel wat te verduren gehad. Je was dan ook weer een beetje huilerig en hangerig, maar dat had 2 oorzaken! Je derde prikjes (waar je je wederom als een echte kerel doorheen hebt geslagen) en je eerste tandje kwam door. Gevolgd door de volgende dag je tweede! Je bent daar zo ontzettend snel mee lieverd. Sinds een week kun je jezelf ook omrollen. Dit doet je dan ook zodra je op je rug gelegd word op je speelkleed, dit wil je echt niet meer. Alleen nog maar op de buik. Om vervolgens hartstikke boos te worden omdat je al wilt bewegen (kontje gaat regelmatig de lucht in) maar dit nog niet lukt. Dan ben je echt een klein driftkikkertje. Ook doe je het (doodeng vind mama het!) in bedje. In de ochtend kom ik je vaak op je buik tegen in je bedje. Dus we hebben maar een speciaal matrasje aangeschaft dat kan blijven ademen mocht je er onverhoopt met je gezichtje in te komen liggen.
Eten doe je ook echt als een beer, hihi. Je krijgt nu 5 flessen per dag. Waarvan er 2 met pap zijn, in de ochtend en in de avond.
In de ochtend eet je ook al een potje fruit of een geprakt banaantje helemaal op. En in de avond gaan ook steeds meer groenten erin. Wat je echt al lust en wat je meestal ook helemaal opeet zijn worteltjes. Verder proef je alles en van de sperzieboontjes, broccoli en bloemkool lust je ook steeds meer hapjes. Ook mochten we beginnen met water aanbieden. En dit drink je ook alsof je nooit anders hebt gedaan. We zijn zo trots op jou jongen!

Ook wil je steeds vaker zelf je flesje vasthouden. Soms lukt dat je al echt helemaal zelf, totdat je 'em op hebt.
Het avondflesje moeten we er eigenlijk af gaan halen. Maar dit vind mama nog een beetje spannend.
Ook omdat het nog zo'n gezellig momentje is savonds met zijn drietjes in papa en mama's bed.
Want daar krijg je je laatste flesje voor de nacht altijd.
Gisteravond hebben we ook voor het eerst je tandjes gepoetst, en je vond het helemaal prima!
Je had eigenlijk alleen interesse voor het lampje op de camera waar papa mee aan het filmen was, haha.


Waar ik de volgende keer over hoop te schrijven?
Dat ik het heb aangedurfd om je laatste flesje eraf te halen.
En dat ik kan vertellen dat we hebben gezwommen.
Want dat wil ik heel graag!

I love you
to the moon and back

Mama

8 jaar geleden

Ahhh dankjewel lieve Mona!

8 jaar geleden

Dankjewel Rieanne! Genieten doen we zeker.. tegenwoordig zijn de groene boekjes niet meer hihi

8 jaar geleden

Dankjewel Lianne!

8 jaar geleden

Quentin mag echt trots zijn op zijn mama!! Ik ben dat in ieder geval wel!