Snap
  • Mama

De huilbaby is blij nu mama nog

Nu mijn kleine meisje een vrolijke baby is wordt het tijd voor mama om weer lekker in haar vel te komen

 Een hele tijd geleden plaatste ik een blog waarin ik bekende dat ik een huilbaby had. Mijn kleine meisje was de hele dag aan het huilen en kon maar niet getroost worden. Uiteindelijk werd de oorzaak van haar huilen ontdekt, ze bleek verborgen reflux te hebben. Na medicatie is het eigenlijk best goed gegaan, van de huilbaby is niets meer over. Ik heb nu een vrolijke meid van 6 maanden die geen moment onbenut laat om je haar meest lieve glimlach te geven. 

Maar al dat zorgen en de weinig rust hebben helaas wel zijn tol geëist, inmiddels zit ik in de ziektewet met een postnatale depressie. Zo een andere bekentenis die vrouwen niet graag maken. Hoor je immers niet dolgelukkig te zijn met je kindje? Nou natuurlijk ben ik dolblij met mijn kindje, ik vind het fijn om haar mama te mogen zijn. Dit neemt niet weg dat het de afgelopen maanden best heftig is geweest! Maanden waarin ik veel met een baby op mijn armen liep terwijl er een peuter aan mijn benen hing. 

Combineer dit met weinig slaap omdat ik constant lig te piekeren over van alles en maar door blijven gaan en geen pas op de plaats maken en daar ga je dan. Ik ben continue gestrest, ik wil veel dagen het liefst in bed liggen of in ieder geval rust. Ik heb een kort lontje naar mijn vriend en kinderen en eigenlijk zou ik het liefst alleen zijn.

Inmiddels gaat het wel wat beter, ik durf nu in ieder geval te zeggen dat het met mijn dochter goed gaat en dat ze eigenlijk heel vrolijk is. Maar dit heeft wel even geduurd, bij elk huiltje dacht ik: Daar gaan we weer, liep ik zuchtend naar boven en stond ik eigenlijk onrustig te proberen om mijn baby rustig te krijgen. 

Inmiddels schiet ik iets minder vaak in de stress als mijn kleine meisje huilt, al zijn er nog wel dagen bij dat die angst voor het huilen heel erg aanwezig is. Ik hoop dat dit gevoel ter zijner tijd helemaal gaat verdwijnen. Net als het korte lontje, want dat in combinatie met een peuterpuber in huis schiet ook niet erg op. Ik merk dat ik wat sneller boos op haar ben. Maar eigenlijk als ik heel eerlijk naar mezelf kijk is ze vooral erg hangerig en onrustig als ik zelf onrustig ben. 

Ik werk er aan om ook zelf weer lekker in mijn vel te komen en hoop dat ik me weer beter ga voelen. Tot die tijd doen we het rustig aan en probeer ik met de dag te leven. Ik durf in ieder geval te zeggen: Ik heb een postnatale depressie, die roze wolk die komt wel hij doet er alleen wat langer over om weer roze te worden. 

9 jaar geleden

Beste Disneymama, Heel herkenbaar wat je schrijft. Wij hebben hetzelfde meegemaakt. Ook ik heb er een postnatale depressie aan overgehouden. Zodra je baby niet meer overmatig huilt, betekent nog lang niet dat jij al hersteld bent! Onze kleine meid is inmiddels 3 jaar en ik kan je beloven dat het gevoel zal verdwijnen. Ook je lontje zal weer langer worden. Ik had niet gedacht dat ik ooit weer geduld zou kunnen opbrengen voor m'n dochter, maar dit komt echt weer terug. Zoals ze zeggen: tijd heelt alle wonden, zo zal dit ook met de tijd steeds beter gaan. Ik merk ook dat als ik geduldig met haar ben, dit het beste werkt. Als je een keer wat sneller boos bent dan gewoonlijk is, bedenk je dan dat je elke keer weer herkansingen krijgt om anders/beter te reageren in een vergelijkbare volgende situatie. Zelf vind ik het soms wel eens een geruststelling dat je kindje zich vóór hun vierde jaar later niets meer zal herinneren, al is het natuurlijk wel zo dat er een onmisbare basis wordt gelegd, ook voor een gehechtheidsrelatie met je kind. Neem tijd voor jezelf en neem echt de tijd om te herstellen. Je omgeving gaat er vaak vanuit dat je nu wel weer hersteld bent, maar dit kan lang duren. Het kan wel met de week beter gaan. Voor andere mama's (en papa's) met een huilbaby kan ik het boekje 'Wat te doen met mijn huilbaby?' echt aanraden, je vindt het op http://www.mijnhuilbaby.nl. Je vindt er oorzaken, tips en oplossingen, maar ook dingen die je kunt doen om deze periode te overleven! Heel veel sterkte en ik hoop dat de gedachte dat het helemaal goed zal komen je door deze zware periode zal helpen!

9 jaar geleden

Heel herkenbaar dit! Je wordt vaak ook niet serieus genomen als nieuwe moeder, je bent gewoon overbezorgd en elke baby huilt. Ook het in bed willen liggen, de kussens op je oren ik ken het allemaal. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hopelijk gaat het ook met je kleine meisje snel beter!

9 jaar geleden

Helemaal waar! Ik heb het gevoel dat ik die eerste maanden al zoveel gemist heb van mijn jongste dochter. Omdat ik alleen maar bezig ben geweest met het huilen. In september hebben ik en mijn man 2 weken vakantie en dan hebben we afgesproken er een soort tweede kraamweek van te gaan maken.

9 jaar geleden

Dank je, ik probeer elke dag tenminste van één ding te genieten. De ene keer lukt me dit wel maar soms lukt het me ook gewoon niet. Maar het komt wel goed daar heb ik alle vertrouwen in.