Depressie? Overspannen? Wat is het?

Hallo ik ben Audrey, 

Ik zal beginnen bij het begin! Mijn zwangerschap liep perfect alles groeide goed en iedereen zei altijd och Audrey jij doet dat wel ff het gaat je zo goed af waarom mensen dat dachteb is me nogsteeds een raadsel want een zwangerschap is gewoon een hele belasting op je lichaam maar goed.

Mijn inleiding ging vrij moeizaam en heeft totaal 4 dagen geduurd maar eenmaal ontsluiting en weeën ging het allemaal in 7 uurtjes dus goed. Op 10 juli 2012 werd mijn zoontje Jonas geboren♡ super gelukkig een gevoel dat ik nooit gedacht had te hebben ik ben vrij nuchter van mezelf maar als het om hem gaat tsja dan gaat alles weg en hij voor. Ik begon me na 4 maandje een beetje "down" te voelen niet tegenover Jonas maar gewoon in het algemeen.  Ik heb een geweldige vriend die super meehelpt met de baby en super voor mij is maar tussen het verzorgen in heb ik het gevoel dat ik een slechte vriendin ben en dat ook zie! Ik wil niet knuffelen kussen en aan sex moet ik al helemaal niet denken. Eerst dacht ik dat het aan de hormonen van de borstvoeding enz lag maar ik ben nu vanaf maart gestopt na 8 maanden gegeven te hebben maar nu bijna 3 maanden is het nog niet terug en voel ik me nog steeds in winterslaap?  Mijn hele lichaam is in winderstand ofzo.

Met mijn zoontje heb ik geen problemen dat gaat allemaal prima en vanzelf en ben heel gelukkig met hem maar waarom dan niet met mezelf? Ik ben weer de oude ik van voor de zwangerschap qua gewicht en lichaam maar qua geest lijk ik wel zwevend. Ik vergeet de wasmachine en denk dr pas aan als ik wat moet hebben wat dr inzit en dan maar weer een keer opnieuw aanzetten. Ik ben de hele dag dood moe en heb geen energie en denk altijd dat dr lichamelijk iets met me is een knobbeltje hier een vlekje daar  bang dat dr wat is.  Nu zie ik om me heen dat veel dames ipv een bril met een dikke neus en een snor een bril opzetten met een hele grote glimlach dr op en doen of het allemaal heeelemaaal geweldig is nou als je ze eenmaal laat merken dst je het zwaar hebt dan heb je 2 varianten dames nr 1 is de vrouw die toch doorzet en doet of het geweldig met dr gaat en dan heb je nr 2 die ineens BAM alles dr uitkotst en dan denk je gelukkig ik ben niet alleen! Dus dames deel je verhaal deel een probleem en trek je vooral niet te veel aan van de mensen die je alleen maar hoort zeggen och nee die van mij doet dat al doet die van jou dat niet? Laat je niet onzeker maken!

Ieder kindje heeft zn tempo de enne is sneller met dingen dan de ander. Kruipt je kindje niet op het juiste aangegeven moment van het cb of een boekje of een andere mama? Nou dan heb je nog ff rust voor dat je dr achteraan moet rennen hahaha. Het lijkt misschien of dit een depressief zeurend bericht is en dat is niet de bedoeling  lees het nog eens en pik de dingen dr uit die je achter jezelf kan zetten en praat dr een over op een mama chat, een vriendin of gewoon een vreemde in het park. Doe eens een dag niks! Lekker luieren met je kindje of een mama dagje voor jezelf want hoe dan ook naast het mama zijn ben je nog altijd jezelf  want als jij niet lekker in je vel zit merkt je kindje dat ook. Ik zit ook niet lekker in me vel soms en sommige dingen zijn niet binnen een dag opgelost en hoop daarom ook dat we elkaar kunnen helpen want iedereen kan wel eens wat hulp gebruiken ;) dus wat dr ook gebeurt you are never alone X