Bang in de auto

Toen ik zwanger was had mijn man nog geen rijbewijs, deze heeft hij tijdens de zwangerschap gehaald. Dit was ook echt nodig zei ik tegen hem, want wat als ik nou opeens midden in de weeën kwam te zitten? Dan ging ík niet naar het ziekenhuis rijden hoor!

Hij heeft zijn rijbewijs gehaald, maar ik voelde mij niet op mijn gemak in de auto. Begrijp me niet verkeerd, mijn man rijdt netjes. Oke, het verkeer hier in Turkije dwingt je om je niet aan alle regels strikt te houden, want dan krijg je juist ongelukkig. Maar dit weet ik ook uit eigen rijervaring.

Bij alle bochten, bij het inparkeren, bij remmende auto's voor me.. Ik roep: rustig aan! Pas op! Niet te snel! Mijn man wordt helemaal tureluurs van me! Ik zie de auto's sneller op me af komen dan het geval is. Ik heb het idee dat die bestuurders zelf niet meer willen leven ofzo en zich maar voor onze auto gooien. Stoepranden die dichterbij lijken dan ze zijn. Auto's voor ons die afremmen, maar nog meters bij ons vandaan zijn, ik ben er zeker van dat we op ze achterop knallen als mijn man niet gauw remt. Invoegend verkeer, die rijden gelijk door van de invoegstrook zo tegen onze auto aan de baan op. Tsja, belachelijk natuurlijk! Alsof die mensen zelf niet opletten en gezond willen blijven leven natuurlijk! Maar sinds mijn zwangerschap, en helaas nog steeds, ben ik bang in de auto!

Niet als ik zelf rij overigens, dan heb ik zelf de controle in handen. Kan ik rustig afremmen als een auto voor mij afremt enzo. Nou weet ik dat mijn moeder precies hetzelfde had toen zij zwanger werd. En eigenlijk is het nooit 100% overgegaan. Het is minder geworden, dat wel, maar toch ergens roept ze net iets te snel: pas op, rustig aan! Net als ik dus.

Zijn er meer mama's die hier last van hebben gekregen? Ik ben benieuwd.. Misschien is het wel weer zo'n vreemde familie kwaal!