Als je later 'groot' (oud) bent...

Hoe wil jij terugkijken op je tijd als MOEDER?

Als je blijft doen zoals je nu doet kijk je dan vol LIEFDE naar jezelf terug of zou je dan denken 'had ik maar....'

Dat vraag ik mij de laatste tijd steeds vaker af. Ik vind het zo zonde als we met z'n allen zouden denken waarom heb ik dit of dat toen niet gedaan?' 'waarom was dat nu altijd mijn primaire reactie?' of 'waarom ben ik mijn dromen niet achterna gegaan?'

'Had ik maar zus of zo..'

Ik loop inmiddels knetterhard mijn hart achterna met Vida en op persoonlijk vlak. Met ups en down natuurlijk, maar ik blijf elke dag weer intunen op wat ik wil, wat ik belangrijk vind en waar ik happy van word.

Wat betreft het ouderschap blijf ik ook leren en mijn gevoel volgen. Dat is zo mooi aan het moeder zijn. Een hele reis die zoveel mooie en tegelijkertijd confronterende (laten we eerlijk zijn) inzichten geeft. Die mij dingen laat doen en zeggen in het belang van mijn kinderen en tegelijkertijd in mijn eigen belang om over mijn eigen obstakels heen te komen en verder te ont-wikkelen en groeien.

Hoe sta JIJ daarin?

Hoe kijk jij terug als je later groot (oud) bent?

Heb jij je dan gericht op de dingen die jij leuk vind om met en voor je kinderen te doen? Heb jij je dan gericht op de dingen waar jij intens gelukkig van word in het leven?

Gewoon even 'iets' om over na te denken, omdat ik een ieder liefde, waardering en fun gun! Moeders kunnen soms zo hard zijn tegenover zichzelf. Een beetje meer zachtheid is niet verkeerd.

Wat zou jij dan NU kunnen veranderen om meteen meer naar je hart te wandelen?

Doen hoor! Het is je geboorterecht.