9 jaar geleden
De opvoeding-hoe trek je als ouders één lijn?
Het is belangrijk om als ouders één lijn in de opvoeding te trekken, maar hoe doe je dat eigenlijk?
Toen ik zwanger was van de eerste had ik natuurlijk al een bepaald beeld over de opvoeding van ons kind. Mijn partner zou iets soepeler zijn en ik wat strenger. Dit zou samen voor de perfecte balans zorgen. In de praktijk gaat het over het algemeen dan ook prima, maar soms blijkt het samen op één lijn zitten in de opvoeding wat minder eenvoudig. Hieronder vind je dan ook een aantal tips om het wat gemakkelijker te maken.
Waarom op één lijn in de opvoeding?
Kinderen hebben behoefte aan duidelijkheid en structuur. Wanneer daar continu van wordt afgeweken kan dit erg verwarrend zijn, met als resultaat een kind dat de grenzen regelmatig opzoekt of misschien helemaal niet meer luistert. Wanneer mama bijvoorbeeld heel streng is en papa alles goed vindt komt er een ongewenst patroon in de opvoeding. Jullie zitten dan niet op één lijn en dat merken kinderen al heel jong. De kinderen kunnen jullie tegen elkaar gaan uitspelen met onderlinge irritaties of zelfs ruzie als gevolg.
Hoe trek je samen één lijn in de opvoeding?
Het belangrijkste van samen op één lijn zitten in de opvoeding is het gezamenlijk vaststellen van basisregels. Deze regels gaan over belangrijke dingen als eten, slapen, normen en waarden en sociale regels. Wanneer dit lukt, kom je als ouders al een heel eind, aangezien juist de simpele dingen als 'wel of niet snoepen / televisie kijken / gamen' en de bedtijden vaak de meeste onderlinge strijd opleveren.
Praat met elkaar! Communiceren is het sleutelwoord in een relatie. Praat dus ook samen over de opvoeding van de kinderen. Op deze manier is het vinden van de gulden middenweg vaak prima te doen.
Zie elkaar niet alleen maar als ouders, maar vooral ook als partners. Zorg voor voldoende tijd met zijn tweetjes. Ga eens lekker met zijn tweetjes uiteten of een weekendje weg. Door extra tijd en aandacht aan elkaar te besteden kan je ook op het gebied van opvoeden meer van elkaar hebben.
Kom je er toch niet altijd uit? Onthoud goed dat jullie allebei het beste willen voor jullie kind(eren). Door dit te beseffen is 'water bij de wijn' doen minder moeilijk.
Ruzie over de opvoeding? Laat dit nooit merken aan de kinderen, maar praat het conflict uit wanneer zij er niet bij zijn.
Is altijd op één lijn zitten in de opvoeding noodzakelijk?
Natuurlijk is het belangrijk om als ouders zoveel mogelijk één lijn te trekken. Toch is af en toe een uitzondering maken geen probleem. Jullie zijn immers twee verschillende persoonlijkheden. Misschien heb jij bijvoorbeeld wel wat meer geduld dan je partner of juist andersom. Wanneer de basisregels duidelijk zijn en deze ook consequent worden nageleefd, komt de rest vanzelf wel. Heb je oudere kinderen en vragen over het opvoeden van pubers? Klik dan hier en lees meer.
Zitten jij en je partner op één lijn in de opvoeding van de kinderen? Heb jij nog tips voor andere ouders? Reageer ook!
Anoniem
Ja het is inderdaad echt heel zielig.. hij is zich van geen kwaad bewust en het lijkt alsof zijn ouders het maar allemaal normaal vinden..
braamn
Wat zielig voor dat jongetje; dat zou ik inderdaad ook maar moeilijk kunnen aanzien.....
Anoniem
Op zich zitten wij wel op 1 lijn wat ik overigens heel belangrijk vindt. Wij zijn beide zeker niet streng maar ook niet soft. Ik denk dat iedere ouder zijn of haar manier van opvoeden altijd het beste vind, maar als je het 'niet goed' doet dan merk je dat zo snel aan een kind. Ik ken een stel die een kindje hebben die vrijwel alles mag. Als hij iets doet wat niet mag dan zeggen zijn ouders hier wat van. Als hij niet luistert hebben de ouders geen zin om er nog een keer wat van te zeggen en dan laten ze hem gewoon zijn gang gaan. Ik kan dat echt niet aanzien! Tevens is hij dik en eet alles wat los en vast zit. Daardoor krijgt hij weinig vitaminen binnen en heeft hij ook moeite met praten en netjes zijn. Ik weet dat ik hier eigenlijk niks van mag zeggen, maar ik vind het lastig om naar te kijken. Als het mijn eigen zoon zou zijn dan zou ik het echt anders aanpakken!