De zorg voor balans.

Wat is nu de beste keuze? Thuis blijven of toch werken?
Er zijn al vele artikelen en blogs gewijd aan dit onderwerp en elke keer is de uitkomst anders. Dat is natuurlijk niet zo verwonderlijk, want ieders persoonlijke situatie is anders. Maar nu ben ik aan het uitvogelen wat voor mij het beste is.
Met twee kleine kinderen, van vierenhalf en anderhalf, is het heel gezellig thuis. De oudste zit nu al een tijdje op school en heeft het daar ontzettend naar haar zin. Twee dagen in de week gaat zij naar de bso en de jongste zit op die dagen op het kdv. En op vrijdag komen om de week de opa’s en oma bij ons thuis oppassen. Ik werk drie dagen en mijn vriend werkt fulltime. Alles is dus heel goed geregeld, maar toch twijfel ik over mijn werk.
Tijdens mijn zwangerschap van de tweede ben ik mijn vorige baan kwijtgeraakt, ik was toen vier maanden zwanger. Het was toen onmogelijk om een baan te vinden, hoe ik het ook heb geprobeerd, want ik wilde heel graag werken. Mijn dochter had het zo ontzettend naar haar zin op het kdv dat ik het heel moeilijk vond om haar daar weg te halen. Helaas moest ze toen toch afscheid nemen van haar juffies, omdat het te duur zou worden zonder toeslag van de belastingdienst, en heb ik haar bij mij thuis gehouden. Dit vond ik het zwaarste van die zwangerschap, een peuter thuis hebben terwijl ik steeds minder kon doen met die dikke buik. Midden in de winter, we konden amper naar buiten vanwege de sneeuw (toen nog wel ;-) met een kind dat tegen de muren vloog. Toen haar broertje eenmaal geboren werd in het voorjaar, ging het allemaal wel wat beter. Ze kon haar energie weer buiten kwijt en ze was helemaal verliefd op haar broertje. Omdat mijn zoontje al na een paar weken in het ziekenhuis werd opgenomen, wat gelukkig niet ernstig was, en een paar maanden later ook nog heupdysplasie bleek te hebben en een spreidbroek kreeg, was het toch wel fijn dat ik nog geen werk had en alle tijd en energie in de kinderen kon stoppen. Maar na een aantal maanden thuis zitten met mijn gelukkige gezin, vloog ik inmiddels ook tegen de muren. Ik wilde ook weer naar buiten, ook weer wat betekenen voor de maatschappij, wat anders doen dan alleen het huishouden en de kinderen entertainen. Dus gelukkig heb ik, na veertien maanden thuis te zijn geweest, weer een baan gevonden waar ik nu bijna een jaar werk. Maar….
Toch lijkt het me nu heerlijk om weer thuis te zitten en voor de kinderen te zorgen. De jongste kan ik toch wat minder aandacht geven als zijn zus kreeg toen zij één jaar was. Hij hobbelt mee in het gezin, maar op mijn vrije dagen thuis ben ik alleen maar bezig met het huishouden, boodschappen, dochter uit school halen, zwemles, dansles, koken en ’s avonds de strijk. Met de kinderen spelen gaat alleen in het weekend en dan staan er ook weer veel andere activiteiten ingepland.
En ik weet wel dat ik me ga vervelen als ik weer fulltime thuis ben. Wie heeft hier een balans in gevonden? Want ik weet niet waar ík verstandig aan doe.