Amory

Vrijdag 13 december 2019      (15weken)

Afspraak samen met papa om 10u30 bij dokter de Cleyn. Vol enthousiasme en fierheid want we zouden jouw zien. 10u30 het was onze beurt!! Onderzoekstafel op, vol spanning. Het scherm iets meer van mij weg gedraaid zodat papa haar zeker goed kon zien. 10u45 onze wereld stond stil... want je hartje bleek gestopt te zijn.

Zaterdag 14 december 2019

10u00 Naar het ziekenhuis voor die stomme pillen waardoor alles in gang zou komen. We hebben het weekend door gezwommen. Zoekend naar waarom? Waarom jij? Waarom? Maar geen antwoorden...

Maandag 16 december 2019

09u00 Weer naar het ziekenhuis. Dit keer zou je ter wereld komen. We zouden je kunnen zien, misschien zelfs even aanraken. Je was geen volgroeide baby maar  je zou alles wel al hebben. Ze lieten ons kiezen om je te cremeren, zodat we je mee na huis konde nemen. Ze lieten ons zelfs een naam voor je kiezen; Amory. Ze zouden hand en voet en afdruk van je maken en je in een mooi dekentje gewikkeld hebben.

10u00

Na de plaatsing van de pilletjes die me zouden helpen om van je natuurlijk te bevallen. Ging alles vrij snel!! Wat we niet verwacht hadden. Tegen 13u had ik het gevoel dat ik je al verloren was met een toiletbezoek waarop men water brak. Geen enkele verpleging wou me geloven na het toucheren want ze voelden allemaal nog iets zitten maar konden niet zeggen wat.

Na nog een hele boel pillen die uiteindelijk niks hadden opgebracht. Gynaecoloog van wacht; Dokter Dhaene. Na onderzoek bleek er inderdaad niks meer te zien op echo. Toch gingen ze er vanuit dat je daar nog was en helemaal onderin lag.

17 decemeber 2019

Na een hele onrustige nacht en weinig slaap. Nogmaals toucheren en beweren dat ze iets voelde zitten. Nogmaals een hele boel pillen die nog steeds geen barst helpte. Andere gynaecoloog; Dokter Coenen. Met hem zijn we ook beetje vertrouwt, hij bracht immers ons Hailey op de wereld.

12u00

Nogmaals dezelfde onderzoeken en te horen krijgen dat je er nog steeds zat. Tot dat we er uiteindelijk genoeg van hadden. Dokter Coenen heeft dan uiteindelijk beslist om je zo operatief te halen.

16u00

Het uur waarop je geboren zou worden.

Alles gebaseerd op het feit dat ze iets voelde zitten.

17u30

Ontwaakt en terug op de kamer. En daar kwamen de woorden waar we voor vreesde. Je bleek inderdaad al geboren te zijn en wat ze voelde was een stuk placenta dat vast zat. Vol frustratie, onmacht, willen brullen, tieren. Waarom? Waarom heeft niemand ons willen geloven? Waarom?

Daar ging alles, niks cremeren, niks meenemen naar huis, geen voet en hand afdruk, geen navelklemmetje, niks, nada als alleen onmacht en heel veel verdriet.

Lieve kleine Amory,

Hadden ze ons maar gelooft, dan was je voor altijd bij ons. Het had nooit hetzelfde geweest als je kunnen vasthouden en je de liefde geven die we voor je hadden maar je had wel een plaatsje in huis gehad. Jouw eigen plekje (wat er nu ook zal komen). Vergeten doen we je nooit, dragen je voor altijd heel diep in ons hart. Je blijft onze 2de dochter en de kleine zus van Hailey. Wat ze ons aangedaan hebben is onmenselijk. Heb er geen woorden meer voor. Het enige dat we met zekerheid kunnen zeggen is dat het GODVERDOMME!!!! verschrikkelijk veel pijn doet 😭😭😭

Slaapzacht kleine princess

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