Snap
  • Mama
  • drukte
  • dierentuin
  • Momlife
  • mamaleven

Druk druk drukte....

Kan het steeds minder hendelen

Gisteren zijn we dus met het hele gezin en mijn ouders naar Safaripark Beeksebergen geweest. 

Het was een prachtige dag, de zon scheen heerlijk en we hadden er allemaal heel erg veel zin in. 

Het begon eigenlijk al in de ochtend, onze jongste heeft zooooo erg haar eigen willetje. Ik had iets klaargelegd om bij haar aan te doen. Maar toen papa het uiteindelijk bij haar aandeed, keken wij er naar en dachten allebei hetzelfde. Nee, dit is helemaal niets. Dus ik snel een ander setje pakken en dat wilde papa dus bij haar aan gaan doen. Maar dat was niet zo een goed idee, want mevrouwtje had haar zinnen gezet op die blauwe schoenen. Ze moest en zou die schoenen aan!!

Schreeuwen, schoppen, huilen. Ze was het er niet mee eens. Maar toen kwam haar grote zus, onze redder in nood! Zij ging haar zusje afleiden, aan het lachen maken en heel gek doen. Zodat mama haar ongestoord kon aankleden en zij niet doorhad dat ze nu totaal andere schoenen en kleding aanhad.

Zo, nu snel met ze allen naar beneden. Tas klaarmaken, drinken mee, eten mee, sleutels mee, knuffels. Ja, check. Alles zit erin. We kunnen gaan. 

De autorit ging goed. Geen jengelende kinderen of erger huilende. Nee ze waren vrolijk speelde met elkaar en uiteindelijk viel de jongste in slaap. Katsjing!! 

Daar waren we eindelijk. File bij het park om naar de parkeerplaats te komen, maar we waren er. Opa en oma zaten al op ons te wachten. Die waren er al zelf heen gereden vanuit hun huis. 

Maar zoals je dus kon lezen, stond er dus file naar de parkeerplaats toe, dan kun je er al vanuit gaan dan het heeeeeeeel druk is in het park. En zooo dat was het zeker. 

Vroeger kon ik mij heel goed afsluiten van drukte, harde geluiden, gillende kinderen, schreeuwende mensen, noem maar op. Maar sinds in Mama ben, kan ik dat steeds minderen handelen. Ik heb me toch een paar keer tot 10 moeten tellen johhh. Door alle drukte en chaotische ochtend was ik sowieso al wat kriebeliger die dag. Gelukkig kon ik zo nu en dan ook even genieten van de dieren, want daar waren dan mijn lieve ouders en vriend die ervoor zorgde dat we allemaal konden genieten van het park, de dieren en elkaar. 

Liefs, 

CherrieMommie