8 jaar geleden
Borstvoeding, een levensreddend middel?
Een blog van een twijfelmoeder. Mocht je het niet willen, prima! Maar dan wel omdat je het zelf niet wil.
Om te beginnen, ik ben niet van de borstvoedingsmaffia. Ik heb wel borstvoeding gegeven, maar ben niet direct de grootste fan vanaf dag 1. Uiteindelijk wel blij dat ik het heb gedaan, omdat ik het toch wel heel leuk en fijn vond.
Maar ook ik, had mijn twijfels vooraf. Ik wilde het echter wel proberen, omdat ik nieuwsgierig was naar die ervaring en omdat het toch het beste is voor je kind.
Ik vind het echter wel écht de keuze van de moeder om dit wel of niet te doen en vind dus de borstvoedingsmaffia, maar ook de anti-borstvoedingsbeweging écht te belachelijk voor woorden. Vooral de twijfelende moeder, raakt niet direct overtuigd van deze maffioso. Dit is misschien alleen prettig voor moeders die zelf al een sterkte overtuiging hebben.
Na de eerste publicatie kreeg ik een reactie, dat ik een groep moeders vergeet. En dat is absoluut waar. Dus daarom deze kanttekening. Ik heb het hier over het maken van een keuze, maar helaas zijn er ook vele moeders onder ons die zee keuze niet hebben. Niet kunnen of niet mogen (wegens bijvoorbeeld medicatie), is voor velen een realiteit. Dit is dus ook voornamelijk gericht aan hen die het geluk hebben, deze keuze wel zelf te maken. Ben je inderdaad een moeder die deze keuzevrijheid niet heeft gehad, gelukkig zijn er goede alternatieven. Het maakt je niet minder moeder of minder vrouw als het niet kan of mag. Je liefde en tijd die je besteed aan je kind, maakt je moeder. En daar heb je gelukkig wel zelf een hand in.
Ik was zo'n twijfelmoeder en vond vooral het openbaar voeden een lastig ding. Kon mij niet voorstellen dat ik dit in een cafeetje zou doen bijvoorbeeld. Aan de andere kant, wilde ik het op z'n minst proberen, want dacht wel dat ik er spijt van zou krijgen. De borstvoedingsmaffia was dan vooral bezig met het overtuigen dat het prima is om je borst er in het openbaar uit te toveren en je vooral niets aan te trekken van iedereen om je heen. Het is maar wát belachelijk dat anderen er ongemakkelijk van worden, want het is iets natuurlijks. In essentie is dit natuurlijk niet meer dan waar, maar het 'makkelijker gezegd dan gedaan' zinnetje schoot direct door mijn hoofd. En dit bleek in de praktijk zelfs. Zo merkte ik dat vooral mannen nog wel tegen mij spraken tijdens het voeden, maar toch wat ongemakkelijk de andere kant op keken. Voor mij bleek uiteindelijk dé oplossing, om een deken over m'n gehele kind heen te gooien en over mijn schouder. Hierdoor had m'n kindje alle rust om te drinken en niemand voelde zich ongemakkelijk. Want als anderen zich ongemakkelijk voelden, voelde ik dat ook.
De anti-borstvoedingsbeweging had ook allerhande redenen om het vooral niet te doen. Flesvoeding is tegenwoordig net zo goed, fles kan ook de vader doen, je kan makkelijker weg zonder je kindje, etc. Maar ook dat overtuigd mij niet. Het voelde wel veilig, maar ook weer wat makkelijk. Dit is voor mij heel persoonlijk geweest, dus voel je niet aangevallen. Maar omdat ik altijd heb geleerd dat je soms door de zure appel moet bijten, om iets geweldigs te kunnen ervaren, wilde ik het wel proberen. De verslaving aan hardlopen krijg je ook alleen maar door te beginnen met hardlopen. In het begin niet leuk en daarna zo verslavend als wat met de grote positieve bijkomstigheid dat het ook nog eens gezond is!
Maar nu las ik net een stuk, gepubliceerd in het Britse medische tijdschrift 'The Lancet', dat wanneer iedere moeder borstvoeding zou geven, dit wereldwijd 800.000 kinderlevens per jaar zou redden. Borstvoeding gaat ernstige aandoeningen als diabetes, obesitas tegen en verkleint risico op infecties.
