Als je het allemaal niet meer aan kan (deel 2)!

De eerste paar keren therapie kwam al naar voren dat ik vooral het gevoel heb dat ik de kinderen tekort doe. Ik foeter veel op ze en soms barst er een bom en schreeuw ik op ze. Ik wil een ander voorbeeld zijn, tuurlijk mag je eens boos zijn op je kinderen, maar ik word het te vaak. Kan om de kleinste dingen boos worden, besef me heel goed dat het probleem bij mij ligt en niet aan mijn kinderen of de omgeving o.d. Ik moet proberen mezelf aan te passen!

Verder moet ik gewoon af en toe tijd voor mezelf nemen ben ik achter, ik zet mezelf helemaal onderaan de ladder. Eerst komen mijn kinderen, dan mijn partner, werk, familie, huishouden en als er dan tijd over is dan ben ik zelf aan de beurt. Eerder tijd voor mezelf nemen is belangrijk en moet ik vaker gaan inplannen!

Op werkgebied had ik gelukkig al een andere baan erbij gevonden en ben eind maart begonnen, het is even wennen in het begin. Kinderen hebben er de eerste weken veel moeite mee dat ik moet werken s’ avonds en ze dus niet naar bed kan brengen en dat papa dat nu moet doen. Ik vind het wel lastig om dat uit handen te geven, het liefste doe ik alles zelf! Maar ik merk dat het me wel goed doet het in de avond werken, niet elke avond meer die hectiek het spitsuur thuis hihi

Sinds de jongste 4 is en naar de basisschool mag heb ik al wat meer tijd voor mezelf gekregen. Na de zomervakantie zijn we ook begonnen met afspraken s’ morgens. Eerst wassen, aankleden, haren doen, ontbijten, schooltas inpakken, schoenen aan, tanden poetsen en dan als er tijd over is mag je iets leuks doen of tv kijken. Geld ook voor mezelf, eerst alles klaar dan pas spelletje op de telefoon doen hihi

Verder heb ik 7 juli mijn laatste sigaret gerookt, nadat mijn oudste dochter aan me vroeg waarom ik eigenlijk rookte… “uhhh nou het is een stomme verslaving en mama is een slappeling en kan de verslaving niet de baas”. Zo heb ik dat natuurlijk niet gezegd, maar dacht het wel. Heb gezegd dat mama gaat stoppen en ik heb me aan die belofte gehouden tot op de dag van vandaag nog steeds!

Ik ben er zeer zeker nog niet, want ik moet heel hard aan mezelf werken. Ik kan niet alles willen, soms moet je iets laten om eerst te genieten met je kinderen of zelf genieten! Gaat zeker nog een blog komen hoe het met me gaat.