De theezakjes vraag van vandaag is...

Mijn theezakjes zetten me de laatste tijd wel aan het denken. En dat vind ik helemaal niet erg. In tegendeel. Bij elk kopje thee ben ik weer reuze benieuwd naar de vraag die ze me gaat stellen. Vandaag had ze weer een mooie vraag voor me, waar ik toch wel even over na moest denken:

'WAT IS HET BESTE ADVIES WAT JE HEBT GEKREGEN?'

Toen ik deze vraag las, moest ik meteen aan mijn vader denken. Ik hou onwijs veel van mijn lieve mama, toch ben ik een echt papa's kindje. Hij is mijn held, de man die alles weet. Die me gevraagd en ongevraagd advies geeft. Mij het vertrouwen heeft gegeven in mezelf, die me altijd heeft gesteund. De man die boos op me kon worden als ik weer vreselijk pubergedrag vertoonde, maar ook de man die heerlijk door mijn haar kon kroelen of over mijn rug wreef. De man die me op mijn huwelijksdag weggaf aan mijn man en daarbij de woorden sprak dat hij goed voor 'zijn meissie' moest zorgen. Om me daarna met alle liefde van de wereld los te laten (slik... emo-momentje). 

Mijn vader toont niet snel zijn emoties. Ik weet dat hij van me houdt, daar zijn geen woorden voor nodig. Hij doet het met kleine gebaren. Ooit vertelde hij dat hij zijn lievelingsboek van vroeger kwijt was 'Alleen op de wereld'. Ik kocht het boek voor hem en schreef op de eerste pagina een persoonlijk bericht. Voor het eerst liet ik hem zwart op wit weten hoeveel hij voor me betekent en hoeveel ik van hem hou. Hij was er onwijs blij mee. Ik weet nog goed dat ik hem vertelde dat ik zwanger was van onze Kleuter. Hij was door het dolle heen. Hij zou voor het eerst opa worden. Toen ik hem belde om te vertellen dat onze zoon was geboren viel hij stil. Hij probeerde de tranen weg te slikken. Hij feliciteerde me en zei hoe trots hij op me was en is. Een paar uur later stond mijn vader als trotse opa met zijn kleinzoon in zijn armen langs mijn bed. Een bijzonder moment om hem nu niet alleen als papa, maar ook als opa te zien. En die rol staat hem fantastisch. Hij is een top opa voor zijn inmiddels 4 kleinkinderen!

Mijn vader heeft me geleerd om altijd je best doen. Meer doen als je best kun je niet. En als je dat hebt gedaan, kun je tevreden over jezelf zijn. Ook leerde hij me dat je een ander dient te behandelen als je zelf ook behandeld wilt worden. Met respect. Blijf wie je bent, je bent goed wie je bent. Doe je niet anders voor en je zult zien dat de mensen die je om je heen hebt je lief hebben. En als het even tegenzit? Ga niet bij de pakken neer zitten, maar ga zoeken naar een oplossing. Die is vaak dichterbij als je denkt. Blijf praten en communiceren. Mijn vader is een man van weinig woorden, maar wat hij zegt zet me wel altijd aan het denken. Als ik eens mijn hart lucht over iets wat me dwars zit, dan geeft hij me altijd een dusdanig antwoord dat ik er even over na moet denken. Dat is fijn. Op die manier laat hij me uiteindelijk zelf antwoord geven op mijn vraag en dat geeft voldoening.

Ja, mijn vader geeft me altijd te beste adviezen. En dat zal hij ook altijd blijven doen. Want hoe oud ik ook ben, ik ben en blijf altijd zijn 'kleine meissie'.