Snap
  • Mama

Borstkanker.. soms weet ik het even niet meer.

En dan zit je daar, in het kleine kantoortje van de dokter die je net heeft verteld dat je borstkanker hebt...

Woensdag 9 september, een dag die ik nooit meer zal vergeten.
Een vriendin van ons had de kinderen die middag lekker mee op pad genomen. Gezellig naar de kinderboerderij, ijsje eten, een heerlijke middag om buiten te zijn. Want zij wist dat we een belangrijke afspraak hadden in het ziekenhuis.

Die vrijdag daarvoor was ik bij de huisarts geweest omdat ik een knobbel in mijn borst voelde. Gelijk naar het ziekenhuis gestuurd voor een mammografie en een echo. 
En dan lig je daar... je borsten ontbloot om een echo van je borst te laten maken. En dat was vreemd.. de keren dat ik een echo kreeg was tijdens de zwangerschappen, iets leuks.
Na één blik op die bewuste borst werden er gelijk meerdere artsen bij geroepen, waarvan 1, in zijn spijkerbroek met rood geruite blouse, mij zei dat 'als ik zijn dochter was, hij mij niet gerust kon stellen', maar er werd nog niks gezegd over wat het wel kon zijn. Er werden meerdere biopsie's gedaan en ik moest woensdag terug komen. En dan weet je het ergens al........

Maaar wij hadden dat weekend een feestje te vieren, want onze oudste werd 4 jaar! Een mijlpaal! En dat moest natuurlijk gevierd worden, no matter what! Dus wij hadden onze pokerfaces opgezet en uiteindelijk toch een hele gezellige dag gehad.

En dan zit je daar, in het kleine kantoortje van de dokter die je net heeft verteld dat je borstkanker hebt...
24 jaar en borstkanker. Ik wist het even niet meer.. alles stond stil, zag lippen bewegen maar hoorde niks meer..