De band tussen vader en dochter (Deel 1)

Vier handen op één buik, zo kan je ons ook omschrijven. Dagelijks zag ik mijn vader en daarnaast spraken we elkaar zeker wel vijf keer nog over de telefoon. Bij belangrijke dingen, ging ik soms zelfs nog eerder naar mijn vader dan naar Martin toe. 

Maar sinds 28 december is dat compleet omgeslagen en het zal nooit meer anders worden.

Na een heftig gesprek in het ziekenhuis over Hayley, reed ik naar mijn ouders om er over te vertellen. Martin was mee naar het ziekenhuis dus hoefde hem niet te bellen over alles.

Bij mijn ouders aangekomen, zag ik dat zij een monteur hadden voor de kookplaat. Prima dan zeg ik niks en wacht ik netjes totdat de monteur weg is. Na een half uurtje was dat ook het geval. De kids gingen hun eigen weg al want die zijn als kind aan huis bij mijn ouders.

Als de monteur weg is, ga ik aan tafel zitten en mijn moeder zet koffie voor hen en een glas cola voor mij zet ze neer.

Brand los zegt ze want ben heel benieuwd wat de arts zei.
Als ik begin met mijn verhaal reageert mijn vader al met, waarom gaan jullie toch naar die artsen toe. Ze weten helemaal niet hoe ze in elkaar zit. Daarvoor moet je gewoon bij mij komen. Ik weet precies hoe Hayley in elkaar zit en daarnaast moeten jullie de natuur zijn gang laten gaan. Dus ik zeg al, dat als hij het niet wilt horen hij maar zijn oren dicht moet doen.
Ik vertel mijn moeder dat er in overleg met de kinderarts toch besloten is om te gaan prikken bij Hayley. Ze doet alle boeken al versteld staan dus waarschijnlijk ook met de injecties. Voor Hayley is het lichamelijk beter om de puberteit te remmen. Haar lichaam krijgt dan rust. Haar menstruaties zijn elke 19 dagen namelijk een feit en die duren 8 tot 10 dagen. Dan verliest ze ook nog eens heel veel bloed dus tja dat vergt veel te veel van haar lichaampje.
De prik kan ik morgen ophalen dus dan s avonds ook prikken. Mijn moeder vind het een dapper besluit en we praten verder over koetjes en kalfjes.

Als ik dan naar huis wil, heeft Jayden zijn drinken nog niet op. Aangezien Jayden een slechte drinker is, wil ik graag dat hij zijn drinken opdrinkt. Standaard gaat Jayden daar tegen in maar ineens begint mijn vader zich daar mee te bemoeien.
Ik geef aan richting mijn vader dat ik er ben en hij dan zijn mond moet houden met betrekking tot terecht zetten van Jayden. Ben ik er niet prima maar ik ben zijn moeder.

Mijn vader dimt even in. Maar zeker niet voor lang. Ik ga namelijk dan naast Jayden zitten en probeer hem op een normale wijze te laten drinken. Ik praat vooral tegen hem.

Dat schiet bij mijn vader in het verkeerde keelgat en die begint te schreeuwen tegen Jayden. Dat hij zijn drinken moet opdrinken en dat als hij dat niet doet, hij nooit meer iets te drinken krijgt bij hen. Jayden begint van schrik enorm te huilen. Dan is het hek van de dam. Ik verhef mijn stem tegen en zeg mijn vader dat hij zijn mond moet dicht houden tegen mijn zoon. Ik voed mijn zoon op zoals wij dat willen en niet zoals hij.

Mijn vader kijkt mij een met een hele nare blik en zegt dan; ik heb nooit jongens gemogen en dit zegt weer waarom. Had ik maar alleen Hayley als kleinkind gehad en waren de andere 4 maar nooit geboren.

Wordt vervolgd ..............