Snap
  • Mama

De bijzondere sollicitante

Oke daar gaan we weer, weer een oordeel klaar. Maar dit keer, tja.. Oordeel zelf maar.

Met een collega ben ik aan het werk gister. Mijn collega achter de kassa en ik sta de winkel bij te vullen. Druk druk druk op vrijdag dus.

Er komt een meisje/ vrouwtje binnen. Ergens midden 20 gok ik. Of wij nog personeel zoeken. Mijn collega staat haar vriendelijk te word dat wij daar niet over gaan maar dat ze wel een kaartje van de leidinggevende mee kan geven om hem haar cv te mailen.

Ondertussen staat de sollicitante, met haar broodje in haar hand, redelijk luid smakkend af en toe een hap te nemen. Haar gezicht onder het meel van haar broodje. Waarop mijn collega haar vriendelijk verteld, dat wanneer je komt solliciteren. Het niet zo netjes is om gewoon door te blijven eten tijdens een gesprek.

Waarop onze eerder vriendelijke sollicitante volledig uit haar slof schiet. Ons laat weten dat ze niet eens meer bij ons zou willen werken en wat mijn collega wel niet bezield, om überhaupt iets van een mening te vormen. Alleen maar omdat zei luid smakkend, wit bepoederd komt solliciteren.

Nou ben ik zelf van ongeveer dezelfde leeftijd. Maar het valt me zovaak op. Zoveel mensen die gewoon hun interesse verkeerd hebben liggen en dan komen solliciteren. Staan met een redelijk chagrijnig hoofd en staan er meer omdat het moet als omdat ze het leuk vinden.

En natuurlijk misschien had deze mevrouw haar dag niet, heeft ze thuis ook een niet slapende peuter. Een slechte relatie of is ze net een dierbare verloren. Maar mijn tip, kom dan wanneer je er wel aan toe bent. Want dit sloeg werkelijk nergens op. 

7 jaar geleden

Sjemig dat je zo durft te vragen om een sollicitatie ! Dit is niet oordelen dit zijn gewoon normen en waarden die je verwacht dat mensen hebben. En inderdaad als iets tot dit gedrag zo heeft geleid wacht eventjes tot een ander moment met solliciteren.