8 jaar geleden
brief voor mijn moeder 1
Vanaf vandaag ga ik elke een blog schrijven. Ik ben gediagnosticeerd met een depressie en misschien kan ik zo een beetje mijn verhaal kwijt.
Het verhaal van mijn moeder opschrijven brengt teveel emoties met mij mee heb ik gemerkt.
Daarom heb ik de keuze gemaakt om tot aan 1januari (als ik een ander plan heb) elke dag een brief aan mijn moeder te schrijven.
Waarbij jullie nu dan de eerste kunnen lezen.
Lieve Mama,
10jaar alweer, 10jaar halve wees.
En ik loop al 10jaar met een verhaal over jou in mijn hart,
wat mijn hart ontzettend doet breken.
Want laten we eerlijk zijn mama, zonder papa had ik het niet gered.
De alcohol was je beste vriend. En ik en mijn broers bungelde er maar een beetje bij
Ik heb mazzel gehad mama, want zonder mijn vader, weet ik niet wat er van mij terecht was gekomen.
Je oudste zoon had zoals je weet minder geluk.
Die is tot zijn 18e in internaten terecht gekomen.
Die kreeg op zijn 8e te horen dat zijn moeder dood was.
Weliswaar onterecht, maar het had prima waar KUNNEN ZIJN.
Ik ben boos mama, want ik zit met pijn.
Het moment dat ik zo ver was om met je te praten.
Ging je dood. Door een stom hartstilstand!
En je kon het dan ook weer niet laten om dat tussen 2 controles door te doen.
Waardoor je simpelweg niet gered kon worden.
Ik zal je de komende dagen vaker schrijven,
Omdat ik geen herkansing meer heb.
Omdat ik de telefoon niet meer kan pakken en je stem kan horen
Je niet meer kan vertellen hoe boos ik ben,
Weet je mama, soms hoor ik mensen vertellen over redenen om geen contact meer te hebben.
Die ik simpelweg niet begrijp.
Echt kleine onbenullige dingen, die niet de moeite van het contact breken waard zijn.
De pijn die ik voel, als mensen zeggen dat hun moeder dood is in hun ogen.
En als je dan vraagt waarom, de redenen niet zo extreem zijn. Om dat te kunnen en mogen zeggen
Ik snap dat niet mama, want laten we eerlijk zijn. Je zoons was je zo goed als kwijt.
Ik was de enige die nog kwam.
En laten we eerlijk zijn mama, met ons verleden had ik het contact ook kunnen verbreken.
Maar zo ben ik niet mama, omdat precies datgene gebeurt is waar ik bang voor was.
Wat als je het nooit meer goed kan maken, omdat het simpelweg niet meer kan..
Tot morgen Mama
lees hier brief 2
mamablogster
Dank je wel voor je lieve bericht. Ik merk wel dat het helend werkt. Al zijn het positieve en negatieve herinneringen die over elkaar heen vallen
mamavan2girls
Ik zeg ook niet dat ze een vreselijker moeder is. Na het lezen van de 2e brief, lijkt je moeder juist een super lieverd te zijn! Dat je alcoholist ben, is niet goed te praten... Maar ik begrijp het wel van je moedr. Als ze elke seconde pijn lijdt, net wat je zegt, dan maar liever niets voelen. Onthoud de prachtige herinneringen zoals samen de kerstboom optuigen, wat zullen deze momenten emotioneel voor je zijn zeg. Heel veel sterkte!
mamablogster
Ik heb het er ook heel moeilijk mee dat mijn moeder mijn kinderen niet kent. Niet alle blogbrieven zullen zo zwaar moedig zijn hoor. Ik heb ook heel veel van mijn moeder gehouden
mamablogster
Ja het is nu 10jaar later dat ik het eindelijk op papier kan zetten. En mijn moeder was geen vreselijke moeder alleen heel erg ziek