Dag lieve onbekende moeder

Lieve onbekende moeder, 

Elke dag zie ik je. Je ziet mij zelden, maar ik zou je nooit kunnen aanspreken. Ik weet niet waarom, maar je intrigeert mij.  

Ik zie elke dag wel iets anders aan je. Soms heb je een diepe frons alsof je je ergens zorgen over maakt. Zijn er zorgen? Misschien over de kinderen, de hond, je echtgenoot? Soms zie ik je met een bijna verborgen glimlach. Dan zie ik je genieten, maar ik weet niet waar je van geniet. Omdat het droog en zonnig weer is? Of heb je misschien net een leuk onderonsje met een van de kinderen gehad? Je ogen spreken boekdelen en zijn oprecht de spiegel van je ziel. 

Eerlijk gezegd moet ik bekennen dat ik vind dat je er meestal moe en doorleefd uitziet, ingegroeide wallen waarvoor je niet eens moeite doet om ze te verbergen. En toch zie ik je dan vrolijk hand in hand met je oudste dochter voorbijkomen. Je zet de vermoeidheid opzij en lacht vrolijk. Samen zoeken jullie de mooiste stokken en stenen, tellen jullie de eendjes of stampen jullie samen in de plassen. Soms ben je geïrriteerd omdat je dochter een driftbui heeft en bij voorkeur in de modder gaat liggen. Wonderbaarlijk hoe kalm je meestal blijft. Soms lukt het niet en heb je wellicht haast. Je tilt haar dan op en zet haar in de buggy of wandelwagen. Snel loop je dan door en ik zie dat je het dan moeilijk hebt, dat je wel kan janken en zo snel mogelijk naar huis wil. 

Naast een pracht van een echte peuter heb je ook nog een baby. Ik denk dat het ook een meisje is, maar meestal zie ik het niet. Je draagt haar in een mooie draagzak op je buik. Ik zie jullie vaak naar elkaar kijken en dan zie ik hoe verliefd je bent op dat kleine wezentje. Ik zie ook hoe de baby naar je lacht en jij dan altijd even een 'eskimokusje' geeft. 

Een trouwe viervoeter maakt het gezelschap bijna compleet. Ik zie hoe lief hij wacht als jij de boodschappen doet. Negeert alles en iedereen en houdt zijn blik vast op de plek waar je bent verdwenen. Zodra je weer naar buiten komt staat hij op en begint zachtjes te kwispelen. Soms blaft hij, als hij je teveel mist. Ook al moet je naar 10 verschillende winkels, hij is te blij dat hij met jou op stap mag. Ook als jullie in het bos lopen, of op de hei, dan neem je tijd voor hem. Neem je een balletje mee, mag hij zwemmen en spelen met andere honden. Ik zou wel eens met hem willen ruilen!

Je echtgenoot zie ik maar af en toe. Hij werkt hard en zorg ervoor dat jullie niets te kort komen. Ik zie dat je goed voor hem zorgt en ook hij is moe. Maar jullie liefde overwint alles en het is mooi om te zien hoe jullie toch samen jullie 'dingetjes' hebben; van nootjes en cola op vrijdagavond tot luieren met het gezin op zondag.

Wat een rijkdom, 2 van die prachtige kinderen, een mooie man en een lieve hond. Zo te zien leef je voor hen en ben je de beste moeder en vrouw die ze zich wensen kunnen. Maar denk ook een beetje aan jezelf. Ik zie wel dat je onlangs naar de kapper bent geweest en dat doet je goed, maar ik zie ook dat je schoenen aan vervanging toe zijn en dat je vaak dezelfde kleren aanhebt. Zijn het de kilo's die nog in grote getale aanwezig zijn na 2 zwangerschappen? Of is het gewoon gemakzucht? Want soms heb je een mooi jurkje aan en dat staat je prachtig. 

Geef je jezelf af en toe ook eens een compliment of een klein cadeautje. Je hoeft niet op anderen te wachten die jou voorzien van de nodige veren. Ik weet dat je het grotendeels alleen doet en daarvoor maak ik een diepe buiging. 

Veel Liefs