8 jaar geleden
De 'nu-stop-ik-met-lijnen'-dag
Dit was zo’n dag. De vijfde dag met het nieuwe eetschema is zo’n dag dat je opgeeft. Vijf dagen is zelfs al heel wat voor mij!
Vandaag zat ook echt alles tegen. Het is zaterdag en mijn man is een weekend weg met vrienden. Hoewel ik er erg van kan genieten om alleen te zijn mis ik hem toch wel. En, hoe slecht is dat, voornamelijk omdat ik de kleine dan niet even uit handen kan geven.
Die kleine aap die meestal zo lief is en zo lekker doorslaapt, werd de afgelopen nacht ineens 5x wakker! Normaal geef ik zijn papa dan een paar schoppen, die kreunt en steunt dan wat en strompelt uit bed. Geeft een speen en het hele gezin slaapt weer door.
Misschien is dat ook wat er mis ging, normaal komt papa altijd. Deze nacht kwam mama en daardoor was hij misschien van slag? Het arme schaap is ook verkouden. Het enige wat me dan motiveert is dat als hij ’s nachts zo slecht slaapt, hij waarschijnlijk overdag heel veel gaat slapen.
Nou niet dus.
Normaal twee dutjes van 2 en 1 uur… vandaag 1 minislaapje van een half uur. Bloedjechagerijnig en veel brullen… Dan gaan je nekharen overeind staan! En het wakkert mijn (vr)eetgevoel aan.
Bovendien werd ik vanochtend ook nog verrast door de rode gloed >> chocolaaaaaaa
En het ergste van allemaal: toen zoonlief eindelijk stil een filmpje zat te kijken en ik wilde gaan koken kon ik de aansteker voor het fornuis niet vinden. Ik vond het al heel wat van mezelf dat ik zou gaan koken op zaterdagavond, normaal halen we een frietje of pizza. En nu kón ik niet eens koken. Na flink wat gerommel in de lades en het kapot-trekken van de keukenkastbeveiliging vond ik nog een aansteker achter in een kastje. Toen waren we wel al een kwartier en heel wat gescheld verder. Ik bedoel maar: vol goeie moed en dan dit!
Gelukkig vond ik hem, want als ik naar de supermarkt gaan moeten om, verdomme, zo’n stomme aansteker had ik snel een frietje gehaald.
Nadat zoonlief zichzelf lekker had ondergesmeerd met yoghurt moest hij in bad. (waar ik btw zo lekker naast zat, te genieten van geen-gehuil, dat ik vergat de kraan dicht te draaien). Aangekleed, zijn mamamelkje gedronken en zonder mopperen naar dromenland vertrokken.
Eindelijk.
Rust.
Met een chipje, chocolaatje en colaatje een film kijken.
Nee. Nee. Nee.
Ik mocht nog een bakje kwark en een appel. Die film deden we dan weer wel.
I did it.
Deze keer gaat het lukken!
Nu hopen op een betere nacht…