Bonus dochter

Voordat ik en mijn partner een relatie kregen was ik op de hoogte van het feit dat hij een dochter heeft. Hij heeft mij eerlijk verteld dat zijn dochter onder toezicht van jeugdzorg staat en dat zij in een pleeggezin verblijft.

Mijn partner heeft de relatie met zijn ex verbroken omdat zij een andere man in huis haalde, en er een relatie mee begon recht onder zijn neus. Hij gaf haar de keuze die man eruit of hij zou vertrekken. Een maand later zaten ze bij een advocaat om alles te regelen.

Zijn ex ging verder met deze man. En zijn dochter bleef bij haar moeder en de nieuwe partner achter. Geregeld gebeurde het dat er drugs op tafel lag als hij zijn dochter kwam ophalen of weg bracht. Ze begon problemen te vertonen met haar persoonlijke hygiëne. Begon weer in bed te plassen en plaste geregeld weer in haar broek. Hij is in gesprek gegaan met haar toenmalige basisschool juf. Ook die uitte haar zorgen. Toen hij een telefoontje kreeg dat hij zijn dochter niet meer zou zien is er jeugdzorg ingeschakeld door de school.

Jeugdzorg kwam op huisbezoek bij zijn ex. En die beaamde de problemen die ontstaan waren. Jeugdzorg besloot het een en ander te onderzoeken. Uit de onderzoeken kwam dat zijn dochter mogelijk misbruikt was. Ze weigerde te zeggen wie het was. Moeder begon naar vader te wijzen en zo werd hij door jeugdzorg opgedragen zijn dochter met rust te laten. Politie deed onderzoek en daaruit kwam dat hij het onmogelijk gedaan kon hebben. Jeugdzorg deed echter niks met deze bevindingen.

Hij diende een klacht tegen jeugdzorg in en stapte naar de rechter. Jaarlijks een foto en een update van haar school resultaten vanuit jeugdzorg was het eind resultaat. Hij kreeg zijn dochter niet te zien tot zij zelf aangaf dit te willen. (Intussen had moeder haar goed bewerkt bleek later.)

Zijn ex kreeg een hersenbloeding en raakte volledig verlamd. Jeugdzorg besloot haar hierop in een pleeggezin te plaatsten. De ouders van haar nieuwe partner namen deze taak op zich. Haar nieuwe partner verdween al snel na dat bleek dat ze voor de rest van haar leven in een rolstoel moest zitten.

Toen ik mijn partner leerde kennen was zijn dochter inmiddels 12 jaar oud en had hij haar al 6 jaar lang alleen maar op een foto gezien. Hij was over alles heel open en deelde altijd alle brieven en dossiers van jeugdzorg. In zijn woning hingen knutselwerkjes en foto’s van zijn dochter. Een mok die hij van zijn dochter voor de laatste Vaderdag die ze samen hadden gevierd werd veelvuldig gebruikt. We gingen samen wonen en ook in onze nieuwe woning was er een speciaal plekje voor zijn dochter.

Ik raakte in verwachting en werd de eerste keer met de acties van jeugdzorg geconfronteerd bij de verloskundige. Ze had een meldingsplicht. Jeugdzorg vroeg een gesprek aan met de verloskundige en met mij. Ook met mijn partner samen werd er daarna een uitgebreid gesprek gevoerd. Jeugdzorg maakte zich geen zorgen en zou zich dan ook niet bemoeien met onze aankomende zoon.

Zijn dochter werd ingelicht dat ze een broertje zou krijgen. Hierop reageerde ze heel enthousiast.

Na de geboorte van onze zoon zocht zijn dochter ineens contact met ons. Jeugdzorg vond dit een goede aanleiding om het contact te herstellen. Ze kreeg een andere jeugdzorg begeleider en die werkte er goed met ons samen.

Het eerste bezoek vond plaatst in een ijssalon. Ze is net als haar vader en broertje gek op ijs. Ik, onze zoon en haar pleegvader. Haar vader wilde ze nog niet zien. Als heel snel bleek er een goede klik te zijn en kreeg ik haar vertrouwen. Ze wilde haar vader niet zien omdat haar moeder heel vaak heeft gezegd dat ze haar dan niet meer zou zien. Haar pleegvader en wij hebben dit daarna ook gemeld aan jeugdzorg.

