Snap
  • Mama

Brief aan mijn dochter

Een brief aan mijn dochter. Misschien krijg je ooit de kans het te lezen. Vergeef me dan mijn sentimentele gezwam. Weet: ik hou van jou!

Lieve Charlotte,

Ik herinner het me als de dag van gisteren. De mededeling dat ik een dochter kreeg. Zoons zijn makkelijk. Je geeft ze voedsel, leert ze voetballen en ze vinden hun mama de liefste vrouw van de wereld voor de rest van hun leven. Meiden zijn anders. Gecompliceerd. Het gelukkige gevoel, waarin ik wist dat jij mijn mooie prinses zou worden, werd haastig gekaapt door zorgen. Ik denk dat mijn grootste angst altijd al is geweest, dat jij met dezelfde onzekerheden gaat worstelen, als ik dat gedaan heb in mijn jongere jaren.

Je bent nu bijna 1 jaar oud. Het jaar is veel te snel gegaan. Jij bent mijn tweede, en vermoedelijk laatste kindje. Niet omdat ik niet meer kinderen zou willen, maar omdat ik niet meer zwanger wil zijn. Het was zowel fysiek, als emotioneel erg zwaar voor mij, zoals je misschien ook in andere "schrijfsels" van mij zult lezen. Wat je ook leest, of wat ik je ook vertel later, als je er naar vraagt; weet dat alles dat ik heb doorstaan, ik met liefde heb gedaan. Het is het dubbel en dwars waard geweest. Jij en je broer zijn het grootste plezier dat mijn leven heeft mogen kennen. Omdat je mijn, voorgenomen, laatste kindje bent, beleef ik alles heel intens bij jou. Ik heb er moeite mee dat je groter en zelfstandiger wordt. Niet omdat ik je wil belemmeren in je ontwikkeling, maar juist omdat de ontwikkeling die je nu doormaakt zo prachtig is. Bijna een wonder te noemen. Als je zelf kinderen krijgt weet je precies wat ik bedoel.

Een "snelle jelle" ben je. Niets rustig en kalm. Juist zelfstandig en leergierig. Je doet me zo denken aan mijzelf. Toen je bedacht dat je wel zelf kon gaan staan, deed je dat gewoon (je was amper 7 maanden oud). Eveneens zo met kruipen en nu zelf langslopen. Ik heb er het volste vertrouwen in dat jij je eerste stappen wel zet voor jou verjaardag. Ik zie je kijken naar de manier waarop je broer loopt. Je analyseert hem, en als je het door hebt.... Ik houd mijn hart vast voor de toekomst. Daar komen de moederlijke zorgen weer. Nu al wil je alles zelf ontdekken, en mag ik jou eigenlijk niet helpen. Nu kan ik jou nog voor alles beschermen in de veiligheid van het "nest". Er komt een dag dat jij uit wilt vliegen. De wereld gaat ontdekken. Fouten gaat maken. Oplossingen vind. Het hoort bij opgroeien en volwassen worden.

Hoe groter je wordt, hoe hobbeliger de rit. Voor jonge meiden kan het leven moeilijk zijn. Onzekerheden over je uiterlijk. Hoewel ik je altijd zal vertellen hoe mooi je bent  (wat dat ben je!), zul je dat op een gegeven moment niet meer van mij willen horen. Onthoud dat alle ongemakkelijkheden in je uiterlijk, slechts van korte duur zijn. Mama was een echte laat bloeier. Alle meisjes om me heen waren al complete vrouwen geworden, terwijl ik nog echt een kind leek. Ik ben er sterk van geworden, en heb op jonge leeftijd al geleerd dat niet alles om uiterlijk vertoon gaat. De ontwikkeling die je van binnen doormaakt is vele malen belangrijker, en zal uiteindelijk langer stand houden. De schoonheid die jij voor ogen hebt, komt echt nog wel. Misschien al in je vroege tiener jaren, misschien moet je wat langer wachten, maar alles zal op zijn plek vallen. Dat beloof ik je.

Je gaat te maken krijgen met groeps druk. Al je vriendinnen doen het, dus waarom jij niet? Dit is een gebied waar jij en ik waarschijnlijk vaak ruzie over gaan krijgen. Jij zult boos op mij zijn, wanneer ik je aangeef dat ik je te jong voor een vriendje vind, of dat je niet naar een discotheek mag als je amper 16 bent. Je zult witheet van woede met deuren slaan en vinden dat uitgerekend jij met een compleet onredelijke moeder opgescheept zit. Ik wil je aangeven dat ik al die "compleet onredelijke" dingen, net als toen je baby was, niet doe om je af te remmen maar om je te beschermen. Er is een grote, enge wereld daarbuiten. Je hebt op jou jonge leeftijd nog te weinig levenservaring om alle gevaren in te schatten. Weet dat iedere keer dat ik tegen jou zeg "het mag niet", ik eigenlijk bedoel "ik hou van jou, ik wil dat je veilig bent".

Natuurlijk weet ik dat ook jij je eigen weg moet vinden in het leven. Net als ik dat heb moeten doen, en jou oma voor mij. Je zult fouten maken, en je zult er van leren. Jij zult een sterke, onafhankelijke, beeldschone vrouw worden. Geen evenbeeld van mij, maar beter dan ik ooit was. Nu zul je denken, "hoe kun jij dat nou weten?". Lieve schat, als ik in die grote prachtige peuter ogen van je kijk, zie ik je toekomst. 

