3 jaar geleden
De kraamweek als vrouw van een tuinder
Wanneer je baby net 2 weekjes is en het bedrijf op instorten staat.... Papa is niet thuis. Dan voel je je als mama toch een beetje alleen.
Ik was na de bevalling helemaal kapot. Ik kon amper nog praten van vermoeidheid en was helemaal van de wereld. Ik wilde alleen nog maar douchen. Even lekker warm worden en daarna naar bed. Mijn wens om de kleine op de borst te houden en daarna eerst te voeden was ik volkomen vergeten.
Onderwijl dat papa en de verloskundige het bad in de woonkamer aan het opruimen waren lag ik heerlijk in bed met de kleine (heb ik horen zeggen, want ik weet er niets meer van)
Het was de nacht dat de avondklok in ging. Maar er was geen haar op m'n hoofd die mijn ouders zou vertellen niet te mogen komen. En dus toen we eindelijk met z'n 3tjes waren, kwamen alle ouders hun 1e kleinkind bewonderen! En wat waren ze trots. Dat ze een boete konden ontvangen hadden ze er allemaal voor over. Hun kleinkind was veeeeel meer waard dan €90.
De eerste dag met zo een klein meisje is best wel vreemd. Papa moest tussendoor gewoon werken, want het personeel moet aangestuurd worden in de tuin. We hadden afgesproken dat de kraamhulp er om 8:00 uur zou zijn en dat vriendlief dan aan het werk gaat tot 10:00 uur. Dan zou hij samen met de kraamhulp de kleine gaan verzorgen en om 14:00 uur nog even aan het werk gaan tot 16:00. De kraamhulp bleef tot 15:00 uur en ik zou dan een uurtje moeten overbruggen. Het ging allemaal prima.
De week vloog voorbij en ik weet er helemaal niets meer van. Ik weet niet of er iemand is langs geweest, ik weet niet wat er allemaal is gebeurd ik weet gewoon niets!
De 2e week brak aan en papa moest steeds meer werken. Maar we hadden afgesproken dat hij nog steeds veel thuis zou zijn want ik had mega veel pijn aan m'n stuit. Toch miste ik wat hulp. Vriendlief vertrok om 6:30 uur kwam dan om 10:00 uur mij uit bed halen en bracht alles wat ik nodig had naar beneden (incl, de kleine) en vertrok weer om 10:10 uur voor het werk. Dan kwam hij om 12:30 uur thuis eten om mij even te helpen met lunch klaar maken en om 13:00 uur was hij weer foetsie, tot een uur of 16:00. Ik moet even kwijt dat ik echt trots op m'n mannetje ben, want op de momenten dat hij thuis was, was hij er voor de kleine, even snel voor mij, ging er een was in, vaat eruit, zwieper over de vloer en nog een heleboel andere dingen. En 's avonds was hij vrij! Dat is voor onze begrippen heel veel thuis zijn.
Vriendlief werkt normaal 7 dagen in de week. Maar ik wil graag dat hij 1 dag in de week thuis is voor de kleine. De zondag. Zo gezegd, zo geprobeerd. Het eerste weekend was er een storing, waardoor hij echt even moest werken want anders ging dat ten koste van de planten in de tuin. En geen planten betekend geen inkomsten. Dus dag lieverd, succes met de storing.
Ik dacht ach, ik zie hem volgend weekend wel. Mooi niet dus! Er was een mega pak sneeuw gevallen en vroeg in de ochtend kwam de eerste ketel storing. Maar daar was niet veel aan te doen, dus hij bleef lekker nog even thuis voor het ontbijt. Rond 9:00 uur ontving hij een temperatuur storing. Het was te koud in de kas, maarja, de ketel trok het niet en het was ook heel koud buiten. Dus hij ging eerst met ons eten. Om 10:30 uur werd hij gebeld door z'n vader. Er waren erg grote problemen!
Er lag te veel sneeuw op het dek (op de kas) waardoor de kas op instorten stond. Met man en macht hebben ze geprobeerd zo veel mogelijk ruiten te breken, om de sneeuw naar beneden te krijgen en planten veilig te stellen, maar het mocht niet baten. De planten waren gelukkig net op tijd onder het gedeelte vandaan dat instorten toen, kap voor kap het dek naar beneden kwam en alle ruiten aan diggelen vielen.
Ik zat in die tussentijd thuis. Met een kleintje van 2 weken oud, nog veel pijn aan m'n stuitje en ik kon geen kant op.. gelukkig wilde mijn broertje even komen om te helpen met verschonen, want de kleine had zich helemaal onder gepoept.. en heb ik een super lieve vriendin die savonds voor mij patatjes heeft gebakken.
Met 4 man hebben ze zo goed mogelijk de tuin met plastic dicht weten te maken om de warmte binnen te houden. Er staan geraniums dus die kunnen veel hebben, maar -10 is veel te koud!! Uiteindelijk is het geluk om alles goed af te werken met plastic, en kwam de temperatuur net boven 0. Vriendlief was pas om 23:00 uur thuis en helemaal gesloopt. En ik en de kleine hadden weer een weekend zonder papa.
(Ik wil toch nog even zeggen, dat wij zo veel geluk hebben gehad wat het bedrijf betreft. Er zijn zo veel bedrijven die het slechter hebben getroffen. Waarbij de teelt volledig is verwoest en waarbij gerust een hele hectare is ingestort. Bij ons was het gelukkig een klein gedeelte. Maar wel de tussengevel van 2 afdelingen, in totaal telt dat een oppervlakte van 2,5 hectare met planten. Die niet tegen vrieskou en sneeuw kunnen)
Inmiddels is de kleine 5 weken en heb ik mij er bij neergelegd dat papa ook op zondag niet zo veel tijd heeft. Ik ben trots op hem en ben zo ontzettend blij dat als hij thuis is hij er ook is voor de kleine. En.. ik kan hem altijd bellen als er iets is. Want dan komt hij tussen het werk door even naar huis.
Erg is het niet. Maar als ik in het weekend aan de wandel ben en alle mama's met papa's en de kids zie lopen, voel ik me soms wel een beetje een alleenstaande moeder.