Na de eerste ontmoeting kwam er Facebook contact. Ze voegde ons toe op instagram en wilde graag snapchatten. Er kwamen meerdere bezoeken die steeds moeilijker werden voor onze zoon en mijn partner zijn dochter. De laatste keer zijn ze huilend uit elkaar gegaan. Daarnaast mochten we ook cadeaus voor haar verjaardag sturen.

Hierna werd ineens door pleegouders elke vorm van contact afgehouden. Terwijl ik en mijn partner geregeld via Facebook chat contact hadden. Jeugdzorg ging in gesprek met de pleegouders en er werd aangedrongen op een goed contact. Helaas houden pleegouders zich hier nog steeds niet aan. Vandaag is er dan ook besloten dat er een contact regeling word afgedwongen. Voor mijn partner een enorme overwinning. Voor onze zoon ook erg fijn. Beiden gaan ze nu duidelijkheid krijgen in wanneer ze elke weer zien.

In principe mag ze van jeugdzorg weer terug naar haar vader en dus bij ons komen wonen. Omdat ze inmiddels net 16 jaar is vinden wij het belangrijk wat zij zelf wilt. Haar wegtrekken uit een omgeving die voor haar vertrouwd is vinden wij dan ook geen goed idee. Hoe pijnlijk dit ook voor mijn partner is wilt hij alleen maar het beste voor zijn dochter. Pleegouders hebben ook aangegeven dat zij daar niet weg hoeft. Jeugdzorg was enorm verrast door onze mening hierin maar deelde ook de mening dat haar uit een vertrouwde omgeving halen niet het beste is. Ze snapt dit zelf ook en is blij dat de keuze aan haar zelf is. Ze zoekt geregeld contact en wilt heel graag vaak langskomen. Ze weet dat jeugdzorg met ons om tafel gaat zitten om te kijken op welke vaste dagen ze inderdaad bij ons langs mag komen.

Wij zelf denken dat de pleegouders bang zijn dat wij haar alsnog opeisen. Ze hebben namelijk sinds haar 6de al voor haar gezorgd. 2 jaar geleden is ze door jeugdzorg bij een oom en tante en 3 neefjes geplaatst. Hier kreeg ze helaas weer een flinke terugval. Begon weer in bed te plassen en durfde niet meer te douchen. Na goed overleg is zij toch weer terug geplaatst naar haar huidige pleegouders. Des ondanks dat ze al aardig op leeftijd zijn. Wij hebben ook enorm veel respect voor hun hoe zij haar zo hebben opgevangen al die jaren. En ik kan mij voorstellen dat het erg raar voelt als ze ineens heel erg over papa, haar broertje en bonus mama praat. Ja ze noemt mij bonus mama. Hoe dit zo is gekomen leg ik in een ander blog nog uitgebreid uit. 

En door wie ze uiteindelijk misbruikt is ? Ze heeft het vorig jaar eindelijk durven vertellen. Jeugdzorg heeft gezorgd dat deze persoon niet meer in haar buurt mag komen en er is alsnog aangifte gedaan. Mijn partner had het hier enorm moeilijk mee. Hij verdacht deze persoon er al enkele jaren van maar kon niks bewijzen. Nu zijn dochter eindelijk heeft durven vertellen wie het is geweest geeft een enorme opluchting. 

En hoe zit het nu met haar moeder ? Ze wilt geen enkel contact meer met haar moeder. Haar moeder heeft haar op allerlei manieren proberen te beïnvloeden en verhalen de wereld in geholpen die niet kloppen. Haar moeder weigert elk contact met jeugdzorg waardoor de bezoekregeling is ingetrokken en zij uit de ouderlijke macht is gezet. Zelfs op de dag van de rechtszaak is zij niet aanwezig geweest. Des ondanks alles proberen wij toch een zo goed mogelijk contact met haar te onderhouden in belang van hun dochter. Dit is heel lastig voor mijn partner maar hij doet het wel. 

En ik ? Ik heb 2 schatten van kinderen! Des ondanks dat ze niet mijn bloedeigen dochter is geef ik enorm veel om haar. Ze lijkt enorm op haar broertje en haar vader en dat levert leuke momenten op.