Ben jij klaar om nieuwe vrienden te maken?

Wist je dat meer dan de helft van de vrouwen die net een kind heeft gekregen zich weleens eenzaam voelt? Dat betekent dat één van ons, jij (lezer) of ik (schrijver) zich weleens eenzaam voelt. Ik zal je het meteen vertellen, dat ben ik. En jij misschien ook…

Moeder zijn. Ik vind het fantastisch! Maar soms, heel soms, voel ik me toch eenzaam. Mijn lieve peuter vertelt hele verhalen en mijn baby brabbelt ondertussen al een aardig woordje, maar het lijkt me ook wel eens heel fijn om een volwassen gesprek te voeren tussen 08.00 uur en 17.00 uur.

Ik stond aan het begin van mijn grootste avontuur ooit, het moederschap. Een vers van de pers baby, een lieve en betrokken partner en massa’s aan geboortekaartjes en kraambezoek. Met beide handen zwaaide ik de kraamzorg uit en twee weken later mijn partner. Zo, klaar om het “gewone leven” weer op te pakken. Uren wandelden we, door de buurt, door de stad en in de natuur. Ik deelde al mijn hersenspinsels met mijn dochter, soms hardop en soms in stilte. Die stilte merkte ik ook steeds vaker om mij heen. Mijn partner, vrienden en familie waren aan het werk. Ik was de “enige” in mijn omgeving met een baby. De dagen werden langer en ik voelde vlagen eenzaamheid ontstaan. Alsof ik op een vlot zat en steeds verder van de mensheid afdreef. Na een kwetsbaar gesprek met mijn partner was één ding duidelijk. Ik was klaar om nieuwe vrienden te maken.

Niet om mijn “oude vrienden” de deur te wijzen. Absoluut niet! Maar ik kon wel een vriendin of 2, die ook net met het moederschap kennis heeft gemaakt, gebruiken. Daarnaast ben ik toch “anders” met mijn visie dat vooral aansluit bij natuurlijk ouderschap. Reken er maar op dat er regelmatig wenkbrauwen tot iemands haargrens wordt opgetrokken als ik vertel over borstvoeding geven, samen slapen en het vele, vele dragen. En dat ik hier allemaal nog van geniet ook. Mijn “nieuwe vrienden” hoeven niet dezelfde visie te hebben, maar ik wil wel mijn verhaal kwijt kunnen zonder oordelen. Ik wil mensen leren kennen waarbij ik mezelf kan zijn, eerlijk kan zijn en inspiratie uit kan halen.

Hoe heb ik dit gedaan?

Openstaan voor nieuwe contacten is spannend, misschien wel eng. Het hardop durven uitspreken ook. Toch vroeg ik aan mijn collega van 10 jaar terug of ze het leuk vond om onze meiden eens met elkaar te laten spelen. En aan die jonge moeder, die ik maar 1x per jaar op een verjaardag zie, of ik haar kon helpen met het knopen van een draagdoek. Twee nieuwe contacten die ik inmiddels vriendinnen kan noemen. Laat duidelijk zijn dat ik ook afwijzingen heb gehad, van vrouwen die geen behoefte aan mij hadden. Prima, een goede vriendschap is tweerichtingsverkeer. Als alles van mij moet komen, dan is dat geen goede relatie. Zolang je open durft te staan voor nieuwe mensen en zelf een actieve rol aanneemt, zal je steeds meer nieuwe mensen ontmoeten. Dat kan met contacten van vroeger en via via, een mama-café en zelfs social media. Durf. Durf actie te ondernemen. Durf hardop uit te spreken dat jij het leuk zou vinden om eens met iemand af te spreken. Durf. Want je bent echt niet alleen!