Dus leef, lach, ontdek, huil, en vooral; doe wat jou gelukkig maakt. Ga op zoek naar je droom prins. Iemand die jou het gevoel geeft dat je de wereld aan kan. Ook al ben ik (tegen de tijd dat je dit leest) een oude tang, in sprookjes geloven doe ik nog steeds hoor. Besef wel dat je geen prins nodig hebt, om het witte paard te besturen. Dat kan jij namelijk ook heel goed zelf. Ook met "anders" zijn is niets mis. Stel je voor dat we allemaal hetzelfde zijn. Dan zou het maar een saaie wereld worden!

Neem je vader vooral met een korreltje zout als hij weer eens advies geeft over dingen waar hij geen verstand van heeft. Hij bedoelt het goed. Hij zit alleen wat vastgeroest in zijn denk wijze, zo af en toe. Bedenk dat onder die norse oude brombeer, een hele lieve man schuil gaat die, net als ik, het beste met jou voor heeft. Ook al laat hij het soms op een gekke manier blijken, maakt hij veel flauwe grapjes en lijkt het soms alsof er geen serieus gesprek met hem te voeren is, voor hem ben je het meest kostbare geschenk waar hij ooit zorg voor heeft mogen dragen. Ik weet dat je soms gek van ons allebei wordt. Haal gewoon even diep adem, bewaar je kalmte en zet je schouders eronder. Wij zijn echt wel voor rede vatbaar (soms ;-)).

Wanneer je altijd blijft handelen met een zuiver geweten, en een open hart, ligt de wereld aan je voeten. Jij kan alles worden wat je maar wilt zijn. Ik kan alleen maar hopen dat ik je goed genoeg hebt ondersteund in deze reis naar volwassenheid. Vergeet nooit, dat welke fouten je ook maakt, hoe je er ook voor kiest om je leven in te delen, wat je ook besluit te doen, ik er altijd voor je zal zijn. Ik zal altijd onvoorwaardelijk van jou houden. Ik zal mijn hele leven trots op jou zijn. Mijn kleine prinses. Mijn grote liefde.

Liefs,

Mama

9 jaar geleden

Heel mooi geschreven!! Ik zou de brief uitprinten en in bijv een zwangerschapsdagboek stoppen zodat ze het later nog eens allemaal terug kan lezen.

9 jaar geleden

Een hele mooie brief zeg! Ik kreeg er kippenvel van, hij sluit ook heel erg mooi aan op mijn situatie! Ik heb 2 jongens mijn laatste telg is ook een meid! Ik heb hetzelfde gevoel als jij hier beschrijft. Ik geniet zo intens van haar, ook ervam bewust zijnde dat zij mijn laatste is, gewoonweg om dat 3 kids al heel druk is! Mijn oudste is pas 6 geworden en dat is al zo'n leeftijd dat je het ene conflict na het andere hebt. Je probeert zo bewust bezig te zijn met het opgroeien van al je kinderen en tegelijkertijd kom je erachter dat je echt geleefd wordt. De tijd gaat zo snel en dan het brengen en ophalen naar school, zwemles, vriendjes... de tijd vliegt voorbij en dan komt de tijd dat je in de gaten hebt dat je kleine meisje al weer 1 wordt (eind deze maand) mijn lieke wil ook al zo veel zelf, ze maakt het hele huis al onveilig op haar knietjea en langs de tafel al omdraaiend naar de bank en op zoek naar een stoeltje die ze voor zich uit kan schuiven om dan toch lopend de kamer door te komen... het gaat allemaal zo vreselijk snel. Je geniet intens, maar tegelijkertijd ook benieuwd en soms bang wat de toekomst aan je kinderen zal schenken... en rollercooster van emoties... wel heel bijzonder om daar van deel uit te mogen maken. Ik denk dat als jou kleine meid straks groot genoeg is om jou blog te lezen en te begrijpen, ze met bewondering naar je zal kijken en vast en zeker zal waarderen hoe je voor haar klaar hebt gestaan en nog altijd zal staan.

9 jaar geleden

Bedankt voor je reactie en advies. Soms bied het idd perspectief om de mening van een buitenstaanders te horen, daar is niets mis mee. Ik denk dat ik er vooral mee aan wil geven dat ze in mijn ogen sowieso al perfect is en dat ik altijd geweldig trots op haar zou zijn. Ik weet niet wat de toekomst brengt maar ik wil er zeker van zijn dat ze ten minste 1 x leest (in mijn denkwijze van nu) hoeveel ze voor me betekent. Ik denk dat dingen zeggen als "ik hou van je" nog wel eens vergeten zal worden in de hitte van de strijd (lees: puberteit e.d.) dus vind ik dit een leuke manier om haar aan te geven hoe het nou werkelijk zit ;-)

9 jaar geleden

Er zitten goede wijsheden in jouw stuk! Echt mooi geschreven! Misschien ook fijn voor jezelf om nog eens terug te lezen over een jaar of 14, 15. Maar 1 ding wil ik je wel meegeven.... Er is 1 stukje waarin je zeker weet dat je dochter een verbeterde versie van jezelf gaat worden. Houd je daar niet te zeer aan vast! Het is een valkuil voor veel ouders. Er wordt dan misschien te veel van hun kind verwacht...! Dat kan mis gaan. Teleurstellingen geven. Ik hoop niet dat je het als betweterigheid of kritiek opvat. Gewoon goede raad van een buitenstaander. ;-) Veel plezier met het volgen van de ontwikkeling van je oogappels. Ikzelf ben zeer nieuwsgierig naar hoe het die van mij zal vergaan. Ik heb twee meiden. Hoe gaan ze worden? En hoe zal de wereld voor ze zijn? Ze groeien toch in een hele andere (dus onvergelijkbare!) tijd op dan ikzelf...! Spannend...