Dingen om jaloers op te zijn

Van onschuldig tot bijna psycholoog-waardig. Ik kom er maar gewoon voor uit dat ik wel eens jaloers ben. Ik heb ze in willekeurige volgorde op een rijtje gezet:

* Slapen als een baby

Iris is nu een half jaar oud, maar kan nog gewoon overal in slaap vallen; op mij, in de box, in de drager, gewoon overal. Nu is het niet dat ik daar jaloers op ben, maar gewoon op feit dat het kan! Ik kan ook letterlijk overal slapen, maar het gaat niet. Met een baby en een peuter kan je niet even lekker wegdommelen in een heerlijk lentezonnetje of op de bank tijdens het tv-uurtje. 

* Perfecte baksels en gerechten

Ik ben geen keukenprinses, heb die ambities ook niet. Maar wat kan ik jaloers zijn op Pinterest-waardige baksels met mooie versieringen en glazuur dat niet overal zit. Onlangs probeerde ik een gerecht uit de Allerhande. Dat was geen doorslaand succes. Ken je de 'nailed-it' foto's op internet? Mag jij raden hoe mijn gerecht eruit zag.

* Moeders die een half jaar na de bevalling er weer picobello uitzien

Ik weet het, dit heb je zelf ook in de hand en het is ook niet iedereen gegeven, maar ook dit zorg af en toe voor een jaloers momentje. Elke keer als ik zo'n moeder tegenkom neem ik mij voor om er serieus iets aan te gaan doen. Even een dagje winkelen en thuiskomen met een mooi jurkje of uitgebreid naar de kapper. De kast hangt vol met ongedragen jurkjes en mijn haar is pluizig en dagelijks in een knot of staart. 

* Iedereen die er niet moe uitziet

Mijn gezicht ziet er inmiddels zo uit dat ik permanente make-up nodig heb en die permanente make-up heeft dat dan ook weer nodig. Zoiets. Ik heb wallen die inmiddels zijn ingegroeid en mijn lijf kent inmiddels niets anders meer dan zich moe voelen. Ik slaap 's nachts uitstekend, maar overdag is een marathon zonder einde. Af en toe een dagje opladen is vechten tegen de bierkaai.

* De onbevangenheid van mijn peuter

Gewoon met handenvol modder gooien of jezelf ermee insmeren, stokken zoeken of dansen op K3. Zonder schaamte of zich geremd voelen. Nu doe ik heel veel dingen gewoon mee met als prachtig excuus dat ik een peuter heb, maar eigenlijk ben ik gewoon jaloers op het feit dat die ukkies zich gewoon geen zorgen hoeven te maken. Geen zorgen over het doen van boodschappen, rekeningen betalen en andere verantwoordelijke dingen. 

* Creativiteit

Mijn vader had als hobby modelvliegen en bouwde zijn vliegtuigen vaak zelf. Mijn moeder kan prachtig schilderen en tekenen. En ik? Ik ben niet creatief. Veel dingen geprobeerd om te leren maar vaak vroegtijdig gestopt omdat het of niet lukte of ik het niet leuk vind. Vaak krijg ik dan te horen dat het allemaal niet zo moeilijk is, maar eerlijk gezegd vind ik het gewoon niet leuk. Neemt niet weg dat ik wel eens jaloers ben als ik foto's van knutselende moeders met hun kroost tegenkom. Het meest creatieve dat ik doe is schrijven, maar ook dat is soms zonder inspiratie of met een gejat onderwerp. Dus ook ben ik wel een jaloers als ik een mooi artikel of blog tegenkom waarvan ik had gewild dat ik het had geschreven. Maar dan komt er van mijn hand vervolgens weer een fantastisch stuk (al zeg ik het zelf, hahaha) en dan ben ik weer tevreden met mijzelf. 

En zo zijn er nog wel meer dingetjes waar ik jaloers op kan zijn. Jaloers ben ik niet op iemand met een VT-wonen interieur of iemand die een gloednieuwe auto heeft. Ook ben ik niet jaloers op schone huizen (nou ja, soms wel...) of prachtig ingerichte tuinen. Ik denk dat ik gewoon gezond jaloers ben op bepaalde dingen en vind dat niet erg. Ik zou bijna jaloers worden op mijzelf.