7 jaar geleden
De vrouw die mijn moeder wordt genoemd
Onbegrip voor de vrouw die mijn moeder wordt genoemd, onvoorwaardelijke liefde toch?
Vanmorgen heb ik mijn zoon een belofte gedaan: ik zal altijd van je houden en je beschermen en nooit jouw vijand worden.
Een ochtend met gelukstranen. Ouder worden, ondanks het feit dat het een grote verandering is kan ik hem al niet meer wegdenken, alsof het altijd zo geweest is. Vanmorgen had ik weer zo'n heerlijk geluksmoment, hij ligt vredig bij mij te drinken waar ik van geniet. Besef mij wederom hoe speciaal het is dat hij er is. Zo onschuldig, lief en afhankelijk van zijn ouders. Hij laat mij smelten met de glinstering in zijn ogen en lieve glimlach. Onvoorwaardelijke liefde voel ik voor hem.
Onvoorwaardelijke liefde betekend voor mij lief hebben wat er ook gebeurt en dat je diegene nooit bewust pijn zal doen. Door dit gevoel kan ik mij niet voorstellen hoe de vrouw die mijn moeder wordt genoemd met haar kinderen is om gegaan. Zij is voor mij een van de vele vrouwen in de samenleving omdat ik helemaal geen moeder dochter gevoelens met haar heb. Nu ik zelf moeder ben heb ik nog meer onbegrip voor deze vrouw gekregen.
Heb mij vaak afgewezen gevoeld, wat ik nu wel eens lastig vindt. Als ik mijn zoon naar de oppas breng denk ik wel eens straks voelt hij zich afgewezen door mij. Wat een verschrikkelijk gevoel. Ergens weet ik dat hij zich niet zo voelt omdat ik weet dat wij heel veel van hem houden. Maar soms besluipt dat nare gevoel mij toch.
Vraag mij nu nog meer af hoe heb je zo met je kinderen om kunnen gaan, een kind is een geschenk je eigen vlees en bloed. Onvoorwaardelijke liefde toch? Je was mijn vijand in plaats van een moeder, je had van mij moeten houden en mij moeten beschermen tegen de pijn die jij hebt veroorzaakt. Dat doe je voor je kind.
Ik ga een liefdevolle moeder voor mijn zoon zijn, dat ben ik al.
proudmommyof3
Ik zeg met regelmaat: soms is het belangrijker om te weten wat je niet wilt, als te weten wat je wel wilt. Het laat je geen doel najagen maat vele opties open houden om jezelf te ontdekken, ontwikkelen en de beste en mooiste weg te vinden voor jezelf (en je gezin). Dit geldt natuurlijk niet alleen in het ouderschap maar is in vele situaties te gebruiken. Helaas heeft mijn vriend het zo met zijn vader (gehad en nog steeds). Gelukkig kan ik zeggen dat ik een goede band heb (vroeger en nu) met mijn ouders. Helaas is mijn moeder 10 jaar geleden overleden maar ze zal altijd mijn grote voorbeeld zijn! Ik vind dat je het goed doet, je weet heel goed wat je niet wilt, een geweldige start ban het moederschap! Geniet van je kleine mannetje en geef hem alles wat jij gemist hebt! Ben de beste moeder die je kunt zijn.. heel veel geluk met je gezin!
Newmom
Hoe vervelend het soms ook is uiteindelijk leer je er toch weer iets van, we zijn er sterker door geworden.
Henrike Laning
Goed van je! Het is heel triest, maar door wat je zelf hebt meegemaakt ben je nu heel bewust bezig met een liefdevolle opvoeding. Daar plukt jouw zoontje de vruchten van. Net als mijn dochter. Moeder worden en zijn is een enorme confrontatie met je eigen opvoeding. Als die vooral warm en liefdevol was, dan is er niks aan de hand. Als er dingen mis zijn gegaan en de vertrouwensband aangetast, dan komt dat dubbel zo hard weer terug als je moeder wordt. Ik vond het zo erg dat mijn ouders mij vlak na de bevalling niet zagen staan en alleen bezig waren met hun rol als opa en oma. Ten koste van mij. Tenminste zo voelde het. Dat blijft pijn doen. Maar mijn dochter weet dat zij altijd nummer 1 voor me is en dat ik fouten maak maar die ook meteen wil toegeven.En zij zal altijd het gevoel hebben dat zij goed is zoals ze is.