11 jaar geleden
Een baan? Dat kan helemaal niet!
een baan die bij mij past. Nu kwam ik hem tegen, wilde ik reageren en was hij ineens weer van internet afgehaald. Wat zal ik doen?
Al even zit ik te zoeken naar een baan die bij mij past. Nu kwam ik hem tegen, wilde ik reageren en was hij ineens weer van internet afgehaald. Wat zal ik doen. Bellen of het erbij laten zitten. Wat ik totaal niet van mijzelf had verwacht is dat ik het eerste heb gedaan. Ik pakte de telefoon en heb meteen gebeld. Dat telefoontje heeft goed uitgepakt want vandaag had ik de sollicitatie. Ze zijn heel enthousiast over mij en willen me graag in hun team hebben, alleen moeten ze even kijken hoe ze het gaan doen met het aantal uren dat ik wil en kan werken. Ik blijf natuurlijk gewoon mama van Quin en daarnaast wil ik een baan van max 24 uur om mijn eigen ding te kunnen doen en sociale contacten te behouden. Terwijl hun iemand zoeken die of 32 uur komt werken of weekenddiensten wil draaien. Eenmaal in de auto op weg naar Quin stuiter ik nog na van de enthousiasme en de spanning. Wist niet dat het zo eng kon zijn om jezelf te verkopen.
Quin kon vandaag een extra ochtend spelen op het kinderdagverblijf. Hij heeft het daar super naar zijn zin en we hadden doordat hij veel ziek is geweest nog wat dagen staan. Onderweg naar huis raak in ineens in paniek. Wat heb ik nou weer gedaan! Dit kan helemaal niet. Als ik daar wordt aangenomen ben ik pas om 6 uur klaar en dan moet in de dagen dat mijn vriend vaart iemand hem ophalen van het KDV want die sluiten om 6 uur! Moet ik dan de buurvrouw vragen of die Quin wil ophalen en dat hij eventueel bij hun een hapje mee eet. Ik weet zeker dat ze dat niet erg vind maar het idee dat ik afhankelijk ben van iemand naast mijn vriend dat voelt een beetje raar.
Het voelt een beetje alsof ik iets graag wil en dat Quin daar voor moet wijken en dat is het laatste wat ik wil. Hoe doen andere moeders dat dan toch. Niet iedereen is fulltime huismama of heeft een baan van 9 tot 5.
linda79
Tja dat is toch echt een beslissing die je zelf moet maken. Maar wat ik je wel wil meegeven is het volgende: Als je het fijn vind om te werken en je voelt je daardoor goed in je vel, dan is dat heel veel waard. Een moeder die goed in haar vel zit, kan meer aan en een kind merkt dat absoluut. Dat is voor mij een reden om te gaan werken als mijn tweeling naar school gaat. Ik wordt gek van de muren hier en mijn wereld is nu zo klein. Daar kan ik niet zo goed tegen. Het gaat nu wel goed, maar ik kijk wel uit naar de dag dat de tweeling naar school gaat. Dan heb ik er nog 1 thuis en dan kan ik alles weer makkelijker. Dus volg je hart!!!
nahsuusje
Kan me je reactie helemaal voorstellen. Ik werk zelf 24 uur van half 9 tot 5, dat wel. Mijn moeder past op en ik heb dan nog de luxe dat ik in hetzelfde dorp werk als waar ik woon dus ik heb de dubbele luxe dat ik tussen de middag gezellig met mn dochtertje kan lunchen. Misschien is het een idee om een baan te zoeken die wat beter aansluit op wat je wil. Bedrijven zetten niet altijd hun vacatures open en bloot, misschien kun je open sollicitaties sturen naar bedrijven in de buurt waar het je wel leuk lijkt om te werken. Wie weet staan ze wel net op het punt om die vacature uit te zetten of loopt er wel net een contract af die niet verlengd gaat worden. Misschien dat je met de opvang en je toekomstige baas evt. kan afspreken om bijv. om 8uur te beginnen en eerder te eindigen (maar dat hangt natuurlijk ook af vanaf hoe laat je opvang opent). Het kan ook zijn dat je toekomstige baas wel e.o.a. regeling heeft waar je gebruik van kan maken? Wel lastig, want ik begrijp je situatie ondanks dat ik er zelf zo luxe vanaf kom. succes