Snap
  • Mama
  • bestraling
  • samensterk
  • chemotherapie
  • kinderkanker
  • radiorobbie

Bestralen

Op bezoek bij radio Robbie van 25 juni t/m 4 juli

8 keer bestralen in 2 weken tijd. 4 dagen achter elkaar in de eerste week en 4 in de tweede. Het klonk vrij simpel. Even stil liggen. Het is voorbij voordat je het doorhebt. Helaas was dit niet hoe het ging. Maeve was doodsbang!

De Eerste keer was na een chemo. Deze behandeling hakte er al aardig in. Er was een nieuw, jong meisje die haar ging aanprikken. Zij prikte mis. Wilde dat even onderhuids oplossen. Maeve helemaal overstuur. Ze bleef er ook maar mee doorgaan dat ik uiteindelijk heb gezegd dat het nu wel genoeg was en ze moest stoppen. Maeve maakte zich zo druk dat ze al aan het overgeven was. Bij het bestralen kwam er paniek. In de auto viel ze in een diepe slaap en de rest van de middag moest ze overgeven en sliep ze tussendoor.

De moed zakte me  de schoenen in, we waren pas op dag 1! Ze kon wel misselijk worden maar dat was niet de verwachting. Dit viel dus wel even tegen. De volgende dag reden we weer samen naar utrecht en nu gaf ze al over voordat we uberhaubt binnen waren. Gelukkig ging het wel snel en kon ze snel weer op de bank liggen! De middag moest ik wel door en kwam mijn broertje sacha oppassen en dat was een schot in de roos! Ze begon weer te eten en had het heel gezellig met hem! Donderdag is weer alleen maar ellende en dan is een medewerker er blijkbaar ook klaar mee. Ze spreekt Maeve  op een vriendelijk maar strenge manier toe dat het toch geen zin heeft om van te voren al steeds te huilen, dat er niks is wat haar pijn doet en dat het met een lach op haar gezicht voor iedereen fijner is. Eerst schrik ik er van, en zij ook dat zie ik, maar het veranderd ook haar houding. Ze gaat s middags even spelen bij een vriendin zelfs! Vrijdag ochtend is ze wel boos maar ik duw haar naar school. Ze heeft het er heerlijk en ze is een stuk positiever. De bestraling gaat ook een stuk relaxter. Eind van de dag breng ik alle kinderen weg naar Oma's  en vriendinnen want papa en mama gaan even wat eten! Naast alle ritjes op en neer naar utrecht deze week, de emotie die al deze moeilijke momenten met zich mee brengt had ik ook nog wat extra verplichtingen. Maandag Gaat Janou naar het strand met vriendinnen. Ik grap tegen mn moeder ohh als ze maar uitkijkt met naar beneden fietsen, 3 keer raden.. Gevallen van de fiets. Dus kan ik mijn eten in de auto op eten en haar gaan halen. Dinsdag avond moet ik even een autoruil doen ivm een garage bezoek. woensdag gaan we de nieuwe auto halen van Jef in tilburg. Donderdag breng en haal ik Janou in Rotterdam voor het dansen. Ik ben moe..

Het eten is erg gezellig! En het slapen zonder wakker gemaakt te worden nog veel fijner! We laten samen lekker de hond uit en halen daarna de kindjes allemaal weer op. We doen heel rustig aan dit weekend verder!

Maandag gaan we met zn alle! En de sfeer is een stuk beter! Ze lacht zelfs als Eliah allemaal vieze woorden door de intercom roept. Wanneer ik 's avonds even met Maeve wil praten over de volgende dag raakt ze alweer overstuur. Ze krijgt dan ook weer chemo en het incident van vorige week is nog vers. Het gaat dinsdag dan ook niet goed. Ze is weer helemaal van slag. De klas is op schoolreis een ik ben bang dat ze er niet kan aansluiten wat eigenlijk het plan is. We rijden er wel naar toe en de hele weg ligt ze bijna te slapen. Aangekomen bij 2sur5 komt de juf met de gymmeester aan lopen en de gymmeester trekt haar gelijk mee. Ik zie dat haar houding weer veranderd en ze heeft een geweldige middag! Ik mag er bij blijven van de juf en kijk stiekem van een afstandje naar hoe ze geniet. Dan woensdag, wat een verschil! Het gaat super! Ik trakteer daarna ook even op een ijsje van de mc Donalds. 's middags gaan we naar een buitenspeelfeest. 

En dan is daar  die laatste keer op donderdag. Het gaat weer heel erg goed! we zijn in een feeststemming!  Ze wordt ook nog geschminkt. Blij gaan we naar huis. Het is klaar! 

4 jaar geleden

Wat een dappere meid en wat een top ouders zijn jullie in deze periode. Ik heb het niet als ouders meegemaakt, maar mijn zusje heeft deze tumor ook gehad. Zet hem op!

4 jaar geleden

Het is bij haar niet uit te leggen. En het is sneu. Ze eet nog niet en drinkt ook te weinig en Door haar leverprobleem geeft ze speciale melk die ze niet wil dus heeft sonde ervoor. 2x per week krijgen we Hulp voor pleisterwissel en zelf pleister bij plakken is al om te krijsen. Ze gaat al huilen als we een pleister knippen voor grote zus of zelf

4 jaar geleden

Zeker! En zelfs ook nog een psycholoog! Gelukkig kan ik op dagen dat ze zich goed voelt en er geen ziekenhuisbezoek op de agenda staat heel goed met haar praten. Ik leg haar alles uit en bewaak haar grenzen. Het is heel zwaar voor haar om dit allemaal te ondergaan. Wat naar dat je kleine kindje ook veel zorg nodig heeft! Op die leeftijd lijkt me uitleggen ook nog wat lastig. Veel sterkte!

4 jaar geleden

Een vraag is er ook een pedagogisch medewerker of maatschappelijk werk die in gesprek kan gaan met je dochter want het is niet niks wat haar overkomt. Zelf ook een zorgenkindje van 16 maand. Waarbij angst van de witte jassen groot is en ze brult met lichamelijk onderzoek en met ziekenhuis opname wanneer zuster helpt wanneer bed onder met spuug zit.