Die deur, die houd ik mooi nog even dicht

De laatste dag is alweer aangebroken van mijn verlof. Hierna starten de verplichtingen. Het zoeken naar werk, het oppakken van het normale leven. Een schoon huis, iedere dag een gezonde maaltijd. De koelkast gevuld en de was gestreken. Een baan van minimaal 24u per week moet nog gezocht worden en ohw ja die laatste kilo’s moeten eraf. Leuke kleding aan, make-up dr op. Een appeltaart vers uit de oven en in de avond lekker afspreken met vriendinnen. Dat kan want ukje ligt dan lekker te slapen toch. Echt luisteren als manlief van t werk komt. Ja ja mn verlof zit erop. 12 weken zijn voorbij. De weken van huishouden dat kan morgen wel, eten koken niet interessant en als ik mezelf had aangekleed was dat al iets bijzonders.

Een traan vloeit over mijn wang. Die 12 weken waren eigenlijk wel heel erg lekker. Maar goed de laatste dag is dus aangebroken van mijn verlof, want.. mijn perfectionisme staat voor de deur. Ik kijk door het gaatje en draai me weer om. Die deur, die houd ik mooi nog even dicht.