Deel van mij

Sinds onze zoon geboren is, vind ik het lastiger om over Liv te schrijven. Omdat ik niet wil overkomen alsof ik in mijn verdriet blijf hangen. Want dat is niet zo. Ik ben zó dankbaar dat wij nog een levend kindje hebben mogen krijgen. Zó dankbaar voor de oudste die ons altijd overal doorheen getrokken heeft..

Maar ik ben ook dankbaar voor ons vlindermeisje. Onze Liv. Dankbaar dat -hoe kort ook- ze even in ons leven is geweest. En daar praat ik graag over. Omdat ze ons zoveel geleerd en gebracht heeft. Omdat ze er bij hoort.

We noemen haar naam, haar foto's staan in huis. Ze is een deel van ons gezin. Ze groeide op dezelfde plek als haar grote zus en kleine broer. We keken net zo naar haar uit als we naar hun deden. En we vergeten haar niet. Nooit.

Dus vraag naar haar. Dan praat ik over haar.