De vakantie kan beginnen!

Laatste werkdag

“Ik kom even gedag zeggen. Het is mijn laatste werkdag!” Ik loop even alle kleuterklassen af om van iedereen afscheid te nemen. Geen uitgestoken hand. “Doei. Succes!” Even verward, is dit een grap? Nee, dit is serieus. Jeetje. Dat ik niet op mijn best ben bij de kleuters weet ik wel, maar ik heb wel mijn best gedaan en me ingezet. De andere juffen zijn ook vrij laconiek. “Oké, succes verder!” Eén juf vindt het toch wel jammer en hoopt me nog eens terug te zien op school. Ook de juf waarmee ik elke woensdag heb gewerkt bedankt me voor mijn hulp. Wat was ze blij met me. Ze vraagt de kinderen om me dag te zeggen, omdat ik vakantie heb. De kinderen roepen dag in koor en één grote kleuter komt knuffelen. Ik barst in tranen uit. Huh? Oh nee hè, dit was niet de bedoeling. Ik vertel mijn collega dat ik het moeilijk heb gehad, maar dat ik me bij haar thuis voelde. Ze is heel blij dat te horen en vraagt om nog eens langs te komen. Ik haal mijn schouders op. Ik had geen bloemen verwacht, geen afscheidsfeest, geen cadeaus of wat dan ook. Maar simpel dank je wel had ik gewaardeerd. Gelukkig heeft deze juf iets aan mijn hulp gehad. In elk geval weer een ervaring rijker. Misschien komt het gewoon omdat het een grote school is, waar zoveel mensen een paar weken of maanden komen en dan weer weggaan. Ze zijn het gewend, maken er meestal geen moment van ofzo. Ik weet het allemaal niet, maar ik denk wel dat ik het te persoonlijk maak. Doordat ik er zo kort was en zo hap snap, dan bij die groep en dan weer bij die andere kleuters en dan weer bij een andere kleutergroep, heb ik hen, maar zij mij ook niet echt leren kennen.

Knuffelen

Ik stap op de fiets en race naar Dunya’s school. Het is al laat en ook zij heeft haar laatste schooldag vandaag. Ik wil haar opvangen als ze uit school komt. Ze komt uitgelaten naar buiten, meteen hele verhalen waar geen touw aan vast te knopen is. Twee plastic tassen worden in mijn handen geduwd. “Wat is dit?” vraag ik verbaasd. “Dat is van mij!” zegt Dunya. “Waar komt dit vandaan?” vraag ik weer. “Uit mijn la!” antwoordt ze. “Hoe groot is die la van jou wel niet?” roep ik terwijl ik die tassen in mijn fietsmand probeer te proppen. Dolly, haar vriendin, gaat stuk van het lachen. Dunya is alweer verdwenen. Op weg naar de klas. Ze moet nog zoveel doen, nog zoveel mensen knuffelen en als ze iedereen gehad heeft begint ze weer opnieuw.

Interim

We gaan langs juf Harriëtte, even een bloemetje brengen. Haar laatste schooldag. De juffen werken nog de rest van de week, maar dan zonder kinderen. En ouders. En dan ook even langs juf Corina. Die ook voor het laatst is deze week. Ze gaat op een andere school de directie versterken. Er is veel onrust geweest op school en er komt een interim-directeur om de rust te herstellen. Altijd dubbel. Je gunt iemand een ander afscheid, maar ik weet inmiddels uit heel veel ervaringen dat het vaak anders loopt dat je wenst. En ik denk oprecht dat het goed is voor de school dat er iemand komt om orde op zaken te stellen. Die het vertrouwen van ouders terug weet te winnen en die de school weer op de kaart zet. Hopelijk worden we dan weer een grote school, waar ouders zich meer gehoord voelen. Afscheid gaat bijna nooit zoals je je voorstelt. Dat is de afgelopen tijd maar weer pijnlijk duidelijk geworden in allerlei situaties.

Babykleertjes

Juf Sasja nog een knuffel. Juf Tanja ook, haar nieuwe juf, zoals ze haar noemt. “Kom je af en toe nog eens langs als ik in groep drie/vier werk?” vraagt juf Sasja. “Niet af en toe! Altijd!” zegt Dunya. “Jullie moeten wisselen, want ik wil juf Sasja weer volgend jaar.” Dat vind ik dan weer zielig voor haar nieuwe juf. Ze verheugt zich er best wel op dat ze straks juf Tanja heeft. “Nu hebben andere kinderen recht op een portie juf Sasja” zegt de juf. “Jij hebt haar in groep vier ook al gehad!” Daar is ze het dan wel een beetje mee eens. We hadden een theeglas laten maken voor haar oude juf. Met de naam van Dunya en de juf. En een heleboel zakjes kaneelthee. Want ze vindt net als ik de theezakjes van school niet lekker. Bij het rapportgesprek was ze ook blij dat ik een theezakje bij me had. Gister hadden we babykleertjes gekocht voor juf Melanie. Voor een juf met een baby is dat het allerbeste en makkelijkste cadeau. Iets origineels hoef je niet te bedenken, want iets voor de baby is altijd welkom. Bij mij is dat nooit over gegaan. Ik vind het nog steeds superleuk als ik iets voor Dunya krijg.

Grease

Ik zeg nog snel dat ik volgend schooljaar graag weer ga lezen met de kinderen die nu in groep drie zitten en dat nodig hebben. Dat zal volgend jaar niet anders zijn. “Maar ik heb voorrang, omdat ik dit schooljaar als eerste heb gezegd dat ik je hulp wilde” zegt juf Tanja. Natuurlijk, de juf van Dunya heeft sowieso voorrang. Maar als ik geen andere baan heb, wil ik graag wat meer ingezet worden op school. Dit schooljaar deed ik leesbegeleiding met kinderen van groep drie, op de dagen dat ik vrij was. Ik wil dat graag voortzetten volgend jaar, want ik denk dat ik meer kan bereiken. We moeten opschieten, want Dunya heeft uitvoering van de musical Grease. Ze blijft hangen, moeite met afscheid nemen, net als mama. Moeilijk om los te laten wat vertrouwd is. De juffen, de kinderen, de school, de structuur. Zes weken geen school lijkt een eeuwigheid. En zes weken alles anders, weinig structuur, weinig houvast.... Dat is eng en onvoorspelbaar. Toch is ze ook wel blij dat het vakantie is. We gaan er samen erg van genieten.

Musical

De musical gaat goed. Er worden wat scenes vergeten, maar dat weten wij als toeschouwers toch niet. Ze hebben hier een half jaar aan gewerkt. Ik ben ook erg trots dat ze het zo goed hebben gedaan. Dunya wil volgend jaar graag doorgaan. Ik twijfel nog. Het is duur en het is veel. “Maar ik kan toch niet naar zwemmen omdat er een wachtlijst is!” zegt Dunya. Ik beloof dat ik erover na zal denken.

Verjaardagsfeestje

En dan....vakantie. Morgen het verjaardagsfeestje van Dunya, dan naar de Efteling en dan op vakantie. Daarna hebben we tijd voor uitstapjes, afspraakjes en lekker chillen! Als we van iedereen afscheid hebben genomen en als de musical afgelopen is, zijn we er klaar voor. De vakantie kan beginnen!!!! Dag ene school, dag andere school. Een fijne vakantie! Het ga jullie goed!