De 'Ik ben 31 en ik zeg NEE' fase

Inmiddels is het het meest uitgesproken woord hier in huis en lijk ik wel een grammafoonplaat die hierop blijft hangen:  "Nee!"

Meneer is duidelijk op ontdekkingsreis en probeert uit te zoeken waar de grenzen liggen en dat is hartstikke goed natuurlijk! Maar soms wel dodelijk vermoeiend wanneer ik hem voor de zoveelste keer betrap op iets wat hij niet mag! Het is overduidelijk dat hij dondersgoed weet dát het niet mag, aangezien de meeste voorvallen gebeuren wanneer ik 'toevallig' net even in de keuken sta, naar het toilet ben of snel even iets moet pakken van de eerste verdieping. De keren dat ik hem van de vensterbank heb moeten plukken zijn dan ook niet op één hand te tellen.

Van op tafels klimmen tot complete tantrums omdat meneer weigert in de wagen te zitten, want tja.. Lopen is natuurlijk veel leuker en spannender dat die eeuwige kinderwagen, maar soms wil ik even boodschappen doen zonder meteen een uur onderweg te zijn omdat meneer als een Tazmanian Devil door de straat rent!

Vandaag een kleine blik op het assortiment:

- Nee, niet op de bank..
- Nee, niet in de vensterbank!
- Nee, niet aan de afstandsbedieningen zitten
- Nee, ook niet met de afstandsbedieningen smijten omdat je je zin niet krijgt
- Nee, niet alle xbox spellen en dvd's uit de kast trekken en door de kamer smijten
- Nee, niet aan het traphekje hangen, ben je al vergeten dat deze laatst losschoot waardoor je je eerste tand door je lip had?
- Nee, niet via de stoel op de eettafel klimmen
- Nee, niet op je schommelmotor klimmen om aan mijn deodorant te zitten
- Nee, niet op de muur tekenen
- Nee, niet je hoofd in de kattenbak steken bah

Gelukkig ben ik gezegend met een kind dat (tot nu toe) luistert dus ik wanneer ik het magische woord uitspreek stopt hij netjes,  en zijn er genoeg momenten waarop hij een complimentje of knuffel krijgt, maar wanneer hij 's avonds lekker in bed ligt kan ik geen "nee" meer horen!