Snap
  • Mama
  • Nieuws

Blog 90: een lekkere, rommelige verjaardag (& week)

Vandaag is het zover: ik ben 30 jaar oud geworden! Het getal 30 is het thema van de week: morgen ben ik ook nog eens 30 weken zwanger. ;)

Voel ik me ook maar IETS anders dan gisteren? Nee hoor! Ik merk totaal geen verschil tussen 29 en 30. Sterker nog, de chaos gaat gewoon verder. Het is weer een lekkere, rommelige verjaardag (en week). 

Dit weekend werd onze kleine namelijk weer ziek. Ik wilde heel graag gaan zwemmen ter eren van mijn verjaardag, maar die plannen werden natuurlijk meteen uitgesteld. 
Wat is hij zielig! En wat heeft onze peuter het benauwd (gehad) ondanks zijn astma puffers, paracetamol zetpillen en noscapine hoestdrank. Hij bleef maar slijm ophoesten en niezen. Tot overgeven aan toe! Ook at en dronk hij niet meer zoveel en bleef hij maar hoge koorts houden. We hebben het hele weekend dus met hem op de bank gehangen en filmpjes gekeken. 
Vandaag eerst maar weer eens op visite bij de huisarts. Gelukkig kon ik meteen om 9.00 uur terecht!

Waarschijnlijk is het een virusje. Maar omdat hij het de laatste tijd wel vaker (benauwd) heeft en nog nooit op allergieën gecheckt is, moest ik toch maar even met hem bloed gaan prikken. 9.15 uur zaten we in de wachtruimte. Gelukkig waren er maar 2 mensen voor ons, want onze kleine koos precies dat moment uit om even lekker in zijn luier te poepen. Daarnaast is wachten met een peuter nooit leuk.
Ik zag er wel een beetje tegenop: de eerste keer bloedprikken. Zo'n grote naald in zo'n klein armpje. Maar onze kleine doorstond het als een ware held! Hij heeft geen kik gegeven en bleef keurig stil zitten. Natuurlijk trok hij op een gegeven moment even een lipje toen het 3e buisje werd afgetapt, maar daarna was het over en was onze kleine ook weer redelijk snel vrolijk. 
Helaas moest ik nog wel even met hem blijven zitten, het wondje stopte niet meteen met bloeden. Maar toen we eenmaal 'goedgekeurd' waren, kreeg hij een pleister en een klein presentje (zo'n springveer die van de trap af kan). Wat was hij daar blij mee. Daarna snel naar Oma en Opa voor een schone luier en de oppas, want vandaag ga ik hem (in deze toestand) echt niet naar de opvang brengen. 

Dan de rest van de chaosdag: op mijn werk vallen er aardig wat lesuren uit. Ik heb dus genoeg tijd voor andere klussen. Maar iedere keer als ik denk dat het einde in zicht is, dient zich wel weer een nieuwe, belangrijke klus aan. Daar zit dus geen schot in. 
Mijn verjaardag vier ik voorlopig even niet: de operatie van onze zoon staat voor de deur (8 juni), zelf ben ik niet 100 % en onze tuin is ook nog steeds één grote puinzooi. Wellicht dat ik een klein feestje geef als de tuin klaar is (eind juni). 
Vanavond heb ik dus 'gewoon' weer een afspraak staan met mijn fysiotherapeut.

Morgen ben ik ook nog eens toevallig 30 weken zwanger. Ik heb altijd geroepen dat ik na mijn 30e geen kinderen meer wilde. Dat heb ik helaas op een aantal weken niet gered. Maar dat geeft ook niet. Wie kan nou zeggen dat zij op haar 30e verjaardag ook (op 1 dag na) 30 weken zwanger was? Hoe toevallig?! Hoe bijzonder! ;)

Aankomende woensdag krijgen we een groeiecho. Deze had eigenlijk met 28 weken al plaats moeten vinden, maar de praktijkondersteuner was me vergeten in te plannen. Nu dus pas met 30 weken. De volgende groeiecho is dan niet met 32, maar waarschijnlijk met 33 weken. 

Ook heb ik afgelopen vrijdag bij de controle met mijn verloskundige te horen gekregen dat ons kindje rhesus positief is. Mijn bloedgroep is A-, wat dus betekent dat ik weer zo'n Anti-rhesus spuit moet krijgen. Dit was bij onze oudste ook het geval. Helaas kon ik deze prik niet meteen krijgen en moet ik hiervoor aankomende vrijdag weer terugkomen. De prik mag namelijk pas na 30 weken en ik was op dat moment 'pas' 29 weken en 3 dagen. 
Ook mag ik vrijdag dan meteen bloed laten prikken voor mijn ijzer, vitamine D en vitamine B12. Want ook dat kon / mocht niet bij de laatste keer dat ik moest bloedprikken (2 weken geleden).
Gelukkig kreeg ik de rest van de controle goed nieuws: de baby groeit goed, zijn hartslag was 140 en mijn bloeddruk 110/70 (ondanks een zeer hectische, lange werkweek en een snikhete dag!)

Al met al een zeer rommelig weekje dus! Maar goed, we zijn weer een jaartje ouder en dus ook weer een jaartje wijzer! En de rest gaat gewoon zijn gangetje en komt ook wel weer goed... Toch? ;)


Update 16.00 uur:
Zojuist gebeld door onze huisarts. De uitslag van het ontstekingswaarde-onderzoek van onze zoon zijn binnen. 
Dit moet onder de 20 zijn en is nu 18. De komende 3 dagen moet hij echt zichtbaar opknappen, anders krijgt hij alsnog een antibiotica kuur. Zeker met het oog op zijn operatie over 10 dagen. 
Hiervoor moet ik dan donderdag of vrijdag bellen. Hopen dat ons kleine mopje snel opknapt.. 
De uitslag van de allergietesten zijn pas over 7 dagen binnen.