8 jaar geleden
De balans opnieuw vinden
Drie weken geleden is mijn hardlooptraining begonnen. Zelf lukte het mij niet om mijzelf steeds weer te motiveren om te blijven sporten.
Toen er een flyer door de brievenbus kwam waarop een hardlooptraining aangeboden werd voor beginners in mijn buurt heb ik mij meteen ingeschreven.
Ik was al zelf begonnen maar wist dat het wanneer ik weer zou werken moeilijk zou worden mijzelf te motiveren. Sinds drie weken ga ik dus met een clubje vrouwen en twee mannen hardlopen. En eerlijk, ik vind het echt super fijn. Naast die ene keer in de week wordt er wel verwacht dat je ook zelf nog twee keer in de week gaat trainen. Je krijgt huiswerk thuis gestuurd en door dit huiswerk blijf ik mijzelf ook aanzetten om dit te blijven doen. Ja het gaat goed en ik ben super enthousiast. Ondertussen ben ik ook begonnen beter op te letten wat ik eet. Ik snoepte namelijk toch best veel en in het afgelopen jaar was ik 5 kilo aangekomen. En ik ben al de slankste niet dus dat was even een grote schok.
Drie weken verder ben ik die extra 5 kilo alweer kwijt. Yes. Daar wordt ik dan ook weer extra gemotiveerd van en ik merk dat het mij voor het eerst redelijk makkelijk af gaat het nee zeggen tegen lekkers en het volhouden van sporten. Nu moet ik nog niet te hard gaan roepen want wat zijn 3 weken nou. Maar toch, het geeft een kick dat het mij eindelijk lukt.
Hoe het komt dat ik nu opeens wel gemotiveerd ben waar het mij eerder nooit gelukt is weet ik niet zo goed. Ik heb niet meer energie, ik ben zelfs donderdag en vrijdags geregeld erg vermoeid dus dat is het niet. Misschien is het het doel om fit een volgende zwangerschap in te willen gaan omdat ik de eerste zwangerschap toch best zwaar vond. Misschien is het de alarmbellen die begonnen te rinkelen met de dagelijkse pijnlijke voeten waar ik sinds een paar maanden altijd mee wakker wordt, misschien is het die 90 kilo grens die ik opeens aan tikte. Ik weet het niet. Zolang het maar werkt.
Het doel van de training is in december 5 kilometer te kunnen rennen. Ik zie het al helemaal zitten, al zijn we nog lange na niet bij dit doel hoor. Aankomende sinterklaas hoop ik met mijn schoonfamilie mee te kunnen rennen als we weer in een huisje zijn. Afgelopen jaar was dit helaas een groot fiasco en liep ik halverwege enorm te hyperventileren. Maar dit jaar gaat het me lukken!
Het nadeel van zoveel trainen vind ik wel de balans met werk, gezin en sport. Ook mijn man sport 3 keer in de week en omdat we een zoontje hebben en één van ons natuurlijk thuis moet zijn voor hem sporten we om en om. Dus bijna elke dag sport er wel iemand van ons. Dat naast ons werk, mijn studie, het huishouden, ons zoontje (waarmee ik ook naar muziek op schoot en babyzwemmen ga) en nog een paar sociale verplichtingen is er weinig tijd over voor spontane dingen. Dat mis ik wel een beetje. Maar ik probeer mij steeds weer op te peppen en door te zetten. Studie is immers maar één jaartje en het leven met een kind is nou eenmaal iets meer gepland dan wanneer je geen verantwoordelijkheid hebt voor een ander levend wezen. En wat een kick als ik steeds fitter word, gezonder word en daarmee hopelijk ook meer energie krijg. Dus ik ga ervoor.
Hoe doen jullie dat, de balans, werk, gezin, huishouden, sociale dingen en sport?