Ook nu wordt ik geen onderdeel van de borstvoedingsmaffia, maar ik zou het wel goed vinden als de overheid hier beter op zou promoten. En dan vooral uitzoeken waarom twijfelmoeders of anti-moeders dit niet willen. Als twijfelmoeder werkten boodschappen als, mensen moeten zich niet aanstellen en zich ongemakkelijk voelen, behoorlijk averechts. Dit is voor mij nooit een boodschap geweest, die mij over de streep trok. En ik kan niet voor anderen spreken, maar ik denk dat je meer bereikt door in te spelen op waarom moeders het niet zouden willen.
Uiteindelijk kun je tal van redenen bedenken, maar het zal voor het overgrote deel te maken hebben met de sociale omgeving van de moeder. En door dát zo naar beneden te halen, als iets 'belachelijks' door voorstanders, zal dit weinig effect hebben. Maar het ongemak van de moeder zelf, de ogen waarmee de omgeving hiernaar kijken, de ideologie dat kunstmatige melk bijna net zo goed is, zijn belangrijkere zaken om je bijvoorbeeld op te richten.
Ook nu, het is en blijft je eigen keuze. Ben je een twijfelmoeder, ga eens na waarom je twijfelt? Twijfel jij of twijfel je over de reactie van je omgeving? Ben je een overtuigd borstvoeder, houd er rekening mee dat er een stigma bestaat en door een agressieve aanpak zal dit stigma niet ineens verdwijnen. Mama's maak je eigen keuze, waar jij je prettig door voelt. Maar laat vooral je omgeving (voor- of tegenstanders) hier geen bepalende factor in worden.
Annemiek2
Dankjewel dat je dat stuk heb toegevoegd. Als je er niet mee te maken hebt denk je hier ook niet zo snel aan. Dat stuk geeft de moeders die geen keuze hebben een beter gevoel. Je voelt je al zo rot als het niet lukt. Door dat stukje zou het mij in die tijd een stuk aardiger zijn binnen gekomen. :)
Sharelyn
Dank je wel voor je feedback en mooie complimenten! Ik vind ook dat je absoluut gelijk hebt en heb een stuk toegevoegd. Voor vrouwen waar het niet kan of mag, ligt dit inderdaad heel gevoelig. En eerlijkheidshalve, heb ik daar niet direct bij stil gestaan tijdens het schrijven. Maar goed dat je mij erop wijst!
Sharelyn
Wat fijn om te horen dat ik niet de enige was die daar wel eens moeite mee had. In de openbare gelegenheden, waar ik het dan deed, leken veel voedende moeders het ook juist weer erg normaal te vinden. En vooral hun 'trek je nergens wat van aan' instelling, vond ik intimiderend en ook weer bewonderenswaardig. Het hielp m'n onzekerheid in elk geval niet. En goed dat je inderdaad je eigen overtuiging niet projecteert op een ander. Uit eigen ervaring weet ik dat het niet altijd behulpzaam is. Tuurlijk kun je het erover hebben. En ook ik zal vooral de positieve kanten benaderen. Maar de keuze moet nooit gemaakt of overtuigd worden door iemand anders. De overtuiging moet echt uit jezelf komen. Anders hou je het ook weer niet vol.
Annemiek2
Op zich vind ik het wel een heel goed blog. Je hebt het ook over de keuze die je kunt maken als moeder. Ik had de keuze ook gemaakt. Ik zou gaan borstvoeden. Helaas moest ik toen ik bevallen was na 9 dagen een andere keuze maken. Dat heeft mij zo ontzetten pijn en verdriet gedaan. Dat gun ik niemand. Het zou voor zwangere vrouwen niet erg zijn dat hier ook rekening mee gehouden wordt. Ik zou het heel attent van je vinden als je in zo'n blog als deze ook deze wens bv moeders een hart onder de riem zou geven. Of een kanttekening zou maken dat het soms niet lukt of soms juist beter is om niet zelf te voeden. Mijn situatie was uniek omdat het een combinatie van factoren was. Toch zijn er meerdere moeders die niet zelf kunnen of mogen voeden of dat het soms zelfs gevaarlijk is voor de pasgeborene vanwege medicijn gebruik. Nogmaals het is jouw blog maar je schrijft vaak goede blogs die goed onderbouwd zijn. Een kleine kanttekening van jouw kant zou je blog helemaal af maken. Vriendelijke groetjes :).