De wereld draait gewoon door

Een dag na de crematie, ik voel me nog steeds slecht. Ik heb twee weken vrij gekregen van mijn opleiding ze begrepen het gelukkig, Devon is bij de buurman, en de situatie zint hem niet zo. Tegen de avond komt hij eindelijk thuis, het is beter dat ze overleden is Berlijné nu hebben we ook rust en kunnen wij ook verder, "ik geloof niet wat hij zegt" Hoe durf je dat te zegen? Nou zegt Devon we hebben alleen maar moeilijke tijden gehad door haar! toen jij zestien was stond je op straat door haar weet je dat nog? Ja zeg ik, weet je ook nog dat jou ouders toen niks met mij te maken wilde hebben en ik niet welkom was alleen het weekend? maar weet jij ook wel dat die pakjes shag die jij rookt van haar kwamen? En de extra boodschappen? Als je me dat had verteld zij Devon had ik dat dus niet gerookt en niet gegeten, maar als het zo door gaat duurt deze relatie ook geen week meer... dat zij ik ook net tegen de buurman, ik ben er eigenlijk wel een beetje klaar mee, mooi dat jij dat vindt zeg ik, ik maak me netjes en ga de deur uit, wat ga je doen vraagt Devon? Ik ga uit met Gerda en Patrick, je mag mee als je wil? Nee dankje dat zijn niet mijn type vrienden, Oke zeg ik, en ik vertrek. Ik voel me down, mijn moeder was op mijn zestiende al vrij ziek, mijn ouders waren het niet eens met mijn relatie met Devon, vanaf mijn zestiende woonde ik dus bij jeugdzorg, onze ouders waren beide niet begripvol, zijn ouders vonden dat ik niet hoog genoeg geschoold was voor hun zoon, en mijn ouders vonden Devon een lui persoon.

Vanaf mijn zeventiende ben ik gaan werken bij een voetbalstadion dat was het enige wat ik volhield, toen ik achttien was kreeg ik een beetje stufi, en van het uwv kreeg ik door mijn autisme een mini wajong, voor de rest werkte ik in het voetbalstadion naast mijn school, en soms kreeg ik een beetje support van mijn oma, en kon ik op mijn achttiende een klein plekje huren, Devon had regelmatig probeblemen met zijn vader (er vlogen soms voorwerpen door het huis) dus is hij bij mij ingetrokken, maar ik heb het idee dat alles alleen maar van mijn kant komt. Devon wil niet werken zolang hij zijn opleiding doet volgens mij, Devon zijn ouders springen niet bij, maar mijn mam deed dat stiekem wel, helaas gaat de relatie steeds meer berg afwaards een tijdje samen al, en ik doe echt mijn best om het zo goed mogelijk voor ons te maken ik betaal zoveel mogelijk wat ik kan missen, helaas zit Devon 's nachts/overdag al een aantal maanden lang bij Natalie thuis een goede vriendin die hem begrijpt zegt die, mijn gevoel zegt anders, maar ik ben wel redelijk op dus ik wil me er niet meer mee bemoeien. Ik heb zelfs een week in het ziekenhuis gelegen op mijn zeventiende Devon is geen een keer langs geweest hij vondt dat ik me aanstelde, dus toen ik in het ziekenhuis lag heb ik hem maar niks verteld, (20 kg in 1 maand tijd afgevallen) de relatie slakt een beetje door,

De avond erna komt Devon thuis en zegt dat hij niet meer verder wil, want jawel ik was vreemdgegaan, het enige wat ik erop kan zeggen is dat het goed is, hij is nog een nachtje op de bank blijven slapen, vervolgens pakt zijn kleren, want de rest heb ik zelf bekostigd ik vroeg ga je naar je ouders? Nee ik logeer vanacht bij Natalie de dag erna ga ik naar huis, Natuurlijk zeg ik boos veel plezier, Wat is er mis met jou? vraagt Devon alsof jij altijd zo braaf bent geweest?

Er was hier ook een tijdje een jongen Kyle, jij bent een tijd terug scheef gegaan niet ik. Dat is al meer dan een jaar geleden antwoord ik, hij was er tenminste wel voor mij toen ik in het ziekenhuis lag, hij kwam zelfs bij mijn moeder koffie drinken met een bos bloemen samen met mij, hij hielp zelfs mee zodat mijn moeder dagjes weg kon, hij accepteerde mijn moeder, dat is meer dan jij ooit gedaan hebt, "ondertussen spring ik uit mijn vel toen ik dit zij" ik ben tenminste eerlijk tegen je geweest over Kyle, ik was er nooit trots op, maarja het was fijn om troost te krijgen van Kyle, Devon vertrekt snel, eigenlijk heb ik nooit het idee gehad dat Devon verliefd op mij was, ooit het idee gehad dat iemand bij je is gewoon omdat het kan? Maar niet uit liefde? bij mijn vader haal ik haar afscheidsbrieven, zelfs eentje voor Devon, ik begin te lezen.

Devon (zo begint de brief)

Ook al konden wij het nooit vinden, hoop ik des omdanks wel dat je goed voor Berlijné zal zorgen, en zij voor jou. Maak er wat van, en Berlijné zorg ervoor dat je hierdoor niet op het verkeerde pad beland, ga door met jullie leven samen. X

Nadat ik dit lees schieten de tranen gelijk in mijn ogen. Sterk blijven Lukt me nu niet meer. Mam je had al die tijd gelijk wat ben ik stom geweest, ik heb jullie laten zitten voor een verliefdheid, voor iemand die mij verlaat nu jij weg bent mam, je hebt mij altijd gezegt dat hij weg zou gaan zodra het te heet onder zijn voeten werd, je had gelijk. Het beeld wat je in je hoofd hebt, dat alles wel goed komt als je er maar hard genoeg voor werkt en met elkaar alles red bleek niet waar, het beeld wat ik in mijn hoofd had dat we er misschien ooit sterker uit zoude komen en misschien ooit zoude trouwen en een familie voor ons zelf zoude krijgen is kapot dat deed extra zeer. Vooral nu jij weg bent moeder, weet ik dat ik mijn tijd aan de verkeerde heb gespendeerd, en die tijd krijg ik nooit meer terug....

Ik had er gewoon voor jullie moeten zijn als dochter. "Buiten verbrand ik deze brief" want deze brief heeft geen waarde meer....