De plus en min van de batterij

Ik zou graag mijn 5 'plussen' en mijn 5 'minnen' met jullie delen. Moederschap heeft zijn ups en downs. Naast intens geluk bestaat er ook een zwart gat. Lastig is, dat dit zwarte gat niet vaak besproken wordt. Het is een taboe om als ouder te 'klagen'. Ik wil dan ook niet klagen :) maar voor mij persoonlijk 5 punten van beide kanten belichten (in willekeurige volgorde).

Wauw!

1. Dat gevoel van een warm, glibberig lichaampje wat na één uur en tien minuten persen op je buik wordt gelegd. Onwerkelijk, ongelofelijk, onbeschrijfelijk. Opluchting, verdriet, blijdschap en euforie komt allemaal samen. Je weet niet wat je overkomt, maar wat je wel weet. Dit is zo mooi en bijzonder!!

2. Als de kleine meid onrustig is bij een ander, komt ze altijd tot rust bij mama. Ik ben haar veilige haven, haar moeder op wie ze altijd kan bouwen. Die volledige overgave is zo bijzonder. 

3. Ze heeft jouw ogen, en jouw glimlach. Je ziet jezelf en je man terug in je kleine. Anderen zien het ook. Het is echt jouw kleine meisje. Van ons samen. Samen gemaakt en voor ons altijd volmaakt.

4. Trots, is een gevoel wat overheerst en heel mooi is. Want ja, ze ontwikkelen zich zo snel. Pas wel op dat je niet vol trots alleen nog maar over je kleintje praat. Het is een valkuil waar je snel in valt, maar niet iedereen uit je omgeving zit te wachten op de verhalen over de eerste 'vaste' drol.

5. Die lach die je van je kleintje krijgt is onbetaalbaar. Het kan ieder verdrietig moment doen vergeten en je naar het hier en nu halen. Onbetaalbaar mooi!

Mwah...

1. Je kunt je niet voorbereiden op wat komen gaat. Ik hou van weten wat me te wachten staat. Nou, gooi dat maar overboord. Je kunt je niet voorbereiden op het moederschap. En als je eenmaal moeder bent, dan weet je helemaal niet meer wat de dag je gaat brengen. Go with the flow. 

2. Avondeten is de eerste periode geen moment van rustig tafelen meer. Nee, de kleine lijkt precies te weten wanneer je gaat eten. Dat moment kiest ze uit om haar huilmomentje/mamahonger/clustermoment te hebben. Ze wil bij je zijn. Kortom; normaal eten zit er eventjes niet meer in. (Lees wel; dit komt uiteindelijk weer goed. Dus.. go with the flow).

3. Waar is die gebruiksaanwijzing?! Wanhoop, onzekerheid, verdriet, boosheid, frustratie; geloof me je komt het allemaal tegen. Wanhoop is de ergste die je kunt hebben en helaas voor mij; deze is regelmatig aanwezig. Soms weet je echt even niet meer wat je met je kleine aan moet. Dat wil je niet voelen, want ja.. ik wilde toch zelf zo graag een kindje? Nee, het geeft niets om dit te voelen. Geloof mij; 99% van de mama's kent dit gevoel.

4. Gooi de wekker maar gewoon weg, want die heb je niet meer nodig. Uitslapen is er niet meer bij. Dus wat doe je voor je slaap: Je ligt uiterlijk half 10 's avonds in bed om lekker bij te slapen en de volgende dag weer aan te kunnen. Wat een leven he.. kinderen.

5. Kinderen, zo mooi.. zo bijzonder. Klopt. Absoluut. Maar er zijn momenten dat de roze wolk er even niet is. Dat je wil klagen, dat je het niet leuk vindt, dat je verlangt naar een weekje vrij, dat je wil zeuren en dan je er echt doorheen zit. Doe dit vooral! Ook dit hoort erbij. Want hoe mooi en bijzonder het ook is, je levert een hoop van jezelf in. Je cijfert jezelf vaak onbewust weg en soms moet je even een stapje terug nemen en jezelf weer even op de voorgrond zetten.