dragen niet voor iedereen

Ik had het bij allebei mijn kinderen helemaal uitgedacht.
Ik ging een draagdoek gebruiken. Ik vondt het fantastisch en had me helemaal ingelezen.
Nou dat pakte een onwijze vorm van anders uit.
Zoals jullie in de blog over mijn kraambedpsychose konden lezen, heb ik een vrij oneerlijke start gehad.
Omdat ze toen uit huis geplaatst is (bij mijn vader) en ik vrij snel daarna opgenomen ben,
is die kans me wreed ontnomen. Daarna heb ik eigenlijk niet echt met haar in hetzelfde huis gewoond.

Nummer 2 is natuurlijk een ander verhaal. Ook hier was ik vastbesloten dat ik ging dragen.
Dochterlief zou bij ons komen wonen, dus dat moest geen probleem vormen.
Kwam ik nog veel bedrogener uit.
Als iniminiewormpie in de draagdoek gedaan vanaf dat ze nog en iniminie was.
Nou daaaaaaaaaaaacht het dus niet. Gegil, gekrijs. Het was duidelijk, mevrouw deelde de mening een draagdoek is fijn niet.
Tussendoor nog een aantal keer geprobeerd (Toevallig heeft mijn schoonzus best veel draagdoeken).
Maar als mijn pogingen ten spijt. Mevrouw wilde echt NIET.
Gillen, krijsen, zo klein als ze was zich los wurmen.
Mezelf bij een draaggroep aangemeld, nou ik ben nog nooit zo bang geweest als voor die horde wijven (sorry ik heb geen andere term voor vrouwen die een moeder die om advies vraagt de grond te trappen) na een paar pogingen tot hulp, ben ik daar heel hard weggerend
Uiteindelijk via via bij een draagdoekconsulente terecht gekomen.
Want weet je, misschien deed ik wat verkeerd.
Nou die heeft het met alle soorten en maten doeken en dragers geprobeerd.
Maar mevrouw eigenwijs was duidelijk. Dit was niet wat ze wilde.
Geld terug gekregen, advies gekregen later terug gekomen.
Uiteindelijk tot en met haar anderhalf/ 2 geprobeerd bij haar,
Maar zelfs de draagdoekconsulente moest erkennen, dat ik een kind had waarbij dragen geen plezier voor haar zou brengen.

En jawel daar ging weer een droom. Geen borstvoeding, niet samen kunnen slapen en nou ook al niet kunnen dragen.

En tegenwoordig wordt ik er gillend gek van. De moeders die maar beweren, dat je altijd kan dragen en dat het zo gemakkelijk is.
Ja het is gemakkelijk,  maar niet elk kind vindt het tof om gedragen te worden, en soms is de omstandigheid er niet naar.
Moeders die niet willen horen dat het niet altijd lukt, die niet willen horen dat zelfs een draagdoekconsulente aangeeft
dat dragen voor mijn kindje helemaal niet zo goed is, simpelweg omdat mijn dochter er onrustig van wordt.

Wat wil ik met deze blog bereiken? Niks... behalve dat ik het nu wel kwijt ben