8 jaar geleden
Depressie en peuterpubertijd.
Leven met een depressie is op zich al niet makkelijk voor mijzelf, maar ook niet voor de mensen (met name mijn zoontje) om mij heen.
Het ene moment voel ik mij top! Ben ik blij en kan ik lachen Maar op een andere moment kan mijn stemming ineens omslaan en ben ik niet te genieten.
Omdat ik mij al onzeker, emotioneel, neerslachtig, en erg vermoeid voel vind ik het moeilijk om niet snel boos te worden.
Nou is mijn zoontje 35 maanden en zit volop in de peuterpubertijd.
Alles is “nee!”, een grote mond geven, niet luisteren, mij negeren en alles doen wat hij niet mag zoals spelen met eten… Wat hij nooit gemogen heeft.
Ik weet dat hij mij aanvoelt, daar reageert hij op.
Juist omdat hij niet goed weet hoe hij met zichzelf en zijn gevoel om moet gaan reageert hij heel sterk op mijn spanning en emotie.
Op het moment dat ik echt boos begin te worden (dan hebben we het tot 10 tellen al gehad en soms wel meerdere malen) en hem op zijn kop wil geen begint hij te huilen en zegt “sorry mama!”
Maar op dat moment ben ik al zo boos dat ik geen “sorry mama” wil horen. Dan wil ik hem niet horen huilen en soms zelfs even niet in mijn zicht veld wil hebben.
Op het moment dat ik hem in de hoek zet voor een time-out zodat hij maar ook ik kunnen afkoelen voel ik me weer of misschien wel nog rotter dan ik al deed.
Ik kan er niet goed tegen als mijn mannetje huilt maar als ik niet consequent ben zal hij uiteindelijk over mij heenlopen.
Ik probeer mij zo snel mogelijk weer rustig te voelen zodat we het goed kunnen maken.
Het leven met een depressie is niet makkelijk, laat staan met een peuter die overal tegenaan schopt.
En nee, mijn depressie is geen excuus om boos op hem te worden maar het is wel de reden dat ik zo lichtgeraakt kan zijn.
Veel mensen zeggen; "zoek een hobby die je afleidt" of "breng Tygo naar een oppas en doe wat leuks voor jezelf".
Lekker makkelijk gezegd...
Als Tygo ligt te slapen hoop ik het huis schoon te hebben en nog even een boekje te kunnen vouwen....
Tijdens het vouwen kan ik lekker mijn gedachten stil zetten... even helemaal niks moet dan.
Note:
Depression is an illness, not a choice….
Jillly57
Ik ben het met de stelling eens dat een mens niet alleen voor anderen moet zorgen maar ook voor zichzelf. Door goed te zorgen voor jezelf kun je goed voor een ander zorgen. Door van jezelf te houden ben je in staat om ook van anderen te houden
Ezra
Ik heb een aantal keren geprobeerd de boel de boel te laten, maar relax zitten of wat buiten de deur doen is dan best lastig omdat het door mijn hoofd blijft spoken dat ik thuis niks gedaan heb. Heel verschrikkelijk is dat. Maar ik moet inderdaad proberen iets meer tijd aan mezelf te besteden. Inderdaad, ik ben al eerder uit depressies gekomen dus het lukt vast weer! Dank je wel voor je reactie Clau.
Anoniem
Ik herken wat je zegt en de druk om in de korte momenten die je voor jezelf hebt het huishouden te doen, maar probeer juist op die momenten wat tijd voor jezelf te nemen. Ga op de bank zitten met een kop thee en een tijdschrift en even echt de boel de boel te laten. Ik weet zelf hoe moeilijk het is, maar het zijn net de momentjes die weer wat energie geven. Probeer inderdaad een dag voor jezelf te nemen, even geen verantwoordelijkheid voor de kleine en alles wat je nog moet doen maar echt een dag voor jezelf!!!! Je bent er al eerder uitgekomen en nu gaat het ook weer lukken hoor!!
Ezra
Dank je wel.. het kost even tijd maar het komt vast goed. Ik probeer gewoon positief te blijven.