Blij?

Hey guys,

Om even terug te komen op mijn vorige post, heb ik een lijstje gemaakt van de kaarten die ik allemaal zou kunnen maken:- Trouwkaarten (uitnodiging)

- Verjaardagskaarten (uitnodiging)- Geboortekaarten

- Visitekaarten

- Bundeltje kaarten (leuk om op te sturen en must om in huis te hebben)- Maanden kaarten voor baby's (1 week oud, 1 maand oud, eerste hapje, eerste woordje, etc.)- Iets anders nodig? Let me know

Dus ken of ben je iemand en lijkt jou dit leuk? Laat het mij zeker weten, want dat lijkt mij ook heel erg leuk.

Oke, dat dus! Benjamin.... Ja. Het is soms lastig. Waar doe ik nou goed aan? Benjamin is altijd al een lastige slaper en o ja, niet te vergeten een echt mama's kindje. Dus als hij gaat slapen, 's middags en 's avonds moet hij eigenlij door mij in bed gelegd worden. Ik hoop dat dit een fase is hoor, haha! Over het algemeen vind ik het helemaal niet erg en we proberen vaak zat dat mijn partner hem in bed legt en het volhoudt tot dat Benjamin ook echt slaapt. Maar soms moeten we ergens naar toe oid. en moet het snel en dan moet ik het wel doen. 

Het lastigste vind ik dan toch echt het kinderdagverblijf. Hij slaapt daar gewoon heel de dag niet. Dan zul je toch denken dat hij omvalt van de vermoeidheid? Nou, ja dat is eigenlijk ook zo. Hij heeft dan veel zijn speentje in (wat hij thuis echt alleen met slapen in heeft) en wil meer bij de juffen zijn. Ook ligt hij dan wel eens op een kussen dat op de grond ligt. Als ik hem ophaal kan hij nog wel lachen en is hij gewoon vrolijk. Maar in alles merk ik dat hij eigenlijk direct naar bed toe moet. Zodra we thuis zijn kan ik hem ook geen eten meer geven, want daar is hij eigenlijk te moe voor en kost hem dan te veel moeite/energie. Dus eten krijgt hij nu ook op het kinderdagverblijf.

Ik vind het gewoon heel sneu en heb het nu al even aangekeken, maar ik word het gewoon niet blij van om hem zo te zien. Hij gaat alleen de maandag daar naar toe, maar ik ben dan eigenlijk heel de dag met hem bezig in mijn hoofd. Vandaag dat wij nu gekozen hebben voor twee halve dagen. Het is dan wel vreemd dat twee halve dagen duurder zijn. Ik snap het aan de ene kant wel, maar ik kan eigenlijk niet heel veel anders en dan vind ik het ook wel vervelend dat je dan meer moet betalen. Het kost al zo veel. 

'S avonds is het ook echt alsof hij mij ruikt. Zodra wij naar bed toe gaan, word hij al wakker. Niet omdat hij het dan opeens veel geluid vind. Want slapen met de wasmachine aan, gaat makkelijk. Nou, dan heb ik hem weer inslaap gekregen, maar toch mist hij dan iets (denk  ik). Rond 0100uur wordt hij weer wakker. Nu is hij ook echt bij besef. Hij wil niet meer liggen en wil er perse uit. Ik ben ook moe en leg hem dus tussen ons in. Hij slaapt meteen. Fijn... Welterusten.

Nee, niet meer. Voorheen had ik er totaal geen last van als hij tussen ons in kwam liggen en vond ik het zelfs enorm prettig. Alsof wij er beiden aan toe waren. Maar nu hij groter is en meer beweegt ervaar ik het als minder prettig. Soms ligt hij op mij of knalt hij met zijn hoofd tegen mijn hoofd. Maar nu, als hij wakker is en ik nog niet, vind hij het erg leuk om met mijn gezicht te "spelen". Hij heeft bij zichzelf ontdekt dat hij een geluid kan maken als hij met zijn vingers over zijn lippen gaat. Dit doet hij nu 's morgens ook bij mij. Maar dat gaat niet zo soepel als dat hij dit bij zichzelf doet. 

Als ik hier aan terug denk overdag, vind ik het eigenlijk onwijs schattig en lief dat hij eigenlijk zo lief en graag bezig is met mij, maar prettig is het niet echt. Soms denk ik wel dat hij het nog echt nodig heeft, het gevoel van geborgenheid bij mij. In die arme landen zie je ook vaak dat het kindje heel veel aan zijn/haar moeder hangt en daarbij slaapt. Dus ik denk niet dat het zo slecht voor hem is. Maar ook daar heeft iedereen zijn/haar mening over klaar. 

Voor nu is het nog prima, maar ik hoop wel dat hij langzamerhand langer in zijn eigen bedje blijft liggen. Vannacht bijvoorbeeld was het 0330uur toen hij pas bij ons kwam liggen. Dus wie weet :-). 

Verder is Benjamin wel heel bewust (voor zijn leeftijd) wat wel en niet mag. Hij weet dat het woordje 'Klaar' ook echt betekend dat het nu klaar is en dat hij niet verder moet gaan. Hij snapt al zoveel en hij weet ook hoe hij daar mee om moet gaan. Gisteren was hij met de pannen bezig, hij weet dat dit niet mag. Maar door op zijn gevoel van "drama" te reageren, word het voor hem een spelletje. Ik had gezegd dat we gingen badderen en hij reageerde niet, maar hij hoorde mij wel. Ik zei hem daag en liep uit het zicht. Ik hoorde van alles en paar seconde later kwam hij brabbelend aan gekropen. Dus ik heb hem mee gegeven aan mijn partner en ben in de keuken gaan kijken waarom het nou wat langer duurde dan normaal. Ik zag dat hij de pannen terug had gezet, maar omdat hij de deksel er niet snel genoeg op kreeg had hij die naast elkaar in de buurt van de pannen gelegd. Het was wel onwijs schattig en ik was zelfs trots!

Wat gaat het toch onwijs snel en wat kan ik toch enorm lachen om zijn eigen willetje (niet altijd hoor, haha!).

Nou, ik ga Benjamin zo maar eens ophalen van het kinderdagverblijf. Dat betekend dat ik nu van alles ga doen, om hem strakjes zo snel mogelijk in bad te doen zonder dat ik nog al te veel hoef te doen. 

Fijne dag nog en tot gauw.

Liefs,Xo