Snap
  • Mama
  • Nieuws

Dag Dag lieve spikey

In 2000 kregen we thuis een hondje. Spijker of wel spikey. Dit is een blogje gewijd aan hem

Vrijdag kreeg ik een apje van mijn vader. Het gaat niet goed met spikey zijn nieren en lever zijn het al aan het begeven. Vanmiddag gaat hij de regenboog brug over.

Spikey is een net 15 jaar oude jackrussel het hondje van mijn ouders. Hij is al deels of naja helemaal blind en doof. Wil geen lange wandelingen meer zoals vroeger, maar liever in een buggy gereden worden zodat mijn ouders wel de lange wandeling met hem konden doen. 

Sociaal naar andere honden en kinderen is hij niet echt. Ik bestempelde hem dan vaak ook als het sjagerijntje. Het is niet dat we de socialisatie niet hebben geprobeerd maar de MKZ brak uit tijdens de puppy cursus en moesten stoppen. Ik kon niet echt met hem overweg hij ging zijn eigen weg.

Later toen wij onze hond armada kregen en hem lieten kennis maken met spikey was het hap van de mega hond spikey. Nu tolereerd hij Armada zolang die niet te dicht bij komt of met uitlaten achter hem loopt.  Hij heeft Ilse nu één keer geprobeerd aan te vallen. Ik schrok me dood. Ilse zat aan de andere kant van de kamer en was naar hem toe gekropen om te aaien. Want ik hoorde ineens AAAI en spikey ging er zowat op. Ilse zat er beduust op de grond gelukkig niks aan de hand. 

Aan de ene kant heb ik verdriet dat hij vanmiddag eeuwig zal gaan slapen en zal ik hem gaan missen. Maar aan de andere kant als ik heel eerlijk ben ga ik met Ilse en Armada met een fijner gevoel naar mijn ouders. Niet meer opletten als een havik of die hond niet wat doet naar of Armada of Ilse. 

Maar goed het blijft het hondje waar ik mee opgeroeit ben dus: RUST ZACHT (kleine sjagerijn) lieve Spikey!!

8 jaar geleden

Super lief allemaal dank je wel

8 jaar geleden

Sterkte! Nooit leuk om een huisdier te moeten verliezen...

8 jaar geleden

Het verlies van een huisdier wat je al zo lang kent hakt er in. Jammer dat hij zo naar en onbetrouwbaar is naar je eigen hond en vooral naar je kind. Ik kan het dubbele gevoel wel begrijpen. Hoe dan ook heel veel sterkte.

8 jaar geleden

sterkte met dit verlies. En ja, uiteindelijk ga je zelfs het ergste onkruid wel missen, dus kan me wel voorstellen als je het hier toch een beetje moeilijk mee hebt.