De kraamperiode

De eerste ochtend dat mijn kraamhulp aanbelde vroeg ze  aan mij of de kraamvrouw soms nog in bed lag?!Het was 08.00 uur s’ochtends en ik stond aangekleed en in de make-up aan de deur. Toen zij doorkreeg dat ik degene was die een dag ervoor een bijna 9 ponder op de wereld had gezet, verzocht zij me vriendelijk doch dringend om plaats te nemen in mijn bed.

Tja wist ik veel. Het was mijn eerste baby en ik liep over van de adrenaline. Het leek mij vreemd om nog in bed te liggen wanneer de kraamhulp haar werkdag begon.Ik moest haar plechtig beloven om het rustig aan te doen. Dat deed ik. Al was ik de daaropvolgende ochtend ook gewoon weer om 08.00 uur beneden. Om haar een plezier te doen vertrok ik dan na het ontbijt naar mijn slaapkamer om daar dan op bed te liggen. Ik vond het nogal overtrokken, maar goed.Een fantastische week volgde.Ik zat op een grote roze wolk en ik kon uren doorbrengen met alleen maar turen naar dat rozige hoopje in dat wiegje.

Gretig slurpte ik alle informatie op die de kraamhulp met mij deelde. Leergierig was ik. En ik vond het fantastisch om de mama te zijn van dat kleine ( nou ja klein…) hulpeloze wezentje.Na een week was ik er klaar voor. Ik kon het wel alleen. Hoewel de kraamhulp heel lief was en zeer kundig, snakte ik ook weer naar mijn privacy. Haar laatste werkdag heb ik haar dan ook “vrij “ gegeven. Tot groot ongenoegen van mijn man; we betaalden er immers voor! Maar ik was blij met de rust in huis. Tijd om weer alles zelf te doen.

Twee jaar later volgde mijn tweede kraamtijd. Nu was ik natuurlijk al een ervaren moeder. De hele zwangerschap ervaar je anders bij een tweede keer. En ook de kraamweek ging ik heel anders tegemoet.

Blijf zolang mogelijk in bed liggen!!! Werd mij door andere moeders om mij heen in mijn oor gefluisterd. Het kon immers zomaar eens de laatste keer zijn!

Hoewel ik ook ditmaal weer totaal betoverd was door de aanblik van het allermooiste kindje dat ik ooit gezien had, kwam ook al heel snel het besef dat dit waarschijnlijk mijn allerlaatste kraamweek zou zijn. Dus ik besloot er heel hard te van gaan genieten!

Ook ditmaal had ik weer een hele lieve kraamhulp. Ook zeer kundig en ook van haar ontving ik weer de nodige tips. En zij was zo rustig, dat het hele huis rustig was en dat zelfs mijn drukke peuter onder haar aanwezigheid een stuk stiller was. Ik genoot van de bordjes met fruit, de heerlijke sapjes en de geur van de schone was!En kwamen die eerste keer de muren nog op mij af en wilde ik al snel weer aan de slag. Nu amuseerde ik mij prima boven op mijn bed. Het had van mij wel drie weken mogen duren. Zo nu en dan informeerde manlief voorzichtig wanneer ik weer eens uit mijn bed zou komen…Als de kraamtijd voorbij is antwoordde ik dan!

Je beseft het je misschien niet meteen, maar het is natuurlijk wel zo. Die kleine baby wordt zo snel groot. En zo’n eerste week komt echt nooit meer terug.

Dus lieve, zelfstandige, werkende, altijd bezig zijnde mama’s, mag ik je een advies geven???

Ga je het nog meemaken de kraamtijd? Blijf in bed!! Zo lang mogelijk. Neem het er lekker van. Je hoeft niet altijd die power vrouw te zijn. Wees een keer afhankelijk en geniet van je baby en de bordjes fruit. Blijf in dat bed en snuffel aan je baby. Neem ieder detail in je op zodat je het nooit meer zal vergeten.

En laat verder de boel de boel!Kun je na een week de regie weer overnemen en vol energie je gezin draaiende houden.

Liefs, Rachèl

Hoe heb je jouw kraamtijd ervaren? Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen en tips voor de aanstaande mama’